حكاية اقوى حب

الحلقة 1
امل فى اوضتها بتصلى... بتدخل مامتها وتفتح النور
"لما تخلصى تعالى اخوكى عايزك"
وتخرج الام وتكون امل فى الركعة الاخيرة...تسلم وتخرج لاخوها
"السلام عليكم"
"وعليكم السلام... تعالى عايزك"
"خير"
"انتى رايحة بكرة الجامعة"
"ان شاءالله"
"طيب شوفى موضوع التحويل ده"
"بس احول ليه ماانا كده كويس"
"انتى عارفة انى مش عايز اختلاط ... حولى على اى كلية كلها بنات"
"بس التنسيق جه على اعلام وانا عايزة ادرس اعلام"
"كله زى بعضه اهى شهادة والست فى الاخر مالهاش غير بيتها وجوزها وعيالها"
"معلش بلاش التحويل وانا هعمل كل اللى انت عايزه"
"مش عايز اختلاط بأى شاب ولا اى بنت تكون كده ولا كده ولا مش محتشمة ولبسك وحجابك يكون واسع وميبانش الا وشك"
"وهو انا لبسى غير كده... ومن غير ماتقول انا مش بختلط بحد"
"هنشوف... ولو عرفت انك بتختلطى بحد مش هيحصلك كويس"
وسكتت امل... وبصت لمامتها وهى مستاءة من طريقة كلام ابراهيم
"انا هقوم بقى... مش عايزة حاجة ياامى اجيبهالك من تحت"
"ربنا يباركلك يابنى... ماتقعد تتعشى معانا"
"لا معلش علشان ألحق اروح ... امل اول ماتاخدى جدول محاضراتك اكتبيهولى"
"حاضر"
وقام ابراهيم نزل... وقعدت امل مع مامتها
"شفتى بيكلمنى ازاى"
"معلش يا امل..لازم تسمعى كلامه هو مين بيراعينا وبيصرف علينا غيره"
"بس انا مبعملش حاجة غلط"
"يبقى خايفة من ايه"
"مش خايفة بس ضايقتنى طريقة كلامه... انا مبقيتش صغيرة"
"لااااا اسمعى مش علشان دخلتى الجامعة تفتكرى نفسك كبرتى علينا ... ممكن يقعدك فى البيت"
وقامت الام تلم الغسيل من البلكونة وسابت امل قاعدة مكانها

فى المطار
مازن بيسلم على مامته وباباه
الام"خلى بالك من نفسك ياحبيبى"
وبتحضنه بحب وحنان
الاب"خلى بالك ان دى اخر فرصة ليك فى سنة اولى لو سقطت تانى هتتفصل من الكلية"
الام"بعد الشر... اوعى يامازن تسقط تانى كفاية"
مازن"طيب وصوا عليا الدكاترة"
الاب"مش عيب يبقى مامتك وباباك اساتذة جامعة ونروح لزمايلنا ونقولهم نجحوا ابننا الفاشل"
مازن"يابابا انا زهقت من القعدة لوحدى ليل نهار"
الاب"استرجل كده وبلاش كلام عيال.. احنا بنشقى فى الغربة علشان مين"
مازن"طيب ماتيجى انتى ياماما تقعدى معايا وبابا خليه فى شغله"
الام"ياحبيبى مينفعش وبعدين لو سيبت مكانى هناك واحدة تانية بتغير منى وبتكرهنى هتاخده بسهولة ويبقى انا كده اديتهولها ع الطبطاب"
الاب"يالا بقى مفيش وقت للكلام ده"
والاب مشى لقدام... والام حضنت مازن ومشيت ورا جوزها
وفضل مازن يبص لهم لحد مااختفوا عن نظره

ايمن... واقف فى البلكونة فى بيته بيبص فى ساعته
مستنى شروق وهى راجعة من الدرس
ولما شافها داخلة الشارع... بصت له
ودخلت العمارة اللى قصاده
دخل ايمن لمامته وهى قاعدة على ماكينة الخياطة
"ماما... كلمتى بابا"
سكتت الام ومردتش
"مامااا.... قلتى لبابا"
"بص ياايمن ابوك كالعادة لما قلتله انك عايز فلوس زعق وقال مش معاه"
"ياماما انا مطلبتش كتير انا بس عايز اجيب طقمين اروح بيهم الكلية انا بقالى قد ايه مشتريتش لبس"
"على عينى يابنى والله... بص انا قدرت اتصرف فى 50 جنيه ربنا رزقنى بيهم...خد مشى نفسك بيهم"
"50 جنيه دول يدوب مصروف "
"العين بصيرة والايد قصيرة... منه لله ابوك اللى حوجنى للناس"
كملت ام ايمن خياطة
بص لها ايمن واخد ال50 جنيه وقام

ايناس قاعدة فى البيت... قفلت اللاب وقامت من اوضتها
دخلت المطبخ ... عملت نسكافيه
ورجعت تانى اوضتها..فتحت اللاب
الزهق واضح جدا عليها
مسكت موبايلها...اتصلت بمامتها
"ازيك ياماما... هتيجى امتى"
وترد الام فى عيادتها
"لسه يا ايناس عندى كشوفات كتير"
"ياماما انا زهقت من القعدة لوحدى"
"وانا بس اعمل ايه... انا مش فاضية للكلام ده لما ارجع نبقى نتكلم"
وقفلت الام مع ايناس...
مسكت ايناس الموبايل... واتصلت ب منى اختها
"الو ... ازيك يامنى وحشتينى"
"حبيبتى ياانوسة ازيك"
"ازيك انتى... عاملة ايه فى شهر العسل"
"مبسوطة اوى ياحبيبتى عقبالك"
"هترجعى امتى"
"على اخر الاسبوع ان شاءالله"
"انتى وحشتينى اوى ونفسى تيجى بقى"
"اول ماارجع هجيلك "
"انتى عارفة من ساعة مااتجوزتى وانا قاعدة لوحدى بابا وماما بييجوا على النوم...حتى الاكل باكل لوحدى"
"ياحبيبتى معلش... حاولى تسلى نفسك ولما ابقى ارجع بيتى مش هبقى اسيبك انا اجيلك انتى تجيلى واهو نسلى بعض زى زمان"
"ماشى ياحبيبتى... ترجعى بالسلامة"
"الله يسلمك"

فى اول يوم كلية
امل قاعدة فى اول المدرج الى جنب لوحدها
ايناس قاعدة فى صف فى النص على جنب لوحدها
ايمن قاعد فى جنب تانى بعيد ومكسوف لانه حاسس انه اقل واحد
مازن قاعد ورا خالص لوحده... لان كل الدفعة بالنسبة له جديدة ميعرفش حد منهم واصحابه بقوا فى سنة تالتة
بعد اول محاضرة
كل واحد فيهم بيلم حاجته... وبيخرج بره المدرج

امل .. نقلت الجدول وخرجت بره الجامعة

ايناس.. قعدت فى الكافتيريا وطلبت نسكافيه
قاعدة لوحدها وبتبص على كل الناس حواليها مجموعات محدش لوحده غيرها.... اول ما جه النسكافيه قامت تمشى من غير ماتشربه

ايمن... مشى بسرعة بعد المحاضرة

مازن... راح لمجموعة من اصحابه وقعد معاهم
"ايه يامازن باباك ومامتك لسه موجودين"
"لا سافروا امبارح"
"اشطه يعنى السهرة عندك بالليل"
"اشطه... هتجيب انت ولا اتصرف انا"

الحلقة 2
فى بيت ايمن... ساعة الفجر
الام خارجة من الحمام وبتنشف من الوضوء
راحت ناحية اوضة ايمن وفتحتها
"انت صاحى منمتش لسه"
"اه بذاكر"
"طيب قوم اتوضا علشان نصلى مع بعض"
قام ايمن
"انا هتوضا بس هنزل اصلى جماعة"
الاب بيفتح الباب وداخل
الاب"سلامو عليكو"
ايمن ومامته"وعليكم السلام"
ايمن"بابا كنت عايزك ومستنيك من امبارح"
الاب"نعم"
ايمن"الامتحانات الاسبوع الجاى ومحتاج فلوس اجيب كتب مهمة"
الاب"ان شاءالله"
ايمن"ان شاءالله بس امتى"
الاب"لما ربنا يفرجها"
الام"وهيفرجها امتى بقى"
الاب"خليكى فى الصلاة اللى هتصليه وادعى ربنا يرزقنا"
الام"ماهى المشكلة ان ربنا بيرزقك من وسع انما كله رايح فى اللعب الزفت اللى بتلعبه"
وزعق واتنرفز"يووووووووو هى اسطوانة مش هتزهقى منها ابدا"
ودخل اوضته ورزع بابها عليه
ايمن"ياماما انا كنت بحاول معاه بالذوق"
الام"وده نافع معاه ذوق ولا عافية... استغفر الله العظيم"
خدت الام الطرحة والسجادة وبدأت صلاة
ودخل ايمن الحمام يتوضا

مازن قاعد فى شقته على الارض فى الانتريه
وقدامه الترابيزة مليانة طفايات سجاير
وقاعد جنبه عادل بيلف سجارة
"ولا ياعادل... انت ازاى بتنجح كل سنة؟"
"عبقرية يابنى"
"انا بتكلم بجد"
"اخر اسبوع بركز فى المذاكرة واجيب ملخصات وملازم واقعد ادح واقعدى وخلاص ده غير انى مظبط مع صحباتى البنات فى العملى بيشتغلوا هما ويكتبوا اسمى على الشغل ع الجاهز واهو بتمشى"
"ااااه يعنى مش ناسى نفسك"
"لا طبعا الحشيش بيعمل دماغ اه انما مضيعش مستقبلى علشانه"
سكت مازن وهو حاسس انه ضيع سنتين من عمره هباء
"طيب كفاية كده بقى النهاردة احنا بقينا الفجر"
"ماشى ياعم مروان اطردنى بالذوق"
قام عادل وهو بيفتح الباب... سأله مروان
"متعرفش حد بيعمل ملخصات ولا حاجة الحق نفسى بيها"
"شوف دفعتك اكيد هتلاقى حد بيصوروا منه المحاضرات المهمة وحد معاه ملازم وكده يعنى"
"بس انا مبكلمش حد من دفعة السنة دى خالص"
"اتصرف يامازن لو عايز تلحق نفسك بكرة الجمعة السبت بقى وعليك خير ابقى شوف"

اوضة امل... امل نايمة ومامتها بتصحيها
"ياامل... قومى ياامل"
"نعم ياماما"
"قومى يابنتى ساعدينى اخوكى ومراته جايين وعايزين نخلص كل حاجة قبل ما ييجوا"
"حاضر ياماما"
وقامت امل...
الساعة بقت 2 الضهر... امل بتطفى على كل عيون البوتاجاز
الباب خبط.... فتحت الام
دخل ابراهيم شايل مصطفى ابنه الصغير ومراته الفت الحامل
وسلموا على بعض كلهم
وقعدوا ابراهيم ومراته... وبدات امل ومامتها يحضروا الاكل
بعد الغدا قام ابراهيم ومراته
وامل ومامتها هما اللى كانوا بيلموا الاكل وبيعملوا المطبخ
وفضلت امل واقفة فى المطبخ وسامعاهم عمالين يتكلموا كلهم ويتفرجوا على التليفزيون
واول ما خلصت طلعت قعدت معاهم شوية
امل"انا هقوم اذاكر شوية عايزين منى حاجة"
الفت"امل معلش خدى مصطفى شطفيه وغيريله"
امل"حاضر"
واخدته امل وبعد ما خلصت ورجعت تديه لمامته
ابراهيم"اعمليلى كوباية شاى ياامل"
امل"حاضر"
وفضلت امل بين المطبخ وبين مصطفى وبين طلبات اخوها
ومعرفتش تذاكر طول ماهما موجودين

ايناس قاعدة مع مامتها وباباها على السفرة
ايناس"ياااااااه ياماما بستنى من الجمعة للجمعة علشان نتغدا مع بعض"
الام"معلش ياحبيبتى هنعمل ايه فى شغلنا بس"
الاب"وانتى عاملة ايه فى كليتك"
ايناس"كويسة الحمدلله"
الام"واصحابك جداد ولا اتعرفتى عليهم السنة دى"
ايناس"مليش اصحاب حاليا كل اصحابى القدام اتفرقنا بعد الثانوية العامة والجداد معرفهمش ولقيت نفسى مش عايزة اتصاحب على حد"
الاب قام بعد ما خلص من غير ما يرد على ايناس ولا يعلق على كلامها
الام"اومال بتخرجى مع مين"
ايناس"اصحابى القدام لما بنلاقى وقت بنخرج غير كده ببقى قاعدة لوحدى وساعات بروح لمنى او منى بتيجى عندى"
الام"اه صحيح منى اخبارها ايه انا بكلمها بس شموفتهاش من زمان"
ايناس"كويسة الحمدلله...طيب ماتيجى نروح لها شوية النهاردة وفرصة ياماما نحس اننا اسرة عادية وليهم وقت مع بعض"
الام"فكرة كويسة... هى وحسن عاملين ايه؟؟مبسوطين؟؟"
ايناس"الحمدلله منى مبسوطة اوى بجوازها من اللى بتحبه ربنا يسعدهم يارب"
الام"عقبالك ياايناس"
ورن موبايل الام... قامت ترد
دخلت اوضتها وهى بتتكلم ...دخلت وراها ايناس
"جهزوا العمليات... ساعة بالكتير ان شاءالله"
وبعد ماقفلت...ايناس فهمت المعنى
"هتنزلى"
"ماانتى سمعتى اهو... مضطرة انزل حالا"
وراحت الام ناحية الحمام وخرجت بدات تستعد للنزول

يوم السبت فى الجامعة
مازن مش عارف يسأل مين على الحاجات المهمة
عينه بتدور بين الناس الموجودة
مش عارف يسأل مين لانه ميعرفش حد ومفيش بينه وبينهم اى علاقة انه يطلب من حد مساعدة

ايمن كان بيصور ورق فى مركز كمبيوتر وتصوير قريب من الجامعة
شاف اعلان مكتوب
"مطلوب شباب للعمل بالمركز"
وبدون تردد سأل على الاعلان ونظام الشغل
وعرف انه هيبقى من الساعة 4 العصر ل10 بالليل
وهياخد مرتب 500 جنيه
اتفق مع صاحب المركز واستلم الشغل فى نفس اليوم

مازن وهو ماشى بعد ما يأس انه يلاقى حد يسأله
لمح ايمن فى مركز التصوير بيشتغل... وهو عارفه شكلا
قرب منه وهو بيفكر يسأله
"لو سمحت انا بسأل الاقى ملازم او اى ملخصات لاولى اعلام"
"هو مفيش هنا... بس احنا دفعة واحدة على فكرة"
"انا مازن"
"اه طبعا اهلا اهلا... انا ايمن... لو محتاج حاجة انا ممكن اساعدك"
"بصراحة انا معرفش حد اخد منه الحاجات المهمة وزى ماانت عارف الامتحانات خلاص ع الابواب"
"انت معاك الكتب"
"فيه كتب جبتها وفيه لا بس ممكن اجيبها عادى يعنى"
"طيب بص يامازن انا معايا المحاضرات ومش هعرف اشترى الكتب ممكن تكمل انت الكتب واهو نكمل بعض ونذاكر"
"ياريت فكرة ممتازة بس انا كده هتعبك معايا"
"لا ابدا.... لو فاضى نتقابل بعد 10 بالليل"
"انت بتشتغل هنا؟؟"
"اه ده اول يوم ليا هنا.. وهكمل ان شاءالله.. بس معادى للساعة 10"
"خلاص استنانى وانا هعدى عليك 10 بالظبط ان شاءالله"
"تمام يامازن... هستناك"
فى الجامعة.... والنتيجة متعلقة
الدنيا زحمة جدا... وكل واحد من ال4 جاى يشوف النتيجة
ووقف مازن قدام النتيجة
وجنبه ايمن اللى قابله بالصدفة فى النتيجة
وايناس جاية من بعيد
وامل بتحاول تشوف النتيجة من غير ما تدخل فى الزحمة

الحلقة 3
مازن بعد ما شاف النتيجة
اتصل بمامته بسرعة
"ماما... انا نجحت"
"بجد يامازن... مبروك"
"الله يبارك فيكى ياماما...انتوا وحشتونى اوى... جايين امتى"
"قريب ياحبيبى هبقى اكيد اتصل بيك لما اعرف اليوم بالظبط"
"ماشى ياماما تيجوا بالسلامة"
وشاف ايمن وهو بينهى مكالمته
"ااااااايمن"
وسلموا على بعض
مازن"ايه الاخبار عملت ايه"
ايمن"تمام الحمدلله وانت يامازن عملت ايه"
مازن"الحمدلله والبركة فيك"
ايمن"لا متقولش كده... مبروك"
مازن"ومبروك عليك انت كمان"
ايمن"الله يبارك فيك...يالا اسيبك انا علشان ورايا شغل"
مازن"ماشى ابقى خلينى اشوفك"
ايمن"ان شاءالله... سلام"

امل اول ما بتفتح باب بيتها... جت فى وشها كورة
"آى... كده يامصطفى"
وجرى مصطفى...وجت مامتها عليها
"ايه الاخبار عملتى ايه"
"نجحت الحمدلله ياماما... هو مصطفى هنا لوحده"
مالت عليها مامتها وقالت بشويش
"مرات اخوكى نايمة جوه "
"هما جم امتى"
"من شوية اخوكى بيقول هيقعدوا كام يوم لانها مش قادرة على العيلين مع بعض"
"وهى حد قالها تخلف كده ورا بعض... واحد عنده سنة ونص والتانى كام شهر واحنا اللى نخدم"
"اسكتى لتسمعك وتبقى حكاية"
"اففففف"
"ادخلى غيرى هدومك وتعالى ساعدينى فى المطبخ انا عينى بقت فى وسط راسى من مصطفى وشقاوته"
"هى نايمة فى انهى اوضة"
"فى اوضتى"
وسابتها مامتها ودخلت المطبخ... ودخلت امل اوضتها
وهما الاتنين فى المطبخ... سمعوا صوت حاجة بتتكسر
جروا بسرعة على الانتريه
لقوا مصطفى كسر موباية المياه اللى كانت محطوطة على الترابيزة
مصطفى واقف حافى وسط القزاز الكسور
امل"اقف مكانك يا مصطفى متتحركش"
مصطفى عيط... خرجت الفت من الاوضة
"الفت"فى ايه؟...بتزعقيله كده ليه"
امل"خايفة عليه من القزاز المكسور لاحسن يدخل فى رجله"
جريت الفت على مصطفى وشالته
"يعنى انتوا الاتنين مش عارفين تخلوا بالكوا عليه شوية صغيرين ارتاح فيهم شوية... وكمان بتزعقيله ياست امل"
الام"الحكاية مش مستاهلة كل ده يا الفت امل مغلطتش"
الفت"طبعا لازم تدافعى عن بنتك"
واخدت مصطفى وخلت الاوضة وقفلت عليها
وامل ومامتها واقفين يبصوا لبعض
"هاتى حاجة ياامل لمى بيها القزاز ده"
"انتى هتسكتى لها"
"اعملها ايه اروح اضربها يعنى"
"هى بتتأمر على ايه... هى فاكرانا خدامينها"
"عيب كده ياامل هو احنا لما نخلى بالنا من ابن اخوكى ولا نساعد مراته نبقى خدامين"
"هى بتعاملنا على الاساس ده"
واتفتح الباب ودخل ابراهيم من بره
"السلام عليكم"
ردوا الاتنين" وعليكم السلام"
ودخلت امل المطبخ تجيب حاجة تلم بيها القزاز... ورجعت تانى
كان ابراهيم دخل الاوضة
وسمعوا صوت عياط
"احنا لازم نمشى من هنا... اختك مش طايقة مصطفى ولقيتها بتزعقله"
وخرج ابراهيم بسرعة من الاوضة... والفت وقفت وراه
"اممممممل.... انتى ازاى تزعقى لعيل صغير"
"انا مزعقتلوش بالمعنى ده انا كنت بقوله يقف مكانه ميتحركش علشان ميتعورش من القزاز اللى فى الارض"
"تقوليهاله بالراحة مش بصوت عالى يخوفه"
"انا معملتش حاجة تستاهل كل ده"
الفت"يعنى انا كذابة مثلا"
امل"لا مش كذابة بس مقلتيش الحكاية زى ماحصلت بالظبط"
الفت"اتفضل اختك بتشتمنى وانت واقف"
الام"لا بقى يا الفت هى لا شتمتك ولا غلطت فيكى"
الفت"يالا ياابراهيم...بقولك محدش طايقنا هنا"
ابراهيم وهو بيقول لالفت
"احنا نيجى هنا ونقعد براحتنا... دى بيت ابويا يعنى بيتِك وانتى ياالفت ليكى هنا اكتر ما امل ليها... امل ضيفة هنا لحد ماتمشى بالسلامة لبيت جوزها
وبص لامل وهو بيكمل
ولحد ماتمشى من هنا لازم متغلطيش فى مراتى ولا تزعلى حد من ولادى تانى"

راحت ايناس المستشفى لمامتها علشان تفرحها
لقيتها فى العمليات... قعدت تستنى... تستنى
لحد ما زهقت ومشيت... راحت لمنى اختها
"اهلا يا ايناس...تعالى ايه المفاجئة الحلوة دى"
دخلوا وقعدوا مع بعض
"ازيك يامنى... انا قلت اجى اقضى اليوم معاكى واهو نرجع ايام زمان تانى"
"تنورى ياحبيبتى... جبتى النتيجة"
"اه الحمدلله... ومحدش سألنى غيرك حتى بابا وماما مش على بالهم"
"مالك ياايناس بتتكلمى بحزن كده ليه"
"من يوم مااتجوزتى وانا بقيت لوحدى خالص بابا وماما مش فاضيين لى خالص كل حاجة شغلهم بس وانا اتنخقت من الوحدة"
"طيب ماتيجى تقعدى معايا كام يوم"
"مش عايزة اضايقكم"
"يابنتى تضايقينا ايه بس... زى ماانتى عارفة حسن فى شغله طول اليوم وبيرجع بعد المغرب وكتير بينزل تانى ..تعالى واهو تغيرى جو ونسلى بعض زى زمان"
وبعد تفكير لدقايق
"طيب... هروح اجيب هدوم م البيت واجى اقعد عندك شوية "
"طيب يا حبيبتى... هستناكى"
قامت ايناس نزلت.... ومسافة السكة ورجعت تانى لاختها

وهما قاعدين وفى معاده المعتاد... جه حسن
ولما وصل اتغدوا كلهم مع بعض
حسن"منورة ياايناس"
ايناس"ميرسى يا حسن"
منى"انا فرحانة اوى انك هتقعدى معايا هنا...تصدق ياحسن ماما وبابا سايبينها على طول لوحدها"
حسن"معلش علشان شغلهم... خليكى قاعدة معانا على طول"
ايناس"ربنا يخليك...مش للدرجة دى"
حسن"انا بتكلم بجد على فكرة مش بعزم وخلاص... ايه رايك يامنى"
منى"ياريت والله واهو لا انا ازهق من القعدة لوحدى ولا انتى تزهقى من القعدة لوحدك"
ايناس"ربنا يخليكم..كام يوم كده كفاية اوى"
حسن"اتصرفى بقى يامنى مع اختك انا مليش دعوة"

مازن وعادل فى عربية مازن وهى راكنة فى شارع ضلمة ... وبيدخنوا
"القعدة عندك فى البيت ليها طعم تانى"
"هنعمل ايه بس... طول ما بابا وماما فى مصر مينفعش نشرب فى البيت"
"وهيمشوا امتى"
"خلاص ياعم الدراسة هتبدأ الاسبوع الجاى وهما مسافرين كمان 4 ايام"
"احسن"
وكملوا تدخين وهما فى دنيا تانية

ايناس نايمة...صحيت على خبط الباب
بصت فى الساعة اللى قدامها... كانت 11 الصبح
استغربت مين جاى فى المعاد ده
قامت... بصت من العين...شافت حسن
وقفت لحظات وهى بتقول لنفسها
"ايه جايبه دلوقتى لوحده وهو عارف ان مفيش حد فى البيت"

الحلقة 4
وقفت ايناس ورا الباب لحظات مترددة
وفتحت الباب
"حسن؟؟؟ خير"
"صباح الخير ياايناس...شكلك كنتى نايمة"
"اه فعلا كنت نايمة خير"
"خير انا جاى اخدك"
"تاخدنى؟؟ليه"
"هتخلينى واقف ع الباب كتير"
واتفاجئت واتحرجت من جملته... ووسعت من ع الباب
"اتفضل"
ودخل على الصالون
"يالا البسى علشان تيجى معايا"
"فهمنى بس فيه ايه؟؟ منى كويسة"
"بصى منى تعبانة شوية"
وبخوف
"مالها بس"
"متخافيش احتمال تكون حامل بس تعالى علشان مش قادرة تقعد لوحدها"
"طيب انا هلبس واجى معاك حالا"
دخلت ايناس تلبس بسرعة...لبست فى دقايق
لقت حسن بيفتح باب اوضتها
"ايه.... فى ايه"
"مفيش جاى اقولك بس هاتى هدوم معاكى علشان متسيبيش اختك لوحدها"
"طيب استنانى بره ياحسن"
"مش محتاجة اساعدك فى حاجة"
"لا شكرا"
وخرج حسن من الاوضة... وتربست باب اوضتها عليها وهى بتلم هدومها وهى قلقانة من وجوده فى البيت معاها لوحدهم

ايمن... نزل من البيت الساعة 1 ونص الضهر
راح وقف عند موقف الميكروباص اللى قريب من بيته
فضل واقف ومش بيركب... وكل شوية يبص فى ساعته
شاف شروق جاية من بعيد
راح ناحيتها
"ازيك يا شروق"
"الحمدلله"
ردت وهى بتكمل طريقها
"استنى يا شروق عايزك"
"نعم"
"انا عايز اتكلم معاكى شوية"
"خير"
"مالك"
"مفيش"
"انتى متفغيرة معايا كده ليه يا شروق"
"متغيرة ازاى يعنى"
"يعنى انتى مش اخدة بالك انى مهتم بيكى من زمان"
"ملاحظة انك كنت مهتم بيا انما من فترة طويلة وانت مش مهتم خالص"
"انتى مش عارفة انى بشتغل"
"لا هعرف منين"
"طيب انا عايز رقمك علشان فيه كلام كتير اوى عايز اقولهولك"
ابتسمت شروق ابتسامة فيها امل لايمن... امل يدل ان نظراتهم لبعض طول الفترة اللى فاتت كانت لها معنى هما الاتنين حاسين بيه
مسك ايمن موبايله... وسجل الرقم اللى قالته شروق
"انا همشى بقى"
"طيب اكلمك امتى يناسبك"
"اى وقت وانا لو مش هعرف ارد عليك هكنسل وان تفهم"
"ماشى... خلى بالك من نفسك"
ومد ايده يسلم عليها... وسلمت عليه وهى مكسوفة
وودعوا بعض بالنظرات والابتسامات

امل وهى بتلبس ونازلة
"نازلة ياامل"
"ايوه ياماما... رايحة الجامعة"
"متتأخريش علشان مش هقدر على البيت ومصطفى لوحدى"
"ياماما مش عارفة هتأخر ولا لا"
"حاولى معلش"
"حاضر"
"وهاتى الجدول لاخوكى زى السنة اللى فاتت...ده مأكد عليا الصبح قبل ماينزل"
"حااااااضر"

فى سيكشن الصحافة
كل واحد قاعد فى جنب بعيد عن التانى زى السنة اللى فاتت
وكان المعيد اللى بيدرس لهم صحفى مشهور فى جريدة شهيرة
وفى اخر السيكشن
"انا عايز تتقسموا مجموعات... انتوا عددكم 24 عايز كل مجموعة 4 افراد... كل مجموعة هتعملى مجلة حائط اسبوعية ومش عايزها منقولة انا عايز فيها اخبار وتحقيقات ومواضيع حديثة وعامة مش قد الجامعة وبس... والموضوعات المتميزة ممكن اساعدكم فى نشرها فى الجريدة باسمائكم"
وكلهم اتحمسوا وردوا ردود بفرحة
"يالا كل اربعة يكتبوا اسمائهم مع بعض"
وبدأوا الطلبة يتجمعوا مع بعض... ويكتبوا كل 4 اسمائهم مع بعض فى ورقة ويودوها للمعيد بتاعهم
"انا كده عندى خمس مجموعات... لسه مجموعة... مين مكتبش اسمه"
وبدأ كل واحد من الاربعة
امل...ايناس.. مازن.. ايمن
يبصوا حواليهم ...
"اللى لسه مكتبش اسمه يقوم يقف اشوفه"
ووقف الاربعة وهما بيبصوا لبعض
"خلاص...انتوا الاربعة مجموعة مع بعض"
بعد السيكشن ما خلص
راح مازن لايمن
"ازيك ياايمن"
"تمام الحمدلله...ازيك انت"
"الحمدلله... هنعمل ايه فى المجلات دى"
"هنعملهم طبعا"
"انت تعرف حد من البنات دول"
"بص يامازن المحجبة دى اسمها امل بس واضح انها شيخة لانها طول السنة اللى فاتت مكلمتش ولد نهائى وكلامها مع البنات قليل جدا والتانية دى اسمها ايناس وزى ماانت شايف كده باين عليها مستوى عالى وطالعة فيها ع الاخر لان هى كمان مش بتكلم حد من الدفعة خالص"
"انت عرفت كل ده منين"
"من السنة اللى فاتت انت عارف ان مفيش محاضرة كنت بفوتها"
"طيب مش المفروض نتعرف عليهم ونشوف هيعملوا ايه"
"اه المفروض... بس هما فين"
وبص ايمن ومازن حواليهم...مكنش فيه اى اثر لايناس او امل

راحت امل اول ما السيكشن خلص ورا المعيد
واول ما لحقته
"من فضلك يادكتور انا مش عايزة ابقى مع المجموعة اللى انا فيها دى"
"ليه"
"معرفهمش"
"طيب ماشى لو تقدرى تعملى بدل مع حد فى مجموعة تانية مفيش مشكلة"
"انا معرفش حد خالص فى الدفعة"
"ليه؟؟انتى مُحولة من جامعة تانية"
"لأ"
"اومال فى ايه"
"بصراحة انا مش بختلط بشباب نهائى"
"بس دى حاجة مهمة للتعاون بينكم"
"وانا مش هعرف اشتغل معاهم لانى مش هتكلم معاهم"
"براحتك...بس كده يبقى ملكيش درجات عملى عندى"

الحلقة 5
رجعت امل البيت... واول ما دخلت على اوضتها
دخل وراها ابراهيم
"مالك"
"مفيش حاجة"
"جبتى الجدول"
"اه... اتفضل"
اخد ابراهيم الجدول وخرج وهو بيقولها
"يالا علشان تتغدى معانا"
"حاضر"

ايناس قاعدة مع منى اختها
"منى حبيبتى عايزة حاجة اعملهالك قبل ما امشى"
"انتى هتمشى ليه"
"مفيش شوية وابقى ارجعلك تانى"
"لالا بلاش تمشى الله يخليكى خليكى قاعدة معانا... ده حتى حسن مأكد عليا مسيبكيش تروحى ابدا"
"ليه بس انا قلت من الاول كام يوم هنا وكام يوم هناك"
"علشان خاطرى خليكى معايا...حتى فى الشهور الاولانية دى مش ماما قالت انى ممكن اتعب...محتاجاكى هتسيبينى؟؟"
وبعد تفكير للحظات
"لا طبعا مقدرش اسيبك"
جه حسن وهما قاعدين
"ازيكم... ازيك ياحبيبتى... ازيك ياايناس"
وراح قعد جنب منى
ايناس"الحمدلله... هقوم احضرلك الغدا"
حسن"وانتوا مش هتتغدوا معايا"
منى"معلش بقى احنا سبقناك"
دخلت ايناس المطبخ... وهى واقفة بتسخن الاكل
لقيت حسن وراها
"احنا هنتغدا ايه النهاردة"
كان قريب منها اوى وهى واقفة... بحجة انه بيبص على الاكل اللى على البوتاجاز
لو طلعت لقدام هتلزق فى البوتاجاز
لو رجعت لورا هتلزق فيه
يمينها حيطة وشمالها ايده اللى بيشيل بيها غطا الحلة اللى على البوتاجاز
مسكت الغطا اللى فى ايده
وندهت على اختها
"يا منااااااااااااااا تعالى شوفى جوزك"
ارتبك حسن وساب اللى فى ايده ورجع لورا وبعد عنها
حسن"ايه فى ايه؟"
وصوت منى"فى ايه يا ايناس"
وخرجت ايناس من المطبخ
"مش قادر يستنى الاكل لما يسخن وعمال يقولى هناكل ايه هناكل ايه"
وضحكت منى
"انا اتخضيت يا بنتى قلت زعلك ولا حاجة"
ورد حسن وهو بيحاول يظبط صوته المتوتر
"وانا اقدر ازعل ايناس برضه اخت مراتى حبيبتى"

بعد يومين فى الجامعة وبين المحاضرات
راح ايمن لمازن
"ايه يامازن هنعمل ايه فى العملى"
"مش عارف بس يمكن البنات يتصروفوا ويعملوه"
"وافرض عملوه ومكتبوش اسمنا"
"دى تبقى قلة اصل منهم"
"ليه هو احنا اشتغلنا ولا عملنا حاجة"
"وهو احنا عارفين نتلم عليهم"
"تعالى نشوفهم اكيد موجودين ونتكلم معاهم ونشوف"
"يالا"
وراح ايمن ومازن يدوروا عليهم
شافوا ايناس قاعدة فى جنب لوحدها بتتكلم فى التليفون
وقفوا بعيد ولما خلصت... راحوا الاتنين ناحيتها
وقفوا قصادها وكل واحد مستنى التانى يبدأ
بصت لهم ايناس... نظرات تساؤل فى عينيها
"صباح الخير ياايناس"
"اهلا"
"انا ايمن وده مازن زمايلك فى الدفعة"
ابتسمت لهم بترحيب
"اه عارفاكم طبعا...خير"
ايمن"انتى نسيتى ان مطلوب مننا مجلة كل اسبوع والمفروض نبدأ نشتغل فيها"
ايناس"ااااااه صحيح... انا مش نسيت بس كنت فاكراكم هتتصرفوا"
مازن"يعنى ايه نتصرف... المفروض انتوا اللى تعملوها"
ايناس"نعم.. المفروض؟؟واحنا؟؟احنا مين؟؟"
مازن"يعنى ده شغل انتوا البنات تقدروا تعملوه اسهل"
ايناس"ده على اى اساس... على اساس مثلا العملى على البنات والنظرى عليكم"
مازن"انتى بتتريقى عليا"
ايناس"انت اللى بتقول كلام غريب"
ايمن"ايه ياجماعة صلوا ع النبى.... احنا كلنا هنساعد بعض مش حد اه وحد لا"
ايناس وهى بتبص لايمن"ايوه كده هو ده الكلام"
ايمن"طيب فين امل بقى"
مازن"لو معاكى تليفونها اتصلى بيها شوفيها فين"
ايناس"معتقدش ان دار بيننا كلمتين على بعض مش تبادل ارقام تليفونات"
ايمن"اهى... هناك اهى"
وكانت امل جاية ناحيتهم... استنوا لما قربت منهم
وبدأت ايناس بالكلام معاها
"امل... انتى معانا فى المجلة صح"
ووقفت امل مش قادرة ترد... تسيبهم وتمشى ولا تقف تكلمهم
يعنى هتقف تكلم ناس مينفعش تختلط بيهم
سواء ايناس بلبسها وشعرها اللى يبين ان اخلاقها مختلفة تماما عنها
او الشباب اللى مش ممكن تختلط بيهم ابدا
مازن"ايه ساكتة كده ليه...انتى سامعانا"
وشاور لها بايده باشارات الصم والبكم
احرجت امل... ووقفت لحظات بتحاول تستجمع شجاعتها ترد عليه
بس حست بالدم بيغلى فى وشها وراسها.... والدموع بتملى عينيها
سابتهم وجريت
ايناس "تصدق انت مستفز ومعندكش دم"
وجريت ايناس وراها... وحاول ايمن يروح وراهم...بس شاف امل دخلت الحمام وايناس دخلت وراها
رجع ايمن تانى لمازن اللى واقف مكانه وباين عليه الاحراج
"انت ليه احرجتها كده"
"انا اللى محرج جدا.... انا مكنتش اقصد اضايقها انا فاكرها بجد مش بتتكلم او عندها مشكلة لانى مشفتهاش بتكلم حد قبل كده"
"بس ده مكنش باين من كلامك"
"والله مااقصد حاجة وحشة...انا شاورت لها علشان بس ترد علينا"
"لازم تعتذر لها يا مازن لان ميصحش كده"
"حاضر ...طبعا طبعا"

لما دخلت امل الحمام كانت بتعيط اوى وايناس وراها
"متزعليش ياامل"
طبطبت عليها... وطلعت مناديل من شنطتها
"اهدى بقى... انتى بتعيطى ليه بس"
امل مش بترد... بتعيط بس
"لا بقى كفاية... الموضوع مش مستاهل كنتى رديتى عليه ولا اديتيله قلم على وشه بدل ماتعملى فى نفسك كده"
وضحكت امل من جملة ايناس...لما تخيلت نفسها بتضرب مازن
"بتضحكى...الحمدلله...بس بتضحكى على ايه"
"بتقولى اضربه"
"اه تضربيه ولا تزعلى نفسك بالشكل ده"
بدأت امل تمسح دموعها وغسلت وشها
"خلاص هديتى الحمدلله...على فكرة انا شتمتهولك"
"يستاهل... اصله احرجنى اوى"
"انتى اللى باين عليكى حساسة زيادة عن اللزوم"
"مش حساسة ولا حاجة بس اول مرة شاب يكلمنى وتكون بالطريقة دى مقدرتش بجد"
"بصى انا نسيت اعرفك بنفسى"
"عارفاكى ياايناس"
وابتسمت لها ايناس...
"بصى بقى انتى هتخرجى ولو شفتيه خليكى واثقة من نفسك وتردى عليه وخدى حقك منه"
"لا انا مش عايزة اتكلم معاه"
"امممم بس..."
"بس ايه؟؟"
"العملى اللى كلنا لازم نشتغل فيه مع بعض على فكرة السيكشن كله بدا يقسم الشغل انا شايفاهم ده فيه بداوا يعملوا المجلة كمان"
"بس انا مقدرش اختلط بشباب خالص... اخويا لو عرف مش عارفة ممكن يعمل ايه"
"بس انتى مش بتختلطى للدلع ولا الهزار دى دراسة وضرورة"
"انا عندى فكرة... انا وانتى نعمل شغلنا مع بعض وهما يعملوا شغلهم مع بعض"
"ماشى... مفيش مشكلة... انتى ناوية تقضى باقى اليوم هنا فى الحمام"
وبصت امل فى ساعتها وهى بتضحك
"يالا ... معاد المحاضرة كمان 5 دقايق...يدوب نلحق"
وخرجوا الاتنين.... رايحين على المحاضرة
ايمن ومازن كانوا مستنيينهم قدام باب المدرج
ولما قربوا امل وايناس علشان يدخلوا المحاضرة

الحلقة 6
وقف ايمن ومازن قدام امل وايناس
ايمن"ثوانى ياايناس... مازن عايز يعتذر لامل"
وقفوا كلهم بيبصوا لامل... وهى خجولة وبترتبك
ردت بسرعة وهى داخلة المحاضرة
"حصل خير"
مازن"استنى ...والله ما كنت اقصد اضايقك ولا احرجك... انا بس مسمعتكيش اتكلمتى خالص قبل كده"
"خلاص مفيش حاجة"
دخلت امل ومعاها ايناس...قعدوا جنب بعض
ووراهم ايمن ومازن
ايمن وهو بيقول لايناس
"متمشوش بعض المحاضرة على طول علشان نشوف هنعمل ايه؟"
"طيب"
بعد المحاضرة... قامت امل
"استنى ياامل اما نشوف هنعمل ايه ونقسم الشغل ازاى"
"انا مش هينفع اتأخر... وزى ماقلتلك نقسم المجلة واحنا نص وهما نص"
"طيب"
مازن"طيب نقعد نتكلم فى الكافتيريا"
امل"لا"
مازن وهو حاسس بقلق من كلامه
"براحتكم"
ايناس"بصوا ياجماعة انا وامل اتفقنا هنعمل نص المجلة وانتوا النص التانى وبما ان النهاردة خلص خلاص يبقى من بكرة هيكون قدامنا 4 ايام انا وامل هنعمل نص المجلة فى يومين وتادوا انتوا تكملوا النص التانى فى اليومين اللى فاضلين"
ومعرفوش ايمن ومازن يردوا غير بكلمة واحدة
"طيب"

لما رجع ايمن البيت بالليل بعد الشغل
لقى باباه موجود
"ايمن معاك 100 جنيه"
"ايوه يابابا"
"طيب هاتهم"
"ليه"
"محتاجهم ضرورى ... بسرعة بس"
وايمن بيطلع الفلوس من محفظته جت مامته من الاوضة على صوتهم
"فى ايه؟؟ انت بتاخد منه فلوس"
الاب مردش
"متديلوش حاجة ياايمن"
"ماتسكتى انتى مالك"
"انت بدل ماتديله تاخد منه"
"خلاص ياماما "
والام بدأ صوتها يعلا اكتر واكتر
"مش حرام عليك تاخد شقا ابنك وتروح تلعب بيه قمار"
وشتمها الاب... وهى ترد عليه
طلع ايمن الفلوس وحطها فى ايد باباه ودخل اوضته وسابهم يزعقوا
رن موبايله...شاف اسم شروق رد عليها
"حبيبتى ازيك"
"ازيك انت... مالك باباك بيزعق ليه"
"مفيش عادى"
"انا لما سمعت صوته خفت يكون بيزعق لك"
"لا متخافيش... طمنينى انتى عاملة ايه فى مذاكرتك"
"الحمدلله"
"هتخلصى دروسك امتى بكرة"
"الساعة 10 ونص تقريبا"
"درسك فين علشان اعدى عليكى اخدك "
"لا مش مهم انا بروح مع صحباتى... وعلشان كمان محدش يشوفنا"
"انا عايز اشوفك وفرصة نتكلم مع بعض واحنا جايين ومتقلقيش مش هندخل الشارع مع بعض...انا بحبك وبخاف عليكى من كل حاجة حتى كلام الناس"
"طيب ماشى هستناك عند الدرس"

ايناس حاسة بعد راحة فى بيت منى بسبب حسن
واتصلت مامتهم بيهم وقالت لهم انها جاية عندهم تشوفهم
ولما جت مامتها... اتحججت ايناس بيها وبمذاكرتها
ورجعت البيت وارتاحت انها رجعت تانى بيتها
حتى لو هترجع وحيدة تانى بس هتكون مرتاحة اكتر

فى الجامعة... وزى مااتفقوا خلصوا امل وايناس نص المجلة
وادوها لايمن علشان يكمل هو ومازن النص التانى
يوم السيكشن... كل المجموعات موجودة
والمعيد بيشوف كل المجلات
وبعد ما خلص كل المجلات
"فيه مجلة مختلفة جدا وعايز اشوف اصحابها"
وبدأ يقرا الاسامى المكتوبة قدامه على احدى المجلات
"امل.. ايناس.. ايمن.. مازن"
ووقفوا ال4 وهما فرحانين ان مجلتهم الوحيدة اللى لفتت نظر المعيد
"ايه ده اللى انتوا عاملينه ده... لو اطفال فى ابتدائى هيعملوا مجلة احسن من كده... لاموضوعات كويسة ولا صياغة صح ولا حتى المجلة مكتوبة بخط واحد حد يفهمنى انتوا فاهمين حاجة فى الاعلام"
وسكتوا الاربعة محدش فيهم بيرد... بعد ماكل واحد فيهم بقى فى موقف لا يحسد عليه... وهو لسه بيكمل
"انا مش متخيل انتوا كاتبين ايه موضوعات سطحية تافهه واخبار منقولة يعنى انتوا مبذلتوش اى مجهود يذكر... ده انتوا حتى مكلفتوش نفسكم تجيبوا خبر جديد يبقى خاص بيكم انتم يااساتذة الصحافة اسمها مهنة البحث عن المتاعب مش مهنة الانتخة والتأليف وانتوا قاعدين مكانكم... اتفضلوا القرف بتاعكم ده مينفعش اقول عليه مجلة"
ومد ايده بالمجلة وكانت ايناس اقرب واحدة منه... راحت اخدتها
وبعد السيكشن ماخلص... وقفوا ال4 مع بعض
مازن"شكلنا بقى وحش اوى قدام الدفعة كلها"
ايناس"هزأنا جامد اوى ومحدش فينا قدر يرد"
ايمن"علشان احنا عارفين ان معاه حق"
امل"بس كان ممكن يقولنا الكلام ده بطريقة احسن شوية من غير ما يحرجنا كده"
ايمن"انا ممكن اسألكم سؤال... انتوا دخلتوا اعلام برغبتكم ولا بالتنسيق"
مازن"انا كنت داخل وعندى احلام انى هبقى صحفى كبير ومتميز بس من اول سنة سقطت فيها راحت الاحلام وبقى حلمى انى انجح واعدى وخلاص"
ايناس"وانا طول عمرى بحب اعرف كل حاجة وادور وراها واعرف اولها واخرها وداخلة وانا نفسى ابقى صحفية شاطرة"
امل"انا دخلت الاعلام حب وانا عارفة انى مش ممكن هشتغل صحفية بس انا بحب التصوير وفى ثانوى كنت احب اعمل موضوعات صحفية مصورة اكتر من الاخبار فدخلت الاعلام علشان استمتع بدراسته قبل مااقعد فى البيت"
ايمن"حلو اوى كلنا كده متفقين... ايه رأيكم نتفق ان المجلة دى بالذات ولانها اسبوعية تبقى حلمنا اللى نجتهد ونتعاون علشان تكون احسن مجلة وخصوصا بعد اللى اتقالنا ده"
وحس كل واحد فى التلاتة بحماس... واستعادة حلمه اللى كان هيضيع... واحلام سريعة خطرت على بال كل واحد انه يحقق فى المجلة دى حلمه... وردوا ال3 فى وقت واحد
"اتفقنا ... طبعا طبعا... ياريييييت"
ايمن"يبقى من النهاردة مش من بكرة هنقسم ادوارنا وكل واحد يعمل اللى يقدر عليه وانا خطى حلو وممكن اكتبها كلها بس طبعا هنخرجها مع بعض"
ايناس"تمام انا هعمل التحقيقات"
امل"وانا ممكن اساعدك فى التحقيقات بالتصوير"
مازن"اشطة ... وانا الاخبار"
ايمن"تمام وانا معاك فى الاخبار"
امل"بس المجلة هتبقى اخبار وتحقيقات بس؟؟ هتبقى مملة"
مازن"معاكى حق... طب ايه اقتراحاتك"
امل"بصوا احنا ننسى المجلة الفاشلة اللى عملناها ونبدا من جديد نفكر فى اسم حلو للمجلة ونعمل ابواب ليها باسماء ثابتة والمحتوى اللى بيتغير...ايه رأيكم"
ايناس"حلو الكلام"
مازن"تمام اوى... بقولكم ايه احنا النهاردة كل واحد فينا يعمل تخيل للابواب واسمائها ومحتواها وبكرة نشوف اللى نتفق عليه كلنا"
واتفقوا على كده... فى اللحظة اللى جه فيها عادل ناحيتهم
"اهلا بالشباب"
مازن"اهلا ياعادل...اعرفكم عادل صاحبى 4 اعلام... ايمن.. ايناس ... امل دفعتى"
ومد عادل ايده يسلم عليهم كلهم... وهو عينه مترفعتش من على ايناس
امل"بعد اذنكم انا اتأخرت"
ايناس"استنى ياامل انا جاية معاكى... سلام ياجماعة"
بعد ما مشيوا ... استأذن ايمن ومشى هو كمان
"حلوين بنات الدفعة"
"هه... تصدق مخدتش بالى"
"يا راااااااجل.... وعموما ماشى كويس انك مخدتش بالى علشان الواحد يعرف يظبط براحته"
"لا ياعادل البنات دول محترمين وملكش دعوة بيهم"
"محترمين طبعا انا قلت حاجة...سيبك بقى السهرة عندك طبعا النهاردة"
"ما بلاش النهاردة"
"لالالا مش مصدق مازن بيقول للنعمة لأ... انت حر"
"انت معاك ولا لسه هتشترى"
"معايا طبعا"
"طيب يالا بينا"
وكانوا وصلوا لعربية مازن... قال جملته وهو بيفتح العربية وبيشاور لعادل يركب معاه
"على فين"
"نعمل اصطباحة وبعدين بالليل يبقى ربنا يحلها"
وضحك عادل وهو بيصقف
"ايوه كده هو ده مازن صاحبى"

الحلقة 7
طول الطريق وامل متحمسة وبتفكر فى حلمها واسماء الابواب اللى بتتخيلها والافكار اللى ممكن تنفذها
واول ما وصلت البيت
"اتأخرتى يا امل"
"متأخرتش ولا حاجة ياماما"
"اخوكى اتصل وسأل عليكى"
"ياماما مش معقول كده بقى انا بخاف الطريق يكون زحمة واتاخر من كلامكم ده... مش معقول كده بقى"
"ياامل انا مش عايزة مشاكل ... انا وقفت جنبك وخليتك تدخلى الكلية اللى انتى عايزاها وانتى عارفة ان اخوكى مكنش موافق... متخلينيش اندم"
"ياماما انا عايزة اعرف بس انتوا خايفين من ايه"
"خايفين عليكى من اللى بنسمع عنه الدنيا بقت وحشة اوى ياامل وانتى طول عمرك قطة مغمضة يعنى مش هتعرفى تفرقى الكويس من الوحش"
"متخافيش ياماما"

مازن فى بيته ومعاه عادل
والاتنين بيدخنوا والبيت كله دخان
"شايفك النهاردة مندمج مع دفعتك الجديدة"
"علشان العملى انا اول مرة اتكلم معاهم"
"ما انا فاهم... بس ايناس دى عجبتنى اوى"
"عجبتك ازاى ياعادل... معتقدش انها النوع اللى بتفكر فيه"
"كله بالكلمة الحلوة بييجى... متقلقش انت بس"
"بلاش ياعادل"
"عجبتك؟؟؟"
"لا مش دى الفكرة... انا مش عايز اكون طرف فى حاجة من دى"
"وانت طرف ازاى بس"
"مش انا سبب التعارف"
"متقلقش انت بس"

ايمن رجع من شغله بالليل
كانت مامته قاعدة بتخيط على ماكينتها
دخل اوضته... واتصل بشروق
دخلت عليه مامته وهو بيتكلم
"جهزت لك العشا"
رد عليها وهو بيتكلم
"حاضر ياماما... جاى اهو"
وخرجت الام وبعد شوية صغيرين خرج ايمن من اوضته
وهو بيتعشا
"مش هتاكلى معايا"
"لا انا اتعشيت الحمدلله... بس عايزة اتكلم معاك"
"خير ياماما"
وضحكت له وهى بتتكلم
"حاسة انك متغير... حاجة شاغلاك... حاجة انا معرفهاش"
وفهم ايمن تلميحها... وعمل نفسه مش اخد باله وكمل أكل
"مشغول من الكلية والشغل "
"بس؟؟"
واول ما جت عينيهم فى عينين بعض...ابتسم ايمن
"انتى دايما فاهمانى كده"
"اومال افهم مين غيرك...قولى زميلتك فى الكلية"
"لا... واحدة تانية"
"عرفتها منين"
"اعرفها من زمااااااااااااان"
"من ورايا"
"لا طبعا...انا اعرفها بس عمرى ماكلمتها الا قريب"
"مين هى؟"
"شروق"
"شروق جارتنا ولا واحدة تانية"
"لا هى... ايه رأيك؟؟"
"ودى عايزة كلام بنت مؤدبة وبنت ناس طيبين... انت كلمتها"
"اه... وفهمتها انى داخل جد وعايز ارتبط بيها فعلا علشان كده فيه بيننا كلام "
"بس..."
"بس ايه ياماما؟؟"
"لالا مفيش"
"قوليلى فى ايه"
"كنت بفكر هى هتستناك يعنى لحد ماتخلص"
"دى لسه فى تالتة ثانوى وانا قدامى سنتين كمان واخلص مش كتير"
"طيب ... بس البنات يعنى بتتخطب بدرى وشروق حلوة وبنت ناس وممكن ييجى نصيبها فى اى وقت انت ضامن انها هتستناك...انا خايفة انت تتعلق بيها وبعدين ميكونش فيه نصيب"
سرح ايمن فى كلام مامته... مفكرش فى كلامها قبل كده بس هى فعلا لفتت نظره هل ممكن بعد الحب ده تتخطب لواحد تانى... ماهو ياما سمع حكايات حب مكملتش
"انت بطلت تاكل ليه؟؟ زعلت منى"
"لا طبعا مزعلتش بس سرحت"
"بقولك ايه ولا يكون عندك فِكر... انت بس شد حيلك كده وحاول تحوش وانا اللى هقدر عليه انى اوفره هوفره... علشان اول ماتخلص اقدر اخطبهالك بقلب جامد"
"ربنا يخليكى ليا"
"وبقولك ايه... اوعى تدى فلوس لابوك تانى ده بيصرفها فى القمار وحرام شقاك يضيع فى الحرام كده... مش كفاية انت بتصرف على نفسك"
"انا اديته علشان مش عايزين مشاكل"
"لو سيبته ياخد منك مش هيخلى حيلتك حاجة... متديلوش تانى"
"حاضر"

كل يوم كانوا ال4 بيتجمعوا مع بعض بين المحاضرات لتقسيم الادوار او لصياغة الموضوعات وتحضيرها
عادل كان متواجد معاهم كل ما بيشوفهم
كانت نظراته لايناس غيرهم كلهم... وحست ايناس بنظراته
كانت بتفرح باهتمامه بيها وهما قاعدين مع بعض
كانت اول ما بتوصل الكلية بتدور عليه بعينيها
واول ما تشوفه... تحس انها مطمنة وهى شايفاه
يوم سيكشن الصحافة... وبعد المعيد ما شاف المجلات
استوقفته مجلتهم للتطور اللى شافه حصل فى الاسبوع
"مجلتكم رغم انها مش احسن مجلة بس بالمقارنة بمجلة الاسبوع اللى فات اقدر اقولكم ان ده تطور كبير واحييكم عليه... شغلكم حلو وياريت تستمروا على كده"
فرحة كبيرة تملكتهم... ورغبة اكتر فى النجاح
وبعد السيكشن بدأوا يقسموا شغل المجلة الجاية علشان ميضيعوش وقت
كانوا قاعدين مع بعض ال4... لما رن موبايل امل
"الو..."
"ايوه يا هانم...انتى فين لحد دلوقتى"
"فى الكلية"
"انتى مخلصة محاضراتك من ساعة ونص كل ده فى الكلية بتعملى ايه؟... اوعى تكونى اتلميتى على شلة بايظة من بتوع الايام دى"
بصت امل حواليها.... هى قاعدة وسط مجموعة بس مش بايظة
بس هتقدر تقول كده لابراهيم
لو شافها ومعاها ايمن ومازن وايناس بمظهرها ده هيقول ايه
"انتى مبترديش ليه"
"انا لسه مخلصة المحاضرات حالا"
"ازاى يعنى"
"اصل الجدول حصل فيه تعديلات وبقى فيه سكاشن للعملى بمواعيد تانية خالص.... هجيبلك على اخر الاسبوع الجدول الجديد علشان يكون بقى ثابت وميتغيرش"
"اما نشوف اخرتها معاكى"
بعد ماقفلت امل... فكرت فى كذبتها
وياترى تقول الحقيقة وهيقدر... ولا تستمر فى الكذب وهى عارفة انها مش بتعمل حاجة غلط بس اكيد هيمنعها من الاختلاط بيهم
وهى حاسة انها لقيت نفسها وسطهم
تفكيرهم قريب من بعض.... اهتماماتهم واحدة
مستواهم الدراسى متقارب... حلمهم واحد وبيكملوا بعض

ايناس وهى راجعة من الكلية... راحت تشترى اكل وهى فى طريقها للبيت... وهى راجعة تركب عربيتها... لقيت عادل واقف جنب العربية
"عادل؟؟"
"ممكن اعزمك على الغدا"
"انت.... انا..."
وارتبكت ومبقتش عارفة ترد عليه
"عايز اقعد معاكى شوية لوحدنا .... ممكن"
فرحت من كلامه... وفرحت اكتر اول ما شافته
"ها... يالا "
ورجعت تانى للمطعم اللى جابت منه الاكل
وقعدوا مع بعض... كانت ساكتة خالص
"انا من اول ماشفتك وانا اتشديتلك اوى ياايناس... انتى عملتى فيا ايه"
"معملتش حاجة"
"لا انتى عملتى حاجات كتير... انتى خطفتى قلبى من اول نظرة"
ايناس فرحانة وبتحاول تدارى فرحتها... نفسها تقوله وانا كمان بس كانت مكسوفة مش عارفة تقوله ايه؟؟ عايزاه يقول تانى
"احنا لسه عارفين بعض من كام يوم"
"بس كأنى اعرفك من سنين...الحب مش بالوقت الحب احساس وانا حاسس بيكى اوى ياترى انتى كمان حاسة بيا"
"احنا منعرفش بعض ياعادل"
"هنعرف بعض اكيد... بس الحب مش محتاج اكتر من انى بحبك وانتى كمان تكونى بتحبينى"
مد ايده لمس ايديها... سحبت ايدها بسرعة ...ارتبكت...
"انا لازم اقوم"
"انا عايز اتعرف عليكى اكتر ياايناس"
"ان شاءالله"
قالتها وهى ماشية
"طيب هاتى رقم تليفونك"
قالت له رقمها.... ومشيت بسرعة وهو قعد مكانه

ركبت عربيتها وابتسامة وفرحة كبيرة تملكتها
حاسة ان قلبها هيطير من مكانه

عادل قاعد مبتسم ابتسامة المنتصر
مسك موبايله... وكتب رسالة

وهى فى العربية... رن موبايلها برسالة
شافت اسم عادل... ورسالة مكتوب فيها
"بحبك"

الحلقة 8
ايناس على سريرها... ونور هادى
بتتكلم فى الموبايل
"هى الساعة بقت كام ياعادل... اول مرة الوقت يعدى بسرعة كده ده انا كل يوم بفضل ابص فى الساعة انها تتحرك ابدا... احنا بقالنا 6ساعات بنتكلم... لا مزهقتش... اشوفك بكرة"
"بس خلى بالك... مش عايز مازن يحس ان بيننا حاجة"
واستغربت ايناس
"ليه"
"انا بخاف عليكى من كل الناس حتى اصحابك مش عايز يبقى عارف حبنا غيرنا"
"ماشى بس مازن وايمن وامل يعتبروا اصحابى الوحيدين"
"ياستى ماشى ومازن صاحبى اوى كمان بس بينى وبينك مازن نفسيته مش كويسة ومبيحبش يشوف اتنين بيحبوا بعض الا ولازم يوقع بينهم انتى يعنى مخدتيش بالك ان مالوش اصحاب غيركم ده لانه وحش"
"بجد؟؟؟ تصدق ميبانش عليه خالص"
"هو كصاحب كويس انما حتة الحب دى وحش اوى... ماشى ياحبيبتى هنحافظ على حبنا من الناس"
"حاضر... انت ادرى بيه"
"يعنى هنشوف بعض فى الجامعة عادى انما بيننا وبين بعض الحب كله يا حبيبتى"
"اللى تشوفه...عادل تقريبا ماما جت وانا عايزة الحقها قبل ماتنام هقفل معاك دلوقتى"
"اوك ياحبيبتى ... مع السلامة"
قفلت ايناس وراحت على اوضة مامتها
كانت لسه بتغير هدومها
"ازيك ياماما...عاملة ايه"
"ايناس...انتى لسه صاحية...عاملة ايه ياحبيبتى"
"الحمدلله... كنت مستنياكى "
"فيه حاجة"
"لا وحشتينى وكنت عايزة احكيلك على شوية حاجات"
راحت الام على السرير
"وماله... تعالى جنبى احكيلى وانا ممددة"
طلعوا الاتنين على السرير... واخدت الام وضع النوم وايناس قاعدة
"كنت عايزة احكيلك على اصحابى الجداد و..."
كانت ايناس عايزة تحكى على عادل بس وكانه صديق عادى
شافت مامتها بتنعس وتروح فى النوم
"ماما انتى نمتى"
"غصب عنى ياايناس مش قادرة... تصبحى على خير "
ونامت الام فى ثانية... وقامت ايناس كانت عايزة تتصل بمنى بس لقيت الوقت متأخر... سمعت صوت الباب بيتفتح وباباها بيوصل
ويدوب تصبحى على خير وسابها ودخل ينام

تانى يوم فى الكلية.... كانوا ال4 قاعدين مع بعض
وبيقسموا شغل المجلة لما جه عادل وسلم عليهم ومشى
ونظراته هو وايناس محدش اخد باله منها
وبعد مامشى عادل
مازن"خدى ياامل"
امل"ايه ده؟"
مازن"كاميرا بابا جايبهالى من بره بس حديثة اوى وهتنفعك فى التصوير"
ايناس"وااااااااااو تحفة"
امل" بس انا مينفعش اخدها"
ايناس"ليه"
امل"كده مينفعش"
مازن"انا جايبهالك علشان شغل المجلة انتى المصورة بتاعتنا وعموما لو مش عايزاها خلاص"
ايناس"ايه ياامل... هو جايبهالك هدية دى حاجة للشغل..هات يامازن ... خدى ياامل الكاميرا وبلاش هبل بقى"
ايمن"انتوا مش اخدين بالكم من حاجة"
مازن"ايه"
ايمن"المجلات كلها متعلقة جنب بعض بس مجلتنا اللى بيقف قدامها مش بيمشى على طول زى باقى المجلات اللى بيقف بيقرا"
ايناس"يا ابن الايه... ايه الملاحظة الجامدة دى"
وكانوا بيبصوا على اتنين واقفين قدام المجلة
مازن"بس مش علشان اتنين واقفين يبقى خلاص"
ايمن"لا مش دول بس انا ملاحظ من بدرى "
امل"دى حاجة كويسة جدا معنى كده ان موضوعاتنا حلوة وشدت الناس"
ايناس"وياسلام بقى لو عملنا خبطات صحفية جامدة نبقى متميزين بيها"
مازن"انتى بتحلمى ياايناس والخبطات دى هنعملها ازاى"
ايمن"كلام ايناس صح احنا نفكر"
امل"ايوه يامازن لازم نحلم ونحقق حلمنا اومال احنا سمينا المجلة حلمنا ليه مش علشان نحقق احلامنا"
مازن"ياريت نلاقى موضوع ويبقى لينا فيه السبق"
ايناس"مين عارف فكروا واكيد هنلاقى"
امل"يالا اقوم انا بقى "
ايناس"خليكى قاعدة معانا شوية"
امل"اخويا جاى النهاردة وهيقعد معانا كام يوم ومش عايزة اتأخر"

امل بتلبس الصبح ورايحة الكلية
ابراهيم بيلبس رايح الشغل
"انتى نازلة دلوقتى"
"ايوه"
"طيب اعمليلى كوباية شاى قبل ماتنزلى"
"حاضر...هى ألفت نايمة"
"اه نايمة"
حطت امل حاجتها على الكنبة القريبة ليها ودخلت المطبخ
"اعمليلى اى لقمة مع الشاى "
"حاضر"
امل بتحضر اكل لاخوها وهى بتقول لنفسها
"انا اتعطل واعمل فطار ومراته نايمة ولسه لما ماما تصحى تخدم فيها وفى عيالها"
"عمتو عايز مياه"
"انت صحيت يامصطفى... خد الكوباية البلاستيك بتاعتك اهى"
خرج مصطفى بكوبايته.... وبعد شوية خرجت امل من المطبخ بصينية الاكل بالشاى كان ابراهيم فى الاوضة بيلبس
"الاكل بره ياابراهيم...انا نازلة"
صحيت الام وسمعت امل وهى بتقول نازلة
"مع السلامة يابنتى ربنا ينجحك"
بتاخد حاجتها من ع الكنبة لقيتها مبلولة وجنبها الكوباية
"ينفع كده يا مصطفى... حد يحط الكوباية على الكنبة كده اهى اتكبت على حاجتى"
خرج ابراهيم من الاوضة...
"فى ايه بتزعقى كده ليه"
"كشكول المحاضرات بقى كله مياه ومش نافع خالص ...مصطفى كب المياه عليه"
"وايه يعنى وطى صوتك ومتزعقيش كده تانى"
"ايه يعنى ازاى بقولك كشكول المحاضرات "
وقامت الفت من النوم
"هو انتى مفيش فايدة فيكى ابدا... مش طايقانى ولا طايقة ابنى كل ما نيجى تعملى مشكلة"
"انا؟؟ بدل ما تقفوا تزعقولى كده قولوا لابنكم يخلى باله"
الام"صلوا ع النبى بقى ياولاد ... معلش ياامل عيل صغير"
الفت"بتقوليلها معلش واولع انا بجاز.... ماهى لو عاملة احترام لاخوها الكبير مكنتش تزعقلى قدامه"
امل"انا بحترم اخويا طبعا وهو عارف كده كويس"
الفت"ماترد يا اخوها يا محترم...سايب مراتك تتهزأ من اختك الصغيرة وساكت.... والله ما انا قاعدة معاك الا لما تكون عارف قيمتى"
ودخلت الفت الاوضة
"ارتاحتى ... عايزة تخربى بيتى بقلة ادبك"
"انا ياابراهيم قليلة الادب"
"ايوه...لما متحترمينيش انا ومراتى تبقى قليلة الادب والتربية وانا هربيكى"
عيطت امل... وبصت لمامتها اللى قعدت تعيط
اخدت شنطتها ورايحة على الباب تنزل
كانت الفت لبست هدومها واخدت ابنها الصغير وخارجة من باب الاوضة
"انتى يابت استنى هنا.... رايحة فين ياالفت"
امل وقفت مصدومة من اخوها اللى بيزعق وبيكلمها باهانة
الفت"لما تعرف قيمتى وتعملى احترام تبقى تيجى تاخدنى من بيت اهلى"
الام"مينفعش كده ياالفت محصلش حاجة لده كله"
وعدت الفت ومردتش على حماتها وراحت ناحية الباب
مسكها ابراهيم من كتفها
"متزعليش يا الفت... امل هتعتذرلك وانا اسف على اللى حصل"
امل"اعتذر على ايه انا معملتش حاجة"
ابراهيم"اخرسى بقى.... اعتذرى لها علشان انتى غلطانة"
امل"انا مغلطتش"
ولفت امل تفتح الباب .... شدها ابرهيم من هدومها... وجرها على الاوضة وزقها جوا
"طيب مفيش خروج ولا جامعة بدل استقويتى كده خليكى مرزوعة هنا زيك زى اى كرسى ولا حد هيعبرك وشوفى بقى قلة الاحترام تبقى ازاى"

بعد اول محاضرة... كان لسه ساعة على المحاضرة التانية
كانوا ال3 قاعدين مع بعض
مازن"هى امل مجتش النهاردة"
ايناس"اه مش عارفة ليه"
ايمن"ماتسألى عليها لتكون تعبانة ولا حاجة"
واتصلت ايناس بأمل
"تليفونها مقفول"
مازن"غريبة اول مرة تغيب يعنى...المفروض نسأل عليها"
ايناس"اه طبعا... وكمان كنا متفقين النهاردة على تحقيق كنا هنعمله بره الجامعة ولا اتصلت ولا قالت انها مش جاية"
مازن"لو تعرفى بيتها نبقى نروح نسأل عليها"
ايناس"انا وصلتها قبل كده كذا مرة"
ايمن"ياعم مازن انت فاكر امل عادى كده نروح ... احنا مش زيكم"
مازن"زينا ايه وزيكم ايه"
ايمن"يعنى مستوى امل زيي كده متوسطين واهالينا متعترفش بالكلام بتاع نزورها ونسال عليها والكلام ده وبعدين شوف طريقة اخوها معاها وانت تفهم انه متشدد شويتين"
مازن"انا مكنتش اخد بالى من كده خالص ولو ايناس هى اللى غابت كنت برضه هسال عليها"
ايمن"انتى ايه رايك فى كلامى ياايناس"
ايناس"انت صح... وعلى فكرة يامازن انتوا مثلا لو جيتو زورتونى مش هيبقى فيه مشكلة انما عند امل الحكاية مختلفة شوية"
مازن"خلاص مش مهم"
ايناس"لو مجتش بكرة هروح اسأل عليها"

ايناس قاعدة فى اوضتها... بتكلم عادل
وجت مامتها الساعة 10 بالليل على غير المعتاد
دخلت الام على اوضة ايناس...
قفلت ايناس مع عادل بسرعة
"ماما... جيتى بدرى النهاردة يعنى"
"اعصابى تعبانة... وانا اتصلت باختك تيجى وحشتونى وعايزة اقعد معاكم"
وسمعوا الباب بيخبط...
"قومى انتى ياماما غيرى هدومك لحد ماافتح"
راحت تفتح لقيت منى وحسن
سلمت عليها منى وباستها.... وسلم عليها حسن
وهو بيقولها
"انتى فين ايناس ... وحشتينا"
كان لسه ماسك ايدها ... سحبت ايدها بسرعة وشاورت له يدخل
"اتفضل"
وسابته يدخل على مهله وجريت هى تلحق اختها اللى كانت دخلت

كانوا قاعدين بيتعشوا كلهم مع بعض
منى"مالك ياماما"
الام وهى صوتها مخنوق"مفيش بس وحشتونى"
حسن"وانتى وحشتينا اوى يا طنط... وايناس كمان"
وتجاهلت ايناس نظراته
"ماما انتى مش طبيعية خالص النهاردة...مالك"
وعيطت الام وقامت... وقامت وراها ايناس ومنى
وفضل حسن قاعد...
فى الاوضة... الام بتعيط وبناتها جنبها ومع سؤالهم الكتير
"مفيش اصل بس فى حالة النهاردة جت المستشفى وكانت بتنزف نزيف جامد وحاولنا انقاذها بس للاسف ماتت... بنت صغيرة لسه فى الكلية ومامتها حالتها تقطع القلب علشان كده اعصابى تعبت وجيت على طول... اللى وجعنى اوى انها فى سن ايناس تقريبا... بعد الشر يعنى"
وحاولوا البنات يهدوها ... وحضنتهم وهى بتعيط
جه حسن خبط على باب الاوضة
"منى... لو طنط تعبانة ولا حاجة خليكى بايتة معاها "
الام"خليكى يامنى "
منى"وانت يا حسن ... لالا مش هسيبك لوحدك"
الام"وتسيبيه ليه... اوضتك موجودة خليك ياحسن مع مراتك واهو تنورونا كام يوم ومنى تبقى مع ايناس بدل ماهى لوحدها"
حسن بنظرات انتصار لايناس
"اللى تشوفيه ياطنط... واهو نقعد مع ايناس شوية"

الحلقة 9
راحت منى تودى حسن الاوضة وفضلت ايناس مع مامتها
"هى البنت اللى ماتت دى ماتت ازاى"
"كانت بتعمل عملية اجهاض فى عيادة كده اى كلام ولما جالها النزيف جابوها المستشفى بس كان فات الاوان"
"ياعينى "
"خلى بالك من نفسك ياايناس انا واثقة فيكى وعارفة انك عاقلة"
"ايه ياماما اللى بتقوليه ده...متخافيش طبعا... هسيبك بقى تنامى وترتاحى"
خرجت ايناس من اوضة مامتها وهى بتفكر فى كلام مامتها من كل الجوانب... بنت فى سنها ماتت وهى بتجهض وكمان عند دكتور معرفش ينقذ حياتها
كان الموضوع ده شاغل تفكيرها اوى

تانى يوم فى الكلية...
ايمن"هى امل برضه مجتش"
مازن"غيابها كده يقلق"
وقامت ايناس من مكانها
ايمن"رايحة فين"
ايناس"رايحة لامل"
مازن"استنى لما المحاضرات تخلص"
ايناس"لا مش مهم احضر...انا هروح اشوف مالها لان غيابها كده ميطمنش"
مازن"طيب ابقى طمنينا عليها"
ايناس"ماشى...سلام"

لما وصلت ايناس عند بيت امل
هى عارفة البيت انما متعرفش الدور ولا الشقة
شافت كشك وست قاعدة فيه جنب العمارة
سألتها عن امل وصفت لها الدور والشقة
ايناس بتخبط على الباب...فتحت لها الام
"صباح الخير... امل موجودة"
"اتفضلى ... نقولها مين"
"انا ايناس زميلتها فى الكلية وقلقت عليها لما غابت يومين"
دخلت ايناس ورا مامة امل
قعدت تستناها فى الانتريه اللى فى وش الباب
البيت شكله صغير وعلى قدهم
شافت امل بتخرج من الاوضة اللى دخلت فيها مامتها
وشافت مصطفى قاعد فى الارض بيلعب بعربية صغيرة
سلمت عليها امل وقعدوا مع بعض
"ايه ياامل انتى فين؟؟مالك مش بتيجى ليه"
ووطت امل صوتها
"اخويا عمل معايا مشكلة وحلف ماانا رايحة الجامعة غير لما اعتذر لمراته وانا مرضيتش اعتذر ومراته سابت البيت"
"اومال ده ابن مين"
"ابنه بس مراته سابته كنوع من التهديد"
"وايه اللى وصل المشاكل لكده"
"مفيش يابنتى والله كل مااتكلم مع ابنه واقوله على حاجة غلط مراته تعمل مشكلة وتقول انى بزعقله وتكبر المشكلة"
"ومامتك فين من كل ده"
"ساكتة وكل شوية تقولى معلش استحملى"
"وايه اللى جبرها على كده"
"علشان ابراهيم هو اللى بيصرف علينا لان معاش بابا ميكفيش "
"وانتى هتفضلى كده محبوسة فى البيت"
"اعمل ايه يعنى"
"مشى امورك ياامل بقى وخلاص اعتذرى لمراته علشان يفك حبستك دى ماهو مش معقول هتفضلى كده"
"انا كنت بفكر فى كده فعلا"
"طيب هقوم انا بقى وحاولى تيجى بكرة ان شاءالله"
"ماتخليكى قاعدة شوية"
"لا معلش مازن وايمن بيسلموا عليكى ... اسكتى مازن كان عايز نيجى كلنا نسأل عليكى"
"هههه علشان ابراهيم كان اقام علينا الحد"
وسمعوا صوت الباب بيتفتح بالمفتاح
ومالت امل على ايناس
"اهو جه ع السيرة"
دخل ابراهيم وهو مكشر... واول ما شاف ايناس
بص لها كتير... ارتبكت ايناس من بصته
"يالا مع السلامة ياامل"
وعدت من جنبه وهى مش بتبص له
وبعد مانزلت
"مين دى؟"
"زميلتى"
"انتى مصاحبة رقاصات"
"رقاصات ايه... هو مش حرام برضه تتهم الناس بالباطل"
"باطل ايه ده هى الباطل والبطال كله.... ايه الشعر ده واللبس الخليع ده وبتقولى صاحبتك ومش مكسوفة... طبعا الاشكال دى اللى مقوياكى ومخلياكى شايفة نفسك علينا"
"انا ؟؟؟ ده انا كنت مستنياك علشان نروح لألفت نصالحها"
"ايه؟؟ هتعتذرى لها"
"طبعا... ادخل البس ولا نخليها بالليل"
"يالا دلوقتى"
ولفت امل ناحية اوضتها وهى بتبتسم ابتسامة المنتصرة انها عرفت تغير الموضوع وتنسى ابراهيم موضوع شكل ايناس ولبسها

مازن وعادل فى البيت وبيدخنوا كعادتهم
"ايه ياعم عادل بتتقل عليا كده بعد ماكنت مقطوع عندى هنا"
"وانا اقدر وهو انا ليا ملاذ على هنا"
"بس النوع بتاع النهاردة جامد"
"عمرى جبت لك نوع مغشوش"
"الصراحة لا... بس قولى انت بتشترى ولا بتتاجر ولا ايه حكايتك"
"ملكش فيه... مش اللى عايزه بجيبهولك "
"ولا يبان عليك ياعادل"
"ماانت كمان ولا يبان عليك... احنا كده تمام اوى حشيش بس اكتر من كده لا"

ايناس بتتغدا فى البيت ولاول مرة متجمعين كلهم وباباها ومامتها
بالصدفة ان حسن قاعد بين ايناس ومنى
اثناء الاكل... اكتر من مرة بيخبط ايده فى ايدها
فكرت فى حجة تتنقل بيها من جنبه...خافت اختها تلاحظ حاجة
سكتت وحاولت تاكل بسرعة علشان تقوم
الاب"ايه حكاية البنت اللى ماتت امبارح عندكم فى المستشفى"
الام"متفكرنيش دى حاجة تقطع القلب... البنت واحد زميلها ضحك عليها ولما حملت راحوا لدكتور صغير كده يعملها العملية ونزفت منه ومعرفش يعمل لها حاجة لما وصلت عندنا كانت خلاص بتنتهى"
"واهلها معملوش بلاغ ليه"
"اكيد مش هيحبوا يفضحوها... بس سمعت الولد بيقول اسمه تقريبا محمود مداح او ممدوح مداح حاجة كده... اسمه خرم ودانى"
"تصدقى كان عندى طالب فاشل اسمه ممدوح مداح بس اتفصل من الكلية ومكملش"
"ليكون هو"
"يا شيخة مش معقول"
كانت ايناس بتسمع الحديث ومركزة فيه جدااا وحتى مخدتش بالها ان حسن وهم قايم مسكها من كتفها فى لمسة خاطفة كأنه بيسند على الكرسى بتاعها وخبط فيها غصب عنه
لمسته فوقتها... بصت له بحدة
وبصت حواليها...لقت محدش اخد باله من حاجة... سكتت

تانى يوم فى الكلية...وبوجود ال4
مازن وايمن بيرحبوا بأمل كانها كانت غايبة عنهم كتير
ايناس"انا عايزاكم فى موضوع مهم"
وانتبهوا كلهم ليها... وحكت حكاية البنت اللى ماتت ليهم
مازن"واحنا مالنا يا ايناس متخافيش احنا مش من النوع اللى ممكن نضحك على بنات ....لو حصل معاك ياايمن متوديهاش للدكتور ده"
واتنرفز ايمن
"ماتحترم نفسك يا مازن واتكلم كويس"
مازن"ايه ياايمن بهزر معاك ولا جت لك ع الجرح"
ايمن"تصدق انت مش محترم"
وقام ايمن زعلان
ايناس"استنى يا ايمن"
قام مازن وشده وهو بيحضنه
"ههههه والله بهزر معاك تعالى اقعد بلاش غلاسة"
ايمن"متتكلمش كده عنها"
مازن"اوباااااا... ده فيه بجد"
ايمن"قلت لك مبحبش الهزار فى الحاجات دى"
امل وايناس بيضحكوا على طريقة ايمن ومازن واعتراف ايمن فى نرفزته انه بيحب
ايناس"اقعدوا بقى علشان انا مقلتش الموضوع المهم اللى عايزاكم فيه... وبالنسبة ليك ياايمن فانت اعترفت وهتحكيلنا بعد ما اخلص كلامى"
وضحكوا كلهم وقعد ايمن وهو بيضحك على اندفاعه فى الكلام
ايمن"قولى يا ست ايناس"
ايناس"احنا عايزين نوقع الدكتور ده ويبقى خبطة صحفية للمجلة بتاعتنا"
امل"واحنا نوقعه ازاى ده"
ايناس"هنعمل مغامرة صحفية ونصوره ونسجله كمان وهو بيتفق معانا على العملية"
ايمن"مين يتفق مع مين"
ايناس"امل تروح تعمل نفسها حامل ورايحة له تعمل العملية وواحد فيكوا هيروح معاها"
امل"نعم... مقدرش طبعا اعمل حاجة زى كده... اموت م الرعب"
ايناس"ماهو لازم انتى علشان التصوير"
امل"لا اخاف ولو روحت هفضح الدنيا...مليش دعوة"
ايناس"وانتو ايه رايكم"
مازن"انا دايس معاكم فى اى حاجة"
ايمن"مفيش مشكلة معاكم"
ايناس"هتبقى انتى المعترضة الوحيدة... وبعدين انتى مهمة علشان تصورى"
امل"اجى اصور بس ماشى اعمل حامل لأ"
ايمن"خلاص... انا جت لى فكرة الخطة اللى هنعملها وننفذ بيها المغامرة دى"
ايناس"بس مش معايا العنوان"
ايمن"اممممم وكمان فكرة ازاى نجيب العنوان"

الحلقة 10
ايناس"ايه ياايمن قول"
مازن"انا اروح اعمل دور جوز الحامل... الله حلوة اوى الحكاية دى"
امل"انا خايفة"
ايمن"مينفعش خوف ياامل...بصوا الفكرة بتاعتى ان ايناس هتعمل دور البنت الحامل وانا هطلع معاها ومازن هتبقى مستنينا فى العربية لان محدش يضمن ممكن ايه يحصل هتبقى مستنينا وجاهز لو لقيتنا نازلين نجرى ولا حاجة... امل هتيجى معانا كأنك صاحبة ايناس عادى بس ركزى فى الكاميرا والتصوير فيديو وصور عادى كمان"
مازن"ماشى بس انا خايف من امل تفضحنا بخوفها ده"
ايناس"ياجماعة بالعكس خوف امل حلو اوى ماهو المفروض اننا عاملين مصيبة وخايفين"
امل"ربنا يستر انا مش مطمنة والله"
مازن"عنوان الدكتور بقى هنجيبه منين"
ايمن"ايناس الشطورة بتاعتنا هتجيب عنوان اهل البنت من المستشفى بقى واحنا من اهل البنت نجيب العنوان"
ايناس"بسيطة انى اجيب عنوان اهلها بس تفتكر هيقولوا عنوان الدكتور بسهولة"
ايمن"بصى هاتيه وربنا يسهل هنروح ونحاول نقنعهم اننا هنعمل له بلاغ من غير ما نقول على بنتهم ولا نجيب سيرتها"
ايناس"ركزوا معايا بقى اللى استنتجته من ماما انهم معملوش بلاغ علشان الفضيحة وعلشان البنت متتشرحش ولو اتأكدنا من اسمه وطلع ممدوح عواد... ده يبقى مش دكتور اصلا لان بابا قال كان عنده طالب فاشل واتفصل من الكلية "
مازن"اشطة جداااا ده يبقى موضوع اللوز اللوز"

وراحت ايناس المستشفى عند مامتها
وراحت على الاستقبال على طول وعرفت تجيب عنوان اهل البنت ومن غير ماتقول حاجة لمامتها

راح ايمن ومازن على عنوان اهل البنت وقالوا انهم من حقوق الانسان ومحتاجين عنوان الدكتور علشان يرفعوا عليه قضية بعيد عن بنتهم خالص..ومن بساطة الام قالت على مكانه من غير ما تسأل ولا تفهم ولا حتى تطلب تتأكد من كلامهم

ايناس راحت الجامعة وعرفت توصل لشئون الطلبة وبالفلوس عرفت تصور ورقة تثبت ان ممدوح ده مكملش الكلية واتفصل منها

فى اليوم المتفق عليه...ولان امل مبتقدرش تتأخر او تنزل بالليل
راحوا الصبح... لقوا الممرضة بتقول ان الدكتور بيكون موجود من الساعة 2 للساعة 10 بالليل
رجعوا التانى الساعة 5
وزى مااتفقوا... مازن فى العربية
وامل وايمن وايناس طلعوا للدكتور
امل خايفة وايناس متوترة وايمن بيحاول يتماسك
الشقة فى عمارة فى منطقة شعبية
لما طلعوا كان الموجودين اشكال مختلفة
فيه اللى جاية مع مامتها واللى جاية مع صاحبتها
مكنوش كتير بس كان واضح ان كلهم جايين لنفس السبب
امل كل تركيزها انها تصور صور مختلفة من غير ما حد ياخد باله
لما دخلوا للدكتور... كانوا كلهم متوترين.. وده نفعهم
ايمن"يادكتور واحد زميلنا دلنا على هنا... مراتى حامل وعايزين نعمل عملية بس علشان احنا لسه فى الكلية ومنقدرش نقول لاهلنا دلوقتى اننا متجوزين"
الدكتور"مفهوم مفهوم"
ايمن"بس ياترى العملية دى ممكن تروح فى نفس اليوم ولا ايه لان مينفعش تبات بره"
الدكتور"اه ممكن... قومى اكشف عليكى"
ايناس"لالالا انا مش عايزة اعمل عمليات خلاص"
ايمن وهو بيزعق"ازاى يعنى مش هتعملى عمليات اومال هنتصرف ازاى...خلاص يادكتور لو ينفع من غير كشف نيجى على طول على معاد العملية"
الدكتور"ازاى لازم تحاليل واعرف هى فى الكام"
ايمن"عملنا تحليل الحمل وهى فى التانى.. معلش اصلها بتخاف"
الدكتور" طيب ... العملية تتكلف 3الاف جنيه باخدهم كلهم قبل ما تدخل العمليات"
ايمن"وهى فين العمليات فى مستشفى يعنى ولا ايه"
الدكتور وكأنه اتضايق من الاسئلة الكتير
"لا العمليات هنا فى العيادة... تيجى الساعة 2 بكرة وتكون صايمة"
قاموا وكانت امل صورت كذا صورة وسجلت فيديو اكتر من مقطع
خرجوا من باب العيادة والتلاتة فرحانين انهم قاموا بالمهمة من غير ما يحصل اى حاجة
وهما لسه على باب العيادة... هينزلوا على السلم
وقف ايمن... مش بيتحرك
شروق قصاده طالعة العمارة مع اتنين اصحابها... وقفت تبص له وتبص لعيادة الدكتور وكلها تساؤل
ايناس وامل مش فاهمين حاجة
ايناس"مالك ياايمن واقف كده ليه"
شروق بتعيط ونزلت تانى بسرعة
نزل ايمن وراها يجرى
"عايز منى ايه؟؟بتضحك عليا ومين دول اللى انت معاهم"
"انتى ايه اللى جايبك هنا"
"انا باخد درس هنا وبعدين ملكش دعوة انا بعمل ايه هنا وملكش دعوة بيا خالص... روح شوف انت كنت فين ومع مين"

لما ايمن نزل ورا شروق اصحابها طلعوا الدرس
وامل وايناس مش فاهمين حاجة
"هو فى ايه"
"والله يابنتى ماانا فاهمة"
"يالا ياايناس ننزل احنا هنفضل واقفين هنا ده المكان ده شبهه"
نزلوا وكان ايمن وشروق واقفين فى المدخل
ايمن"يابنتى اهدى وانا افهمك كل حاجة"
ايناس وامل رايحين على عربية مازن وعدوا من جنبهم من غير مايكلموهم
"مش عايزة افهم حاجة كل حاجة واضحة"
شدها من ايدها ناحية عربية مازن
"تعالى بقى مش عايز غباء متنرفزنيش"
واخدها ناحيتهم...كانوا ايناس وامل لسه مركبوش
مازن نزل من العربية وهو مش فاهم حاجة
وعرفها ايمن عليهم...وقدمهم ليها.. وقدمها ليهم
"شروق... جارتى وخطيبتى باعتبار ما سيكون"
وسلموا عليها كلهم... وهى مش فاهمة حاجة
ايمن"انا همشى بقى ياجماعة واشوفكم بكرة"
مازن"طمنونى ... عملتوا ايه"
ايمن"هيحكولك البنات... انا ماشى بقى سلام"
واخدها ايمن ومشيوا وهى ماشية جنبه ولسه مقموصة
مازن فى العربية وايناس جنبه وامل ورا
شايفين ايمن ماشى وكل مايقرب ايده لشروق تشد ايدها بعيد
مازن"ايمن شكلها هيتروق النهاردة"
ايناس"هههه يخربيتك يامازن مش سايبه فى حاله"
امل"البنت معذورة والله العظيم... انتوا اللى مش فى دماغكم خالص"
مازن"وهو شكله واقع على بوزه"
ايناس"وانت مش واقع لا بوزك زيه"
مازن"لا انا الحمدلله حر طليق... انا مش مستريحلكو انتو الاتنين"
ايناس"ايه ياامولة... هتطلعى زى ايمن كده من تحت لتحت"
امل"لا ياحبيبتى لا من تحت لتحت ولا من فوق لفوق"
مازن"وسيادة وكيلة النيابة اللى بتستجوبنا بالنسبة لحضرتك ايه النظام"
ايناس"نظام ايه... مفيش حاجة طبعا"
امل"بطلوا هزار بقى... انا هنزل اخد تاكسى اشوفكم بكرة"

ايمن اخد شروق وقعدوا فى مكان
"دلوقتى انتى مروحتيش الدرس بتاعك ليه وكنت نتفاهم بالليل"
"ملكش دعوة اروح مروحش انا حرة"
"لا ياحبيبتى مفيش حاجة اسمها انتى حرة"
"انت بس اللى حر مش كده تخرج مع بنات وتروح لدكتور مشبوه زى ده يبقى ايه"
"يبقى تسألينى وتفهمى... احنا كنا بنعمل موضوع للكلية"
"والله ... عايزنى اصدقك"
"يعنى مش مصدقانى... خلاص يا شروق انتى حرة... قومى اوصلك"
"انت اللى هتزعل"
"بصى انا لا بكذب عليكى ولا عمرى هكذب عليكى... وانتى عارفة كده كويس وبشتغل وبتعب علشان لما اتقدملك ميبقاش فيه اى مشكلة ودول اصحابى اللى بحبهم زى اخواتى مش اكتر من كده"
"خلاص ياايمن ... متزعلش انا بحبك وبغير عليك"
"وانا بحبك ومش ممكن ازعلك ولا اعمل حاجة تضايقك"

بعد كام يوم... وكان الموضوع فى المجلة
وكانت مجلتهم اخر مجلة يشوفها المعيد
بعد ماشافها" مجلة حلمنا...متعلقوش المجلة النهاردة"
واتفاجئوا ... بعد ما كانوا متوقعين ان الموضوع هيعجب المعيد ويشيد بيه... رفض تعليق المجلة الاسبوع ده زى ما بيعملوا فى كل عدد وهما الوحيدين اللى مجلتهم مش هتتعلق
كانوا قاعدين ال4 جنب بعض... بصوا لبعض بحسرة وتعجب

الحلقة 11
المعيد"اتفضلوا يا جماعة .... استنوا انتوا"
وبدأ كل الموجودين فى الانصراف
وال4 مستنيين لما يمشوا
"مين اللى عمل التحقيق ده"
وردوا كلهم " احنا\\ كلنا \\ عملناه مع بعض"
المعيد"تحقيق هايل وخسارة يتحط فى مجلة حائط هنا فى الكلية... انا هنشره لكم فى الجريدة اللى بشتغل فيها.. تحقيق زى ده يقدمكم كتير فى مجالكم"
ونظرات السعادة كانوا بيتبادلوها مع بعض...وابتسامات فرحة كبيرة... حسوا باولى خطوات النجاح
"بس انتوا متأكدين من كل المعلومات دى علشان له حق الرد"
ايناس"طبعا متأكدين"
المعيد"هيتنشر فى اول عدد جاى ان شاءالله لو لحقت عدد بكرة هيتنشر وبأسمائكم... معاكم التحقيق مكتوب فى ورق عادى"
شكروه وهما فى غاية السعادة... ومشى بعد مااخد التحقيق معاه بالصور
تانى يوم كان التحقيق بتاعهم منشور فى الجريدة
ولاول مرة يتنشر حاجة باسمهم
كانوا فى غاية السعادة وكل اصحابهم بيقولوا لهم رايهم فى التحقيق
وكل واحد فيهم قال لاهله الا امل خافت ابراهيم يعرف يمنعها من الكلية او يضايقها...وقالت لمامتها بس
وزادت فرحتهم لما اتقبض على الدكتور واتقفلت العيادة

خلص التيرم الاول... ورجعوا بعد الاجازة
كانوا حاسين بحاجة ناقصة وهى ان مفيش مجلة
بس كانوا اتعودوا على بعض وفضلوا اصحاب ومنفصلوش عن بعض بعد الاجازة
وفى يوم وهما قاعدين مع بعض بين المحاضرات
جم عليهم مجموعة من الطلبة والطالبات..حوالى 4 مع بعض
وسألهم واحد منهم
"هى ليه مجلة حلمنا توقفت ومبقيتوش تعملوها"
ايمن"دى كانت عملى عندنا فى التيرم الاول وخلاص خلصنا"
واحد تانى من الطلبة"خسارة احنا كنا بنتابعها كل اسبوع ...موضوعاتكم حلوة اوى ومش احنا بس اللى كنا بنتابع ده فيه غيرنا كتير"
ايناس"دى حاجة تفرحنا ان كان لينا متابعين بس خلاص خلصنا العملى بتاعتنا"
ومشيوا الطلبة ...
ايمن"فاكرين لما قلتلكم فيه ناس بتقرالنا"
امل"انا فرحت اوى بكلامهم ده"
مازن"خسارة والله ان المادة دى خلصت"
ايمن"ما تيجوا نكمل"
مازن"نكمل ايه"
ايناس وامل ركزوا اوى مع كلام ايمن... بعد مافهموا فكرته
"احنا مش كنا بنعمل المجلة كل اسبوع...وكانت بتتعلق وسط مجلات تانية...احنا نعمل المجلة ونعلقها كل اسبوع برضه واهو يمكن تحقيق يضرب معانا زى بتاع الدكتور كده وكمان تدريب لينا"
مازن"موافق جداااا انا اصلا متضايق ان المجلة وقفت"
ايناس"ايه رايك ياامل"
امل"موافقة طبعا"
ايناس"تمام هنكمل بنفس اسم المجلة وبنفس الابواب ونفس اليوم علشان تبقى تكملة مش نبدا من جديد"

ايناس قاعدة مع عادل فى مكان بالليل
"عادل انا عايزة اتكلم معاك فى موضوع مهم"
"اتكلمى يا حبيبتى"
"احنا هنفضل كده كتير"
"كده ازاى"
"كده بنحب بعض فى السر حتى اصحابنا محدش يعرف حاجة"
"ماانتى عارفة ليه مش عايز حد يعرف"
"طيب واهلنا"
"مالهم اهلنا... كل حاجة لها وقتها"
"هنفضل كده بنخرج مع بعض وطول الليل بنتكلم ع الموبايل ولا ع النت وكل يوم بحبك اكتر من اللى قبله وانت مقلتش هتتقدملى امتى"
"هو ليه كل البنات همها الخطوبة والجواز مش الحب"
"ماهو الحب ده يبقى احلى لو قدام كل الناس"
"بس زى ماانتى شايفة انا لسه فى الكلية هروح اقول ايه لاهلى واهلك... جوزونى بنتكم وانا لسه طالب"
"متاخدش كلامى بهزار يا عادل انا بقول مش بتجيبلى سيرة الخطوبة خالص وبعدين لو على الكلية انت كلها كام شهر وتتخرج"
"ربنا يسهل طبعا...متقلقيش انتى بس كل اللى عايزاه هعملهولك"
"طيب يالا الساعة بقت 11كفاية كده"
"مستعجلة ليه مش مامتك وباباكى بيرجعوا متأخر"
"معلش برضه كفاية لحد دلوقتى...تعالى اوصلك"
"ماشى وصلينى لمازن"
وقاموا...وهما فى العربية كلم مازن فى التليفون
"مازن انت فى البيت... معلش معلش اتأخرت شوية بس جايلك اهو.. قدامى ربع ساعة واكون عندك... سلام"
"انت كنت متفق مع مازن انك رايح له"
"ايوه بس طبعا لما قعدت معاكى نسيت الدنيا"
ولما وصلوا عند بيت مازن نزل عادل وروحت ايناس

اول ما دخل عادل
"اتاخرت كده ليه...كنت فين"
"كنت فى مشوار كده مع بابا "
"مش عربية ايناس دى اللى انت نازل منها"
"اه"
"وانت ايه علاقتك بيها"
"علاقة ايه يابنى...قابلتنى صدفة وعرضت عليا توصلنى فوصلتنى وبعدين انت زعلان كده ليه"
"انا عارفك كويس ياعادل ومفيش بنت بتحط عينك عليها الا وبتأذيها وايناس لأ"
"بصرف النظر يعنى بس محموق عليها اوى كده ليه"
"صاحبتى وخايف عليها"
"اااااه صاحبتك ومخبى ليه"
"مش الصحوبية اللى تقصدها... خليها اختى علشان اكون دقيق معاك"
"متخافش متخافش دى صدفة وخلاص"
"ماشى ياعادل بس خلى بالك واوعى تفكر تأذيها زى غيرها"
"بقولك ايه انت هتقضى السهرة تتكلم على ايناس هانم هات السجاير بقى لما نلف بمزاج"

امل بتتكلم فى التليفون
"الجدول نزل ياايناس ولا لسه"
"لا لسه"
"طيب مش مهم نروح بكرة بقى علشان نذاكر شوية"
"احسن برضه خلاص السنة خلصت وكلها ايام ونخلص السنة دى"
"عايزين نجيب تقديرات زى التيرم الاول"
"ان شاءالله... انا هتصل بايمن ومازن واقولهم اننا هنشد بقى فى المذاكرة ومش هنروح كل يوم"
"ماشى... ابقى سلمى عليهم واليوم اللى هتكونوا رايحين كلمونى اجى اشوفكم"
"ماشى ياامل... عايزاكى بقى تقسمى المواد علشان اذاكر زيك"
"خلاص بكرة ان شاءالله هكلمك واكون عملت جدول مذاكرة"
دخلت مامتها عليها وهى بتنهى المكالمة
"ايه ياامل بتذاكرى"
"ايوه ياماما...مالك"
"قلقانة وحاسة ان قلبى مقبوض... انا قلت لاخوكى ميسافرش بالليل"
"متقلقيش ... هتصلك بيه علشان تطمنى"
"ياختى انا عارفة فرح ايه اللى الفت صممت تروحه ده"
"ياستى سيبيهم يسافروا بدل ماكانت نكدت عليه لو قالها لأ"
واتصلت
"اهو بيرن اهو ياماما"
"هاتى هاتى"
وكملت بعد ما رد
"ازيك ياابراهيم... ايه انتوا فين؟؟ طيب مش تطمنى انكم وصلتم بالسلامة... والفت والعيال كويسين... سلم عليهم... هتقعدوا كام يوم... ترجعوا بالسلامة ان شاءالله...اختك بتسلم عليك... مع السلامة"
"اطمنتى ياماما"
"اه الحمد لله"
وجت الام تخرج من الاوضة... قعدت على السرير... ومسكت قلبها
"ماما... مالك"
"مش قادرة.... ا ت ن ف س"
"ماماااا... مامااااااا"

ايناس بتكلم عادل فى التليفون
"لا مش رايحة بكرة... كالعادة قاعدة لوحدى... هذاكر شوية بس بعد مااكل لاحسن متغديتش لحد دلوقتى... اه غدا وعشا مع بعض... طلبت ديلفرى وزمانه على وصول... مفاجاة ايه... ثوانى اروح افتح الباب تقريبا بتاع الديلفرى جه"
وراحت ايناس تفتح الباب وعادل معاها ع التليفون
اتفاجئت بعادل هو اللى ع الباب
وقفت مبرقة عينيها وبتبص له وبتبص للتليفون
"ايه ده...انت"
دخل جوه البيت وقفل الباب وراه وهى ما زالت فى اندهاشها
"ايه اللى جابك ياعادل"
"هى دى وحشتنى بتاعتك"
كان بيقرب منها وهى بترجع لورا
"وحشتنى طبعا...بس مينفعش تيجى هنا وانا لوحدى"
"ماانا عارف انك لوحدك...وجيت علشان ابقى انا وانتى لوحدنا"

الحلقة 12
امل بتنهار وهى شايفة مامتها قدامها مش بترد عليها
مش عارفة تتصل... مسكت التليفون واتصلت بايناس
الموبايل بيرن ... ومفيش رد
بتتصل تانى وهى بتحاول تفوق مامتها وهى بتعيط
"الو... مازن الحقنى ماما وقعت قدامى فجأة ومش بترد عليا... انا مش عارفة اتصرف واخويا مسافر... طيب حاضر هتصل اهو .. انت عارف العنوان ايوه تدخل الشارع ده على طول هتلاقى عمارة 15 فى الوش "
واول ما قفلت معاه اتصلت بالاسعاف
الاسعاف وصل وامل لسه لوحدها
وهما بيشيلوا مامتها كانت بتعيط وشبه منهارة
وصل لها مازن
"متقلقيش ياامل ...ان شاءالله خير"
"انا مش عارفة حصل لها ايه... كانت بتكلمنى عادى"
"هنشوف اهو"
خلال كلامهم كانت مامتها بقت فى الاسعاف
"تعالى معايا فى العربية"
"لا انا هركب معاها "
"ماشى... انا وراكم اهو متخافيش"

ايناس قاعدة فى الانتريه وعادل خارج من الحمام
"انا نازل...مش عايزة حاجة"
ايناس بتبص له بعيون باردة ودموع متحجرة
راح ناحية الباب فعلا
"مش هتقومى تبصى قبل ماافتح لاحسن حد يشوفنى"
قامت ايناس من مكانها بخطوات بطيئة
وقبل ماتفتح الباب
"فاضل ايام على الامتحانات... وبعدها تيجى تتقدم لى بقى"
"اه طبعا طبعا... متقلقيش بس"
فتحت ايناس الباب وبصت بره
"مفيش حد"
مال عليها وباسها فى خدها بسرعة
"باى يا قمر"

امل ومازن فى المستشفى
امل بتعيط بصمت ومازن مش لاقى كلام يقوله يهديها بيه
والام بيعملوا لها فحوصات
"انا هكلم ايناس يمكن مامتها تعرف حد هنا يوصى على مامتك ويهتموا بيها اكتر"
"ماشى بس انا اتصلت بيها مردتش مش عارفة ليه"
"خلينا نجرب تانى يمكن مسمعتوش ولا حاجة"
"مازن انا بس عايزة اقولك حاجة"
"قولى"
"عايزة اعرف حساب المستشفى هيكون ازاى يقدروا يعنى يستنوا لما اخويا ييجى ويحاسبهم...انا شايفة مستوى المستشفى هنا عالى"
"متشيليش هم الفلوس"
"لا معلش هما بس يستنوا لحد مااخويا ييجى واكيد يتصرف"
"يابنتى عيب عليكى الكلام ده... نطمن بس على مامتك الاول"
ومازن ماسك التليفون بيتصل بايناس

ايناس قاعدة مكانها على الكنبة وضامة ركبها لحضنها وسرحانة
رن الموبايل...اول ما رن
افتكرت والموبايل بيرن وهى واقفة جنب الباب بعد ما جه عادل
وهى بين احضانه... وبتحاول تقاومه بضعف واستسلام
مستسلمة لقبلاته المتلاحقة.... وايده اللى بدأت تفتح اول زرار فى بيجامتها والموبايل بيرن
حركت راسها بحركة لا ارادية كأنها بتطرد الفكرة دى من راسها
ومسكت الموبايل اللى كان لسه بيرن
"الو... ازيك يامازن"
"ايناس انتى فين "
"انا فى البيت ليه؟؟"
"امل اتصلت بيكى كتير وانتى مردتيش"
"مسمعتوش...وانت عرفت منين هو انت كلمت امل"
"امل كلمتنى مامتها تعبت اوى واحنا فى المستشفى دلوقتى"
قام مازن من جنب امل... وراح بعيد شوية
"هينفع تيجى ياايناس امل لوحدها وواضح ان مالهاش حد يبقى معاها وكمان لو مامتك تعرف حد هنا"
وقاطعته ايناس
"انا جاية حاضر...انتوا في مستشفى ايه... طيب طيب مسافة السكة"
قفلت معاه ولسه داخلة اوضتها جرس الباب ضرب
اتخضت...راحت بخطوات بطيئة وبصت من العين
شافت بتاع الديلفرى... فتحت حاسبته واخدت الاكل حطته على الترابيزة القريبة منها ودخلت تلبس

خرجت مامة امل من الفحوصات وهى محطوط لها التنفس الصناعى... جريت عليها امل واتطمنت انها عايشة
وسألت الممرضات وهما ماشيين بالسرير
"هى كويسة"
"الدكتور قال لازم تدخل العناية المركزة"
مازن"هسأل الدكتور"
امل"هروح انا مع ماما"
الممرضة"ممنوع... الزيارة من الساعة2 للساعة 4 بس"
امل"مينفعش اسيبها"
الممرضة"دى عناية مركزة ومينفعش يقعد معاها مرافق"
بصت امل لمازن
"طيب هى عايزة تطمن على مامتها"
"تقدرى تكلميها دلوقتى وتيجى بكرة فى معاد الزيارة"
الام واضح عليها الاجهاد وبتحاول تطمن امل
"ماما انتى كويسة.... متخافيش هتبقى كويسة ان شاءالله"
بصت الام لمازن فى تساؤل
"ده مازن زميلى... معرفتش اتصرف لما وقعتى هو اللى جابنا هنا"
"سلامتك ياطنط ان شاءالله تقومى بالسلامة"
كان الحوار ده كله وهما ماشيين لحد ماوصلوا للعناية المركزة وكانت فى نفس الدور
"خلاص ياجماعة تقدروا تيجوا بكرة"
مالت امل على مامتها وباستها وهى بتعيط
طبطبت عليها مامتها وابتسمت لها علشان تطمنها
بعد مادخلت الام العناية المركزة... راحت امل ومازن للدكتور اللى قالهم انها ازمة قلبية ومحتاجة كام يوم فى العناية المركزة وهتبقى كويسة
"انا هتصل بايناس اقولها متجيش بقى وانا اوصلك البيت"
"طيب... هشوف الحسابات"
"طيب انا جاى معاكى وبعدين اكلم ايناس"
فى الحسابات... اتفاجئت ان حساب الفحوصات واول ليلة فى العناية المركزة 800 جنيه ويبقى الحساب لسه مفتوح
امل لموظف الحسابات
"انا ممكن ادفع 200 دلوقتى مش كده"
"والله ياانسة اقل حاجة ممكن تسيبى 500 جنيه والباقى يتضاف على الفاتورة... اسف ده نظام مستشفى"
"بس ...انا.."
مازن"تعالى ياامل عايزك"
واخدها بعيد شوية
"بصى انا معايا فلوس خدى دلوقتى وابقى اخدهم بعدين"
واخدت امل 300 جنيه على ال200 اللى معاها ودفعت المبلغ ده تحت الحساب لحد مااخوها ييجى
"انا كل ده نسيت اتصل بابراهيم من لبختى"
"طيب كلميه وطمنيه... بس لو جه ولقانى هيعملك مشكلة طبعا"
"هو مسافر عند قرايب مراته... وانا بجد مش عارفة اشكرك ازاى انك نجدتنى بس مش هقدر اقول لابراهيم يشكرك لانه هيسيب المهم وماما ويمسك فى مين ده وتكلميه ليه"
"مفهوم طبعا...وبعدين شكرا ايه بس هو فيه شكر بين الاخوات انتى مش عارفة انى بعتبركم انتى وايناس وايمن اخواتى"
"عارفة والله يامازن وانا كمان بعتبركم اخواتى"
ايناس بتتصل اهى شكلها وصلت
"ايوه ياايناس... لا خليكى متطلعيش احنا نازلين"

قدام المستشفى... وعند عربية ايناس
ايناس"كل ده حصل فجأة كده"
امل"الحمدلله انها جت على قد كده"
مازن"ايناس...مامتك متعرفش حد هنا يوصى على مامة امل فى الاهتمام يعنى وكده"
ايناس"متقلقش انا هشوف ماما وبابا واكيد هيتصرفوا"
ورن موبايل مازن... ورد وهما لسه واقفين
"الو.. اه فى مشوار بس وجاى على طول لالالا ياعادل متمشيش انا جاى البيت على طول اهو"
سمعت ايناس اسم عادل مشاعر كتير حست بيها
حب... حنين... قلق... ندم
"انا ماشى بقى يا بنات عايزين حاجة... انا هبقى احكى لايمن اللى حصل بس انا مرضيتش اقوله لانه بيتعب فى الشغل وقلت انا اسِد مكانه"
امل"ربنا يخليك يامازن بجد متشكرة اوى انا هفضل شايلة جميلك ده طول عمرى"
مازن"تانى هو فيه جمايل بيننا"
امل"بجد انا كنت متلخبطة ولولا لنك قلتلى اتصل بالاسعاف يمكن مكناش لحقنا ماما"
مازن"متقوليش كده...ربنا يشفيها ان شاءالله...سلام"
ومشى مازن... وركبت امل مع ايناس
"تعالى باتى معايا ياامل بدل ماتباتى لوحدك"
"لا معلش مش هينفع علشان لما ابراهيم ييجى يلاقينى فى البيت"
"يعنى مش هتخافى "
"هخاف بس هعمل ايه بقى ربنا يخليلى ماما وترجع البيت بالسلامة "
"بصى تعالى نروح لماما العيادة واستأذنها انى ابات عندك علشان مش عايزة اسيك لوحدك"
"ربنا يخليكم ليا انا مش عارفة من غيركم كنت عملت ايه"

فى بيت امل... والساعة وصلت 4 الفجر
"انا اول مرة احب ياامل وبحبه اوى"
"بس كل الفترة دى ولا باين عليكم... بس عايزة اقولك حاجة ومتزعليش منى"
"قولى"
"كل لما بتقوليله على الخطوبة مش بيرد عليكى رد واضح وكمان انتى اللى بتبدأى وهو مش بيبدأ يعنى شوفى مثلا ايمن بيشتغل وبيدرس وكل ده علشان اللى بيحبها فاكرة لما عرفنا عليها وقال خطيبتى...انتى بقى عادل بيعمل ايه يطمنك بيه"
"ماهو لسه مخلصش دراسة"
"بصى بدل كل اللى بينكم تليفونات وكلام اديله فرصة لحد ما يخلص ولو لقيتيه معملش حاجة اقطعى علاقتك بيه"
"مش تليفونات وبس"
"اومال ايه"
قالتها امل بخضة
"اقصد يعنى ساعات كنا بنخرج مع بعض"
"متخرجيش معاه تانى وشوفى نيته ايه علشان تفضلى غالية فى عينه "
كلام امل ببراءة بس كان بيوجع ايناس... اللى مقدرتش تقولها اكتر من ان اللى بينهم حب برئ
"انا هنام بقى ياامل تصبحى على خير وبكرة بدرى هروح معلش علشان بتحرج اوى من اخوكى.. هو هييجى الصبح زى ماقالك"
"اه قال الصبح ومتشكرة اوى ياايناس على وقفتك جنبى"

ايناس فى بيتها تانى يوم... وبتكلم عادل فى الموبايل
"كده ياعادل متكلمنيش امبارح خالص"
"معلش ياحبيبتى...بقولك ايه انتى لوحدك صح...اعدى عليكى شوية"
"لا... انا ندمانة اوى من اللى حصل بينا امبارح"
"ليه يعنى هو حصل ايه"
"انت بتتكلم كأنه عادى ومحصلش حاجة"
"ايوه عادى...اللى حصل بيننا ده بيحصل بين اى اتنين بيحبوا بعض"
"لا ياعادل مش عادى ولا اللى بيحبوا بعض لازم يحصل بينهم حاجات من دى"
"متكبريش الموضوع اهم حاجة انتى سليمة زى ماانتى ... وبدل بنحب بعض يبقى مفيش بيننا اى حواجز ولا حدود... ولا كسوف"

الحلقة 13
وصل ابراهيم والفت وولاده البيت الساعة 12 الضهر
وحكت امل كل اللى حصل بالظبط
واستبدلت مازن بايناس فى حكايتها
"انتى لسه برضه بتعرفى البنت دى"
"ياابراهيم دى هى اللى وقفت جنبى وساعدتنى فى انقاذ ماما والله هى مش وحشة دى كويسة جدا وبنت ناس اوى بس هى طريقتهم وحياتهم غيرنا ومتقلقش لا انا هقلدها فى لبس ولا طريقة متعجبكش"
سكت ابراهيم لان حياة مامته كانت اهم من شكل ايناس ومظهرها
"انا هلبس واحضر هدوم لماما علشان نروح لها فى معاد الزيارة"
الفت"روحوا انتوا انا مش قادرة انزل تانى...مش كفاية كنت فاكرة هقعد مع قرايبى كام يوم ملحقتش وهى يدوب مسافة سواد الليل"
امل"بس ده كان ظرف محدش منعك من قرايبك"
الفت"جرى ايه ياست امل انت هتقفيلى على الواحدة"
امل"لا واحدة ولا اتنين انا اللى فيا مكفينى"
وقامت امل وسمعت الفت
"خليك ساكت كده... دى حاجة بقت تقصر العمر "

ايمن وهو فى البيت رن موبايله
"الو... ازيك يا مازن... اه نايم طبعا انا كل يوم من الجامعة للشغل لما خلاص تعبت... ايه اللى حصل؟؟ لا ايناس مكلمتنيش؟؟ كل ده حصل امبارح...مكلمتنيش ليه طيب... المفروض اعمل ايه اسال عليها ولا خلينى بعيد علشان اخوها... صح معاك حق مش عايزين نعملها مشاكل.. ياعينى ياامل دى الامتحانات خلاص... ماشى ابقى اشوفك ان شاءالله...سلام"
وقام ايمن من السرير... خرج من اوضته دخل لمامته المطبخ
"سيبتينى نايم كتير ياماما"
"ياحبيبى يوم ترتاح ... انا فرحانة بيك اوى ياايمن"
"انا ؟؟ ليه يعنى"
"علشان حاسة انى ربيت راجل بجد ربنا يباركلك يابنى ويجعلك دايما ناجح يارب"
"الله ياماما دى احلى حاجة الواحد يسمعها على الصبح"
"تستاهل الخير كله ياحبيبى... هعملك تفطر"
"لا انا عايز شاى وادخل ا1اكر شوية وبعدين ابقى اتغدا وانزل الشغل"
"حاضر هعملك الشاى اهو"
"هو بابا كان بيزعق امبارح انا كنت نايم ومش عارف ده حلم ولا حقيقة"
"حقيقى كعادته ربنا يتوب علينا منه"
حضنها ايمن وباس راسها
"متزعليش وان شاءالله منحتاجلوش فى اى حاجة خالص"
طبطبت عليه مامته
"متحرمش من حنيتك عليا ابدا...يالا روح ذاكر ربنا معاك"

امل وهى رايحة مع ابراهيم لمامتها
كان ماسك ايديها وكان وهما ماشيين لما ييجوا يعدوا شارع يمسكها من كتفها ويعديها هى الاول
كانت بتبص له كل شوية باستغراب... من زمان محستش بحنيته عليها
كانوا ماشيين مع بعض علشان يوصلوا للمستشفى
"مالك بتبصيلى كده ليه"
"انا كنت خايفة اوى امبارح ياابراهيم...خفت ماما يحصلها حاجة وانا كنت لوحدى"
نزلت دموعها من التأثر
طبطب عليها
"متخافيش"
"ابراهيم ...انا عايزة اقولك حاجة"
"قولى"
"انا والله بحبك اوى وبحب مراتك وولادك بس بزعل لما بتحرجنى قدامها"
"انا مش بحرجك انا مبحبش حد يزعل مراتى وعيالى"
عرفت انه مهما كان بيحبها وبيخاف عليها هتفضل هى بعد مراته وولاده...حست ان مامتها هى امانها الوحيد
وصلوا المستشفى ... قعدوا مع مامتهم اللى كانت احسن من امبارح
وبعد معاد الزيارة... راح ابراهيم ومعاه امل الحسابات
لقى الحساب بقى 1500 جنيه ولسه الحساب مفتوح
راحوا يسألوا الدكتور
"هى بدأت تتحسن محتاجة يومين كمان فى العناية المركزة"
امل"يعنى مفيش خطر يا دكتور"
الدكتور"لا ازمة وهتعدى ان شاءالله"

ايناس قاعدة بتكلم عادل وفاتحة الكاميرا
"لا ياعادل انت شايفنى وانا شايفاك اهو يبقى كفاية كده"
"ماهو لو وحشتك زى ما وحشتينى مكنتيش قلتى كده"
"انت مش عارف انا حاسة بايه من ساعة اللى حصل ده انا حاسة بندم فظيع"
"مفيش فايدة فيكى بقولك ده عادى بين اللى بيحبوا بعض"
"لا مش عادى وحتى لو عادى انا مش عايزة ده يتكرر تانى"
"تبقى مش بتحبينى... خلاص ياايناس كنت فاكرك بتحبينى وانا اللى كنت هكلم اهلى اول مااخلص امتحانات حتى قبل النتيجة"
"والله بحبك اوى كمان بس مينفعش نغلط"
"خلاص اوعدك مش هزعلك... بس عايز اشوفك حتى دقيقة واحدة"
"ماانت شايفنى اهو"
"لا اشوفك بجد... اسلم عليكى والمس ايدك"
"لا ياعادل متجيش"
"طيب خلاص... سلام بقى علشان انا نازل"
"رايح فين"
"هقولك بعدين..سلام"
قفلت ايناس معاه وقعدت تذاكر... بعد ساعة اتصل بيها
فرحت انه مش قادر يزعل منها...ردت بسرعة
"الو... احلى مفاجئة انك كلمتنى ومزعلتش منى"
"طيب قومى افتحى الباب"
" بتقول ايه... لا ياعادل امشى مش هفتح"
"يبقى موحشتكيش"
"وحشتنى بس مش هفتح"
"خلاص هفضل اخبط على الباب لحد ما تفتحى"
"الجيران يسمعونا"
"يسمعوا هقولهم دى حبيبتى وعايز اشوفها"
وسمعت جرس الباب بيرن... وخبط على الباب
"امشى ياعادل علشان خاطرى"
"وانتى افتحى علشان خاطرى"
"مش هينفع"
"خلاص خلينى واقف مع السلامة"
وقفل المكالمة وزاد صوت الخبط على الباب
راحت ايناس فتحت بسرعة من خوفها حد يسمعه
دخل وقفل الباب وراه
"وحشتينى"
قرب منها يحضنها... رجعت لورا
"لا ياعادل... مش هيحصل زى امبارح"
مردش عليها... هو بيقرب وهى بترجع لحد ما بقى وراها الحيطة واتكرر نفس موقف امبارح وهى بتقاوم بضعف واستسلام

لما رجعوا امل وابراهيم...كان صوت البيت هادى اوى
"هما فين"
"اكيد الفت نايمة هى والعيال"
"طيب هدخل احضر اى حاجة سريعة نتغدا"
"ماشى ياامل"
بعد ماغيرت امل هدومها دخلت المطبخ...
وقفت تحضر الاكل... لقت مصطفى جاى لها المطبخ
"امل افتحى لى التليفزيون"
"انت صحيت... تعالى"
مسكته من ايده وراحت تفتح له التليفزيون... سمعت صوت ابراهيم والفت بيتكلموا
"لا ياابراهيم مليش دعوة"
"لا ايه مش دى فلوسى"
"وانا اقلع من ايدى دهب علشان انت تعالج امك انا مالى"
"وهو مين اللى جايبلك الدهب ده مش من فلوسى"
"عيالك اولى بفلوسى"
"وامى ارميها"
"مليش دعوة مش كفاية بتصرف علي اختك اللى بتتعلم وبتقاسمنا فى رقنا"
"ده النهارد وصل الحساب ل1500 جنيه يعنى كمان يومين هيوصل كام"
"ماهى اختك الفالحة هى اللى ودتها مستشفى خاصة زى ماتكون بتغيظنى"
"اللى حصل حصل ... انا محتاج الفلوس ياالفت "
"معلش ولادى اولى بفلوس ابوهم"

ايمن وهو نازل الشغل... كان معاد نزول شروق الدرس
منزلتش فى المعاد... رغم ان الامتحانات لسه عليها ايام
اتصل بيها... مش بترد.. وبعد شوية التليفون مقفول
طول الطريق التليفون مقفول
لما وصل شغله... اتصل على البيت
مرة مامتها ترد ومرة باباها يرد
قلق وهو مش عارف ايه اللى حصل

عادل خارج من الحمام عند ايناس
وهى جاية فى مقابلته... مغيرة هدومها
"انتى لحقتى تغيرى هدومك"
مردتش عليه وهى بترمى الهدوم اللى كانت لابساها فى الغسالة وهى قرفانة
"امبارح مشفتش اوضتك...وريهالى"
"كفاية كده بقى ياعادل...انزل مش خلاص ارتحت"
"اخص عليكى... وهو انا جاى علشان كده بس... مفيش طيب حتى عزومة على كوباية مياه"
جرس الباب رن
برقت عينيها... بص لها
"مين"
"معرفش"
راحت تتسحب ناحية الباب.... صوت ضربات قلبها المتلاحقة هى سامعاها... رجعت لورا وكانها خايفة اللى بره الباب يشوفها
عادل بيسألها بهمس"مين"
"جوز اختى"

ايمن مقدرش يكمل اليوم ومع ذلك مينفعش يستأذن لان الوقت زحمة شغل على دخول الامتحانات
استأذن لمدة ساعة ... وكل تفكيره انه يروح البيت يطمن باى طريقة ان شروق كويسة
ايمن داخل البيت
"ايمن؟؟؟؟؟؟ ايه اللى جابك دلوقتى"
"لا مفيش نسيت بس ملازم مهمة محتاجها"
دخل اوضته بسرعة...راح على البلكونة اللى بتبص على بيت شروق
شافها...بس مش لوحدها ...البيت زحمة...ناس كتير... وبيحضروا الغدا مامتها وناس تانية ميعرفهمش
بس اللى ركز نظره عليه... شاب قاعد بيكلمها

الحلقة 14
سمعت امل باب الاوضة بيتفتح وابراهيم بيخرج متنرفز
"يالا علشان تتغدا"
"لا مش جعان... اتغدى انتى ومصطفى"
"الفت مش هتتغدا"
"سيبيها لو عايزة تاكل تبقى تقوم هى تاكل...انا داخل انام فى اوضتك"
ودخل ابراهيم اوضتها... صعب عليها
كانت بتفكر تعمل ايه...مش عارفة
دخلت وراه...كان على السرير بس صاحى
قعدت جنبه
"ابراهيم... انا عارفة اننا تقلنا عليك اوى بس متزعلش نفسك وانا غلطانة انى وديت ماما مستشفى خاص"
بص لها ابراهيم بابتسامة بسيطة
"متقوليش كده تانى...ايه تقلتوا عليا دى هو دى مش امى برضه وانا مسئول عنها"
"بس انا عارفة اكيد المصاريف كتير عليك"
"متشيليش هم هتتدبر ان شاءالله"
"طيب انت زعلان منى"
مسك ايدها
"مش منك طبعا... انا بس بفكر هجيب فلوس منين.. بقولك ايه ربنا قادر يفرجها علينا المهم ماما تبقى كويسة"
"ربنا يرزقك ويوسع عليك يارب "
"يالا روحى اتغدى وابقى صحينى كمان ساعة.. لو نمت"

ايناس واقفة بعيد عن الباب... وعادل معاه
وجرس الباب بيرن...
"هو جاى ليه"
"انا عارفة؟؟؟ قلتلك ياعادل متجيش"
رن موبايلها...شافت اسم حسن
"ششششششش... هرد عليه"
وردت على الموبايل بصوت بتحاول يكون طبيعى
"الو ..ايوه ياحسن.. لا انا مش فى البيت... نزلت اصور ملازم من واحدة صاحبتى...خير...بجد... لالالا متستناش ...انا هروح لهم على هناك...مع السلامة"
وبعد ماقفلت شاورت لعادل يسكت خالص..راحت بصت من الشباك شافت حسن بعد مانزل وركب عربيته
"فى ايه"
"اختى بتولد... اتفضل بقى ياعادل كنت هتودينى فى داهية"
"طيب انا نازل"
سبقته ايناس على الباب... فتحت ... اتاكدت ان مفيش حد..نزل

ايمن واقف وحس ان الدم بيغلى فى عروقه
حس بمامته جنبه
"مالك فى ايه"
"شروق مبتردش عليا ولما قلقت شوفى هى ولا على بالها وقاعدة فى وسط الناس ازاى"
"مين دول؟؟باين عليهم قرايبهم"
"تفتكرى ممكن يكون عريس"
"عريس دلوقتى دول بيحضروا الغدا ... معتقدش فيه عريس هييجى يخطب العصر"
شافته شروق... عينيهم اتقابلت
دخل ايمن من البلكونة.. ومامته ورا
"انا نازل ألحق شغلى"
"اهدا ياايمن ...لما تبقى تسألها الاول"
نزل ايمن وهو فعلا متضايق جدا
وهو فى الطريق... رن تليفونه برسالة
"حبيبى عندنا ضيوف ومش عارفة ارد على اتصالك بالليل هفهمك كل حاجة"
الرسالة مطمنتش ايمن وحيرته اكتر واكتر

بعد يومين
ايناس وامل بيتكلموا فى التليفون
"حمدالله على سلامة اختك ومبروك على البنوتة"
"الله يبارك فيكى ياامل... مامتك هتخرج امتى"
"بكرة ان شاءالله"
"معلش انا نسيت اقولك ان ماما امبارح اتصلت بمعارفها فى المستشفى وكلمتهم على مامتك وهيعملوا تخفيض 50%من الفاتورة"
"بجد ياايناس"
"اه طبعا اومال بهزر"
"بس كده كتير"
"لا ولا كتير ولا حاجة هما بينهم شغل وده بيحصل عادى"
"مش عارفة اشكرك ازاى ياايناس"
"انا محتاجة نتجمع ياامل انا وانتى ومازن وايمن وحشتونى وعايزة اقعد معاكم"
"ماشى... نروح الكلية بعد بكرة وبعدين نبقى نتقابل فى الامتحانات بقى... احنا مركزناش خالص"
"اه ...الاسبوع اللى فاضل ده بقى نحاول نلم فيه المنهج"
"ماشى ... كلميهم وقوليلهم"
بعد ما قفلوا مع بعض... قامت ايناس تطمن على منى
كانت منى نايمة وجنبها بنتها المولودة..خرجت ايناس بهدوء
دخلت تذاكر فى اوضتها... وبعد اقل من نص ساعة.. رن جرس الباب... راحت تفتح... لِ حسن
اول ما دخل حسن.. دخل على اوضة منى
ودخلت ايناس اوضتها... تكمل مذاكرة
فجأة لقيت الباب بيتفتح...وحسن بيدخل عليها اوضتها..وبيقفل الباب وراه
"فيه ايه؟؟بتقفل الباب ليه"
"عايز اتكلم معاكى"
"طيب نتكلم بره"
"لا ... مش عايز حد يسمعنا"
وقرب منها... بعدت عنه وهى خايفة تزعق علشان اختها
"عايز منى ايه"
كان بيقرب منها اكتر واكتر
"انا بحبك ياايناس"
"انت مجنون... بتحبنى ايه؟؟ حرام"
"لا مش حرام ... انا ممكن اطلق منى ونتجوز"
"ومين قال ان انا ممكن اخسر اختى علشانك"
"انا بحبك وانتى مش هتلاقى حد يحبك زيي"
قرب منها بيحاول يحضنها... بتقاومه بكل قوته
فلتت منه بصعبوبة بعد ماكان فعلا حضنها
"اخرج بره...حالا"
صوت بنته اللى بتعيط خلاه يرتبك
خرج بسرعة من اوضة ايناس
ايناس قفلت الاوضة بالترباس
قعدت تعيط كتير كتير... وقفت تبص فى المراية لنفسها
كارهه شكلها وكارهه جسمها وهى بتفتكر لحظات عادل معاها ومحاولة حسن كمان ... قعدت فى الارض علشان متبقاش شايفة نفسها فى المراية.... بتعيط كتير
سمعت صوت حسن من بره بيقولها
"منى عايزاكى"
مردتش عليه وطفت نور اوضتها ونامت على سريرها وهى بتعيط

ايمن كان فى شغله... وهو بيقفل... لقى شروق جنبه
"خلصت؟؟"
"ايه اللى جابك دلوقتى هنا"
"جيت علشانك"
"بس الوقت متاخر"
"الساعة 10 ياايمن...مش متاخر للدرجة دى"
"مكنش لازم تيجى كنتى كلمتينى"
"لا انا عايزة اتكلم معاك"
"ماشى...استنى اقفل ونروح"
وهما ماشيين مع بعض
"انت لسه زعلان "
"لا"
"لا زعلان ومتغير معايا ياايمن... انا قلتلك دول ناس قرايب بابا وكانوا هنا عند دكتور وهما من الشرقية واحنا البيت الوحيد اللى يعرفوه فى القاهرة فطبيعى جدا انهم يكونوا عندنا... مش ذنبى بقى انى قابلتهم ورحبت بيهم"
"واللى كان عمال يكلمك"
"ابنهم واول مرة اشوفه وكلامه معايا كان عادى"
"خلاص ياشروق انا مقلتلكيش حاجة"
"انت زعلان وانا مغلطتش فى حاجة... انت عارف انى بحبك انت ومبحبش حد غيرك وانت المفروض تتأكد من كده"
"متسيبيش التليفون تانى يرن لما اتصل بيكى..ابقى ردى عليا ولو بكلمة تطمنينى"
"حاضر بس زى ماانت شفت البيت كان مليان ناس ومكنتش هعرف ارد واتكلم معاك... متزعلش بقى"
"مقدرش ازعل منك انا بس بغير عليكى علشان بحبك"
"وانا كمان بحبك"

ايناس مش بتخرج من اوضتها وبتعيط كتير ومش بتفتح النت وقافلة الموبايل ولما مامتها ومنى لاحظوا قالت انها متضايقة علشان المذاكرة ومامتها فسرت ده بانه ضغط عصبى قبل الامتحانات
امل راحت مع ابراهيم يخرجوا مامتها من المستشفى وكان الحساب 2000 جنيه استلفهم ابراهيم من واحد صاحبه
مازن وايمن بينهم مكالمات بشكل يومى
ومازن خفف من شرب الحشيش علشان المذاكرة
فى اليوم اللى اتفقوا عليه امل وايناس يروحوا الكلية
وقفت ايناس قدام دولابها وكل ماتلبس طقم تلاقيه ضيق او مكشوف او مفتوح وهى مش عايزة تلبس كده تانى
لبست بنطلون وبلوزة واسعة رغم انهم مكنوش لايقين على بعض
ولمت شعرها ومحطتش ماكياج وراحت على دولاب مامتها اخدت فلوس... ونزلت اتقابلوا فى الكلية ومجاش ايمن ومازن
"اومال ايمن ومازن فين"
"مكلمتهمش"
"ليه... ومالك شكلك متغير كده"
عيطت ايناس ومقدرتش تتكلم
حاولت امل تهديها... شافهم عادل من بعيد
جه عليهم
"قومى عايزك"
بصت امل باستغراب واحراج من طريقة عادل مع ايناس
ايناس بتبص له بقرف
امل"انا قايمة اشوف الجدول ياايناس"
مشيت امل
"انتى فاكرة نفسك مين علشان تقفلى تليفونك وتبقى اوف لاين على طول"
"انت بتكلمنى بالطريقة دى ليه"
"وانتى شكلك عامل كده ليه"
"علشان قرفانة من نفسى ومنك واللى بيحصل... ومش هيحصل تانى الا لما نتجوز"
"انتى فاكرانى بيتلوى دراعى... غورى فى داهية بس هتيجى لى تانى يا بنت ال ناس ... المحترمين"
سابها ومشى بعد ما كانت منهارة تماما
جت عليها امل...
"انتوا متخانقين"
"انا عايزاكى فى حاجة مهمة"
"خير يا حبيبتى...اهدى بس"
"انا عايزة اتحجب"
وردت امل بفرحة
"ده خبر حلو...بس لازم يكون بعد تفكير ومتكونيش زعلانة كده"
"انا حاسة انى مش قادرة البس لبسى ده تانى...عايزاكى تيجى معايا اجيب لبس محجبات"
"حاضر...بس انتى مش طبيعية خالص"
"هحكيلك فى الطريق... يالا.."
"يالا"
وفى العربية وقدام محل ملابس
"انا ندمانة اوى ياامل... انا عارفة انى ممكن انزل من نظرك بعد ماحكيتلك بس انا مش لاقية حد اتكلم معاه...جوز اختى من ناحية والانسان اللى بحبه من ناحية تانية حاسة انى لعبة كل واحد عايز يلعب بيها شوية وانا عمرى ماكنت اتخيل انى اتحط فى الموقف ده"
"لا يا حبيبتى انا عارفاكى كويس وعارفة انك كويسة والله وجوز اختك ده انتى ملكيش ذنب انما ذنبك الكبير انك سمحتى للزفت ده انه يعمل معاكى كده وكمان يكلمك بالطريقة دى"
"مش عارفة اعمل ايه"
"ربنا بيقبل التوبة... متديلوش فرصة تانى وبدل مش محترم يبقى لا بيحبك ولا امين عليكى.. سيبيه ياايناس وربنا هيبعتلك الاحسن منه... استغفرى ربنا كتير وانتى اهو حد كويس انك فكرتى تلتزمى فى لبسك ... وجوز اختك ده بقى بينى قدامه انك مش خايفة منه وانك هتقوليلى لباباكى... واعرفى كويس انك مش لوحدك ربنا معاكى... وربنا هيديكى القوة واوعى تضعفى تانى"
حضنتها امل وايناس بتعيط كتير من الندم اللى حاسة بيه

اول يوم امتحانات كانت ايناس اهدا كتير... وكانت امل فرحانة بيها اوى وبمظهرها الجديد
كان كل اللى يشوفها يقولها مبروك... وده خلاها تحس براحة نفسية وخصوصا انها لا فتحت النت ولا الموبايل خالص
وكانت بتكلم امل من الارضى وبس... وبيذاكروا
بعد اول يوم امتحان... كانوا قاعدين ال4 مع بعض
وكلهم مبسوطين وبيضحكوا لان المادة كانت سهلة
وكانوا مقعدوش مع بعض من فترة
وظهر عادل جاى ناحيتهم من بعيد
قبل مايقرب... اتحججت ايناس انها رايحة الحمام
وفهمت امل انها مش عايزة تتقابل بعادل
الغريب ان عادل وقفها
"انتى عملتى فيها شيخة"
"بص ياعادل... انا مش هكرر الغلط ده تانى والحمدلله انها جت على قد كده"
وضحك عادل بسخرية
"وماله يا قمر... ابقى افتحى بس ايميلك لما تروحى علشان فيه مفاجئة ليكى"

الحلقة 15

توترت ايناس من كلام عادل

مازن لما شافهم راح عليهم بسرعة

"فيه حاجة"

نظراته لعادل وايناس متسائلة

عادل"لا انا كنت بطمن على الامتحان..وانت عملت ايه"

مشيت ايناس قبل مايرد مازن على عادل

راحت على امل

"انا ماشية"

ايمن"خليكى احنا قاعدين مع بعض"

امل"مالك ياايناس"

ايناس"عايزة امشى"

جه مازن عليهم

"هو ضايقك فى حاجة ياايناس"

ايناس"لا ابدا... هتقومى معايا"

امل"اه...سلام ياجماعة"

بعد ما امل وايناس قاموا

"هو فيه ايه"

"مش عارف يا مازن"

"انت مش ملاحظ ان ايناس متغيرة"

"وهى دى حاجة محتاجة ملاحظة... مش هى خالص بس يمكن علشان الامتحانات"

"مالها الامتحانات هى اول امتحانات تيجى علينا... انا قلقان"

"قلقان من ايه"

"كلام عادل معاها وارتباكها وبعد ماقالت رايحة الحمام رجعت ومشيت...فيه حاجة مش طبيعية"

"يمكن فيه حاجة بينها وبين عادل"

"دى تبقى مصيبة"

"مصيبة ليه؟؟ انت بتحبها ولا ايه"

"بحبها زى اختى هى وامل بخاف عليهم زى مايكونوا اخواتى بالظبط معرفش انا ليه بخاف عليهم كده...المشكلة فى عادل نفسه عادل وحش ياايمن ومعندوش ضمير وانا خايف على ايناس منه"

"طيب ما تحذرها منه"

"صح انا لازم اتكلم معاها واقولها متصدقوش لو كان بيحاول يتقرب منها "

فى العربية

"بطلى عياط ياايناس هو انتى لسه شفتى فى ايه"

"طريقته ياامل قلقانى... ماتيجى معايا البيت نشوف فى ايه"

"طيب...متخافيش بقى "

فى البيت... وقدام اللاب توب...الاتنين قاعدين جنب بعض

ايناس بتفتح الميل بتاعها وهى بترتعش

الاتنين برقوا عينيهم... امل بعدت وشها عن الشاشة

ايناس بتصرخ

"لالا محصلش.. مش انا... والله مش انا"

ومسكت موبايلها فتحته

"بتعملى ايه"

"هتصل بيه الحيوان ده"

وبعد ما اتصلت ...التليفون كان مقفول

"قافل تليفونه"

"اكيد فى الامتحان"

ايناس بتعيط

"مش انا ياامل...مش كلهم صورى"

"يعنى ايه مش كلهم"

"يعنى الصور العادية دى انا فعلا وانا بكلمه ع الكام انما الصور الفظيعة مش انا"

"وهو عمل كده ليه"

"اكيد علشان يضايقنى...انا خايفة اوى"

"مش هى مش انتى..زمتخافيش"

"مخافش ازاى بس..انتى نفسك مش قادرة تبصى عليها يبقى مش عايزانى اخاف ...لو اهلى وصلهم صور زى دى ممكن يجرالهم ايه ولا فى الجامعة ولا اى حد يعرفنى ...انا حاسة انى هموت من الرعب"

"اكيد بيعمل كده علشان يرجع يسيطر عليكى تانى.. ده مش بنى ادم اوعى تسمعى كلامه تانى ياايناس... اسمعى كلام ربنا واكيد ربنا هينجيكى منه اوعى تخافى من انسان ربنا اقوى منه"

"كلامك ياامل عامل زى النور اللى بيظهرلى فى عز الضلمة اللى انا فيها"

"متخافيش احنا اهو بنفكر مع بعض وكمان هنتصرف مع بعض متقلقيش مش هسيبك"

"انتى مش خايفة"

"هخاف من ايه .. هو ماسك عليا......"

وحست امل انها احرجت ايناس بكلامها...لان ايناس عيطت تانى بعد ماكانت بدأت تهدا

"والله مااقصد...اقصد يعنى بس انى اطمنك اننا هنفكر ونتصرف مع بعض يعنى انتى مش لوحدك"

"انا عارفة انى غلطت غلط كبير واستاهل اللى يجرالى بس برضه الحمدلله انى مغلطتش اكتر من كده وانى لسه زى ما انا"

"الحمدلله...انا هقوم بقى علشان متأخرش وخليكى فاتحة تليفونك علشان لو اتصل تشوفى هو باعتلك الصور دى ليه...شوفى دماغه فيها ايه...وحاولى تشترى منه على قد ماتقدرى وتشوفى دماغه لحد مانفهم وبعدين نقرر هنتصرف ازاى"

"حاضر"

مازن قاعد فى البيت... بيتغدا لوحده كالعادة

ورن موبايله

"الو.. الحمدلله ... انتى عاملة ايه ياماما... كويس... كان كويس وحليت الحمدلله كويس... متقلقيش بذاكر... خير... لا عربيتى كويسة مش عايز اغيرها... قولى ياماما عايزة تقولى ايه... ازاى مش هينفع تيجوا فى الصيف...يعنى حتى شهور الاجازة كمان مش هتيجوا فيها... خلاص ياماما... اجى انا اعمل ايه؟؟ مش عارف... سيبينى افكر... لا مش عايز حاجة شكرا... مع السلامة"

بص مازن فى ملخص المكالمة

"هو ده اللى انتوا فاضيين لى فيه كام دقيقة فى اليوم"

لم الاكل اللى قدامه من غير ما يكمله... وبكل ضيق حاول يمسك اى كتاب يذاكر منه... مقدرش يذاكر وقام نزل

ايناس قاعدة على اعصابها.... 3 ساعات بعدها رن موبايلها ولقيت انه عادل ..حاولت تمسك اعصابها وهى بترد عليه

"حبيبة قلبى... اخيرا رديتى على موبايلك"

"وانا لو حبيبتك تعمل معايا كده"

"حبيبتى طبعا ومينفعش تسيبينى بمزاجك"

"انت عايز منى ايه"

"ولا حاجة... نحب بعض"

"انت محافظتش على الحب اللى انا حبيتهولك اللى اعرفه ان اللى بيحب حد يخاف عليه مش يفبركله صور"

"خلاص اثبتيلى انك لسه بتحبينى وقوليلى حد عندك"

ومقدرتش تمسك نفسها اكتر من كده وانفجرت فيه

"انا بكرهك وبقرف منك ومن كلامك "

"بقى كده... صورك الحلوة هتنزل فى اكونت ع الفيس باسمك وعنوانك وتليفونك وكل بياناتك الحقيقية وابقى خلى ماما الدكتورة تنظم لك المواعيد"

"يا قذر يا زبالة يا حيوان...اتفو عليك وعلى اخلاقك الواطية"

"اشتمى كويس انا هدفعك تمن لسانك الطويل ده يا بنت ال...."

وقفلت ايناس التليفون خالص

وانهارت وهى بتعيط... واتصلت بامل على التليفون الارضى وهى بتعيط ومش عارفة تتكلم من كتر انهيارها"

امل ردت على تليفون ايناس... وكل اللى فهمته صوتها بتعيط

"ياايناس مش فاهمة حاجة منك... حاضر حاضر"

"فى ايه ياامل"

"ايناس تعبانة ياماما وعايزانى...هروح لها شوية"

"وبعدين لاحسن اخوكى ييجى فجأة تبقى مصيبة"

"ولا مصيبة ولا حاجة لو جه فجأة قوليله انى روحت اجيب ورق مهم لامتحان المادة الجاية"

"هتخلينى اكذب ياامل..وده ينفع"

"وهو انا ياماما بعمل حاجة غلط...صاحبتى اللى وقفت جنبى فى ظروفك وساعدتنى اتخلى عنها..ده يرضيكى يعنى"

"لا.. قومى روحى بس متتأخريش"

"حاضر"

امل وايناس قاعدين فى كافيه قريب من بيت ايناس

ايناس مازالت منهارة... وهى بتحكى لامل

لحد ما سكتت من كتر ماتعبت

"ايناس الموضوع كبر اوى كده وانتى لازم تقولى لمامتك اكيد هى هتعرف تتصرف من غير ما تأذيكى"

"انتى بتقولى ايه...مينفعش طبعا"

"اومال هنعمل ايه...اوعى تسمعى تهديداته"

"لا طبعا خلاص بس لو قلت لماما اكيد بابا هيعرف ومنى وحسن الزفت كمان اكيد هيمسكهالى"

"والعمل"

"مش عارفة"

وانهارت من تانى

مازن وايمن ماشيين بالعربية

"روق بقى يامازن... متعرفش ظروفهم ايه"

"كل همهم الفلوس...قبل ماتقولى انهم مش جايين بتقولى مش عايز تغير العربية...بيرشونى بالفلوس علشان ينسوا انهم خلفونى"

"طيب احمد ربنا انهم بيرمولك فلوس...انا لا ابويا حاسس بوجودى ولا بيدينى فلوس ده بياخد منى كمان"

"خلفونا ليه لما هما مش هيقدروا يراعونا"

"استنى استنى... مش دى عربية ايناس"

"اه هى"

"كويس .... انا كنت عايز اديها ملزمة معايا كانت طالباها منى والحمدلله اننا قابلناها"

"لتكون قاعدة مع حد واحنا نسبب لها احراج"

"اركن هنا...هاخد الملزمة لو لقيتها لوحدها او مع صاحباتها هديها الملزمة وامشى لو لقيتها مع حد مش هخليها تشوفنى علشان محرجهاش"

ونزل ايمن... دخل الكافيه... شافها قاعدة مع امل

شاور لمازن من على الباب انه ييجى

وراح ناحيتهم

"الندالة اللى من ورانا دى... بتعملوا ... ايه ده مالك ياايناس"

ايمن كان داخل يهزر معاهم قبل ما يشوف عيون ايناس ودموعها

امل"ايمن.. ايه اللى جابكم هنا"

ايمن"شفنا عربية ايناس صدفة"

امل"شفتم؟؟"

ايمن"اه مازن معايا"

مازن وصل عندهم... شاف ايمن واقف

مازن"حد معاكم"

امل"لا"

مازن"وانت واقف كده ليه...ايه ده مالك ياايناس"

قعدوا الاتنين معاهم

ايمن"مالها بتعيط ومبتردش علينا"

بصت امل لايناس... وايناس بتعيط

امل"طيب ايمن ومازن يمكن يساعدونا"

ايمن ومازن"فى ايه\\ اكيد بس فى ايه"

ايناس بصت لامل وهى خايفة ...امل فهمتها

طبطبت على ايدها

"لازم يعرفوا الموقف اللى انتى فيه واللى انتى مظلومة فيه ومعملتيش اى حاجة"

اطمنت ايناس ان امل مش هتقول كل الحكاية

وفعلا حكت امل وايناس ان العلاقة كانت حب وانه بدأ يهددها علشان ترضخ له

"ابن ال.... انا حذرته"

ايمن"وانت كنت تعرف"

مازن"اعرف انه واطى معرفش ان فيه حاجة بينه وبين ايناس... مقلتليش ليه...مسألتنيش ليه طيب"

امل"انت هتلومها دلوقتى يامازن...اللى حصل حصل المهم نتصرف ازاى"

وبص ايمن ومازن لبعض

ايمن" والله لوريه السافل ده... هو فاكر بنات الناس لعبة"

مازن"لازم نتصرف...متخافيش مش هنسيبك"

امل"الصور معاه وعلى االايميل وياعالم عمل اكونت كمان ولا لسه"

ايمن"احنا نكسر رقبته ونهدده باى حاجة"

مازن"لا ولا التهديد ولا الضرب هينفعوا لان بعد مانضربه ممكن يتغاظ اكتر"

ايمن"هنعمل ايه"

مازن بنرفزة"ماانا بفكر اهو...اصبر شوية"

رن موبايل ايمن.... رد وهو معاهم

"الو...ايوه يا شروق"

شروق بتعيط" الحقنى يا ايمن"

الحلقة 16
"مالك يا شروق... انتى فين"
"انا فى البيت"
"بتعيطى ليه"
"علشان انت كلامك طلع صح... قرايبنا عندنا وسمعتهم بيطلبوا ايدى لابنهم"
ورد وهو بيزعق لها
"وبتقوليلى ليه...علشان اقولك مبروك... ماشى يا شروق مبروك عليكى"
"انت بتزعقلى"
"وانتى بتعيطى لى انا ليه... فى ايدى ايه اعمله"
"خلاص ياايمن انا غلطانة انى كلمتك...مع السلامة"
وقفل ايمن معاها والنار طالعة من عينيه
وكلهم سألوه فى نفس واحد
"حصل ايه"
"الهانم بتقولى ان عندهم عريس بيخطبها... بكل بجاحة"
مازن"اهدا ياعم... عادى بكرة تعرف غيرها"
ايمن بيحاول يكون طبيعى... حاسس ان دموعه هتنزل
امل"انت ردك عليها كان قاسى اوى ياايمن"
ايمن"يعنى عايزانى ابارك لها مثلا"
ايناس"ايمن انت انسان كويس وبتحبها وهى شكلها بتحبك بلاش تقسى عليها كده"
ايمن"اعمل لها ايه"
امل"اقف جنبها ومتخليهاش تحس انها لوحدها"
مازن"خلاص انا هتصرف"
ايمن"هتعمل ايه وانت تعرف العريس ده"
مازن"عريس مين يا ايمن انت كمان انا بتكلم فى مشكلة ايناس"
ايناس"والنبى بجد لقيت حل"
مازن"اه اطمنى خلاص"
ايمن"هتعمل ايه"
مازن"خليك فى مشكلتك انت بس وانا هتصرف"
امل"انا هقوم بقى قبل ما تحصلى مشكلة انا كمان"
مازن"استنى اوصلك"
امل"لا يا سيدى انا حظى حلو وممكن الاقى اخويا فى وشى"
ايناس"هوصلك ياامل "
امل"ايمن هتعمل ايه"
ايمن"مش عارف"
امل"كلمها"

مشيوا امل وايناس... وايمن مع مازن بيوصله
وهو فى العربية مع مازن كمان مش عارف يقعد ولا يتكلم من ضيقه وخنقته... مسك الموبايل واتصل بيها
"الو... اقول مبروك ياعروسة"
"انت مش اتخليت عنى وانا محتجالك بتتريق عليا ليه"
"انا اتخلى عنك... انتى اللى جاية تقوليلى هتتخطبى"
"اولا انا قلت اتقدملى مقلتش اتخطبت...ثانيا قلتلك قبل كده انا بحبك انت ومش هحب حد غيرك كنت فاكراك هتقوينى مش تيجى عليا"
"متزعليش انا بحبك وبغير عليكى ومستحملتش تقولي كده"
ضحك مازن وهو جنبه
"ياناس راعوا شعور شاب وحيد مفيش حد يقوله ربع الكلام ده"
وارتبك ايمن... وبص لمازن وهو مكسوف
"شروق هكلمك لما اروح... علشان نعرف ناخد راحتنا...هو العريس لسه عندك"
"لا... انا قلت لبابا مش عايزاه ولا عايزة ارتبط بدرى خالص وبابا اصلا مكنش عنده الرغبة انه يخلينى ارتبط بدرى"
"اومال ليه حرق الدم ده"
"ماهو ده حصل بعد مكالمتنا مش قبلها"
"طيب ياحبيبتى متزعليش منى واول ما اروح هكلمك"
بعد ما قفل معاها... ضحك مازن وهو بيقوله
"حلو الحب مش كده"
"هتعرف لما تجرب"
"مش عارف ليه محبيتش خالص ولا حاسس ان فيه واحدة ممكن احس انى بحبها اوى بالدرجة اللى بسمع عنها دى"
"مين عارف مش يمكن ييجى الحب فجأة"
"ربنا يجيبه بالسلامة...حتى الحب سايبنى زى ماما وبابا"
"هتعمل ايه مع الزفت عادل ده"
"فكرة كده فى دماغى وربنا يسهل"

بعد يومين
اتصل مازن بايناس الضهر... وكان يوم مفيهوش امتحان
"الو... ازيك يا مازن"
"ازيك انتى ياايناس... بقولك ايه انتى لوحدك ولا حد معاكى"
وبرقت ايناس عينيها... حتى مازن كمان زيهم
وبيفكر بنفس طريقتهم... وليه لا ماهو راجل زى كل الرجالة
بنفس التفكير ... وخصوصا بعد ماعرف حكاية عادل
"ايناس سامعانى... انتى لوحدك"
"وانت بتسأل ليه"
قالتها وهى شبه بتزعق
"مالك ؟؟بصى لو حد عندك اتحججى باى حجة وانزلى عايزك ضرورى"
"عايزنى فى ايه"
"تعالى بس انا قدامى 10 دقايق وابقى فى الكافيه اللى اتقابلنا فيه اول امبارح...الموضوع مهم"
"طيب جاية"
قالتها ايناس وهى قلقانة منه وفى نفس الوقت وجودهم فى مكان عام مطمنها

لما وصلت ايناس...شافت مازن قاعد
راحت ناحيته وقعدت قصاده
"خدى ياايناس"
"ايه ده"
"ده الهارد بتاع كمبيوتر عادل"
مسكته ايناس وهى مش مصدقة نفسها...هتطير م الفرحة
واتكسفت من نفسها علشان ظنت فى مازن ظن سوء
"انت جبته ازاى"
"عملت مغامرة وربنا ستر"
"ههههه احكيلى"
"مفيش يا ستى انا عارف ان النهاردة عادل عنده امتحان من 9 ال12 روحت بيته الساعة 10 وقلت لمامته انه محتاج حاجة من الكمبيوتر وعايزها الساعة 12 ومش هيلحق ييجى بعد الامتحان وبعتنى اخدها...مامته طبعا ولا سألت حاجة ايه ولا هى فاهمة انا هعمل ايه...دخلت فتحت الكمبيوتر وكان مفتوح على الفيس والميل دايركت دخلت اتأكدت ان مفيش حاجة ع الفيس ولا الميل وقمت فاكك الجهاز وجبت لك الهارد بحاله علشان خفت لو مسحتهم يرجعهم تانى ويضايقك"
"ولما يعرف"
"ولا يقدر يواجهنى ولو واجهنى هتصرف انا ملكيش دعوة"
"مازن انا مش عارفة اقولك ايه...انا اسفة"
"اسفة على ايه"
"حاجات كتير ... اسفة انى صدقت عادل وخبيت عليك واسفة انى خفت منك النهاردة"
"خفتى منى انا"
"لما قلتلى انتى لوحدك خفت"
"انا بسألك علشان نزولك ميبقاش فيه مشكلة لو مامتك او باباكى فى البيت وعموما احسن برضه لما تخافى على نفسك انا مش زعلان"
"انت رائع يامازن"
"وانتى كمان ياايناس ...لولا انى عارف انك كويسة جدا واكيد متعمليش حاجة غلط مكنتش ساعدتك"
"ربنا يخليك ليا ونفضل دايما اصحاب"
"ربنا يخليكوا انتوا ليا ونفضل دايما اخوات"
"انا هكلم امل اطمنها"
"ماشى... يالا بقى علشان الامتحانات السنة دى كانت منحوسة اوى وكل واحد فينا حصلت له مشاكل افقدته تركيزه"
"ربنا يستر ويعدى السنة دى على خير"

يوم النتيجة...كانوا كلهم مع بعض
امل وايناس بيعيطوا... ومازن وايمن بيحاولوا يهدوهم
مازن"بقولكم ايه بقى احنا الحمدلله اننا عدينا...احنا اه شيلنا مواد بس كلنا طالعين سنة 3 مع بعض ودى اهم حاجة اننا مش هنتفرق"
ايمن"صح دى اهم حاجة... ولا ايه رايكم"
امل وايناس بطلوا عياط وابتسموا
"طبعا طبعا"
مازن"انا عازمكم على الغدا بقى النهاردة علشان هسافر اقضى الاجازة عند ماما وبابا ومش هعرف اشوفكم غير السنة الجاية"
امل"يااااااه هنقعد الاجازة كلها منشوفكش يا مازن"
مازن"لو معجبنيش الحال هاجى ومش هطول"
ايناس"امل اتجرأت ومبقتش تخاف من اخوها"
امل"ماهو خلاص بقى عارف انى مستغناش عن ايناس وانى بروح لها واخرج معاها...ميعرفش ان فيه ايمن ومازن والا كانت مصيبة"
ايمن"المهم اننا مع بعض... على فكرة شروق هتنضم لنا السنة الجاية لانها ناوية على اعلام برضه"
ايناس"جميييييل وتبقوا مع بعض كل يوم..ومعانا طبعا"

فى اول يوم دراسة... اتجمعوا مع بعض كلهم... ومعاهم شروق
كانوا كلهم مشتاقين لبعض شوق الاخوة والاصحاب
وهما قاعدين فجأة... قالهم مازن
"بصوا بقى انا عايز اقولكم حاجة مهمة جداااااااااا ولازم تعرفوها"

الحلقة 17
انتبهوا كلهم علشان يشوفوا مازن هيقول ايه...وكمل
"الاجازة اللى سافرت فيها نفعتنى اوى وخلتنى واحد تانى احسن من الاول"
ايمن"انت مكنتش وحش علشان تفرح كده"
مازن لا كنت وحش اوى ... المشكلة اللى حصلت بينى وبين عادل قبل مااسافر خلتنا نبعد عن بعض وده كان احسن ليا ولما سافرت كان احسن واحسن"
ايناس"هو عمل معاك مشاكل احنا منعرفهاش"
مازن"لا خناقة فى التليفون وانا خوفته وبعدها متصلش تانى وانا كنت عارف انه جبان...متقلقيش مش دى المشكلة"
امل"ايه المشكلة طيب"
مازن"هى مش مشكلة هى فكرة "
وانتبهوا كلهم اكتر وردوا
"ايه\\ فكرة ايه\\ قول الفكرة"
مازن"حلمنا... نكمل حلمنا بس متبقاش مجلة حائط"
ايمن"تبقى ايه"
مازن"اعداد ننشرها اسبوعيا بس على النت ونعملها bdf واللى هيتابعنا هيحملها ونعملها صفحة ع الفيس بوك ونتوسع بدل ماالمجلة بيشوفها اللى فى الجامعة بس يشوفها اى حد فى اى حتة"
وبصوا كلهم لبعض مستحسنين الفكرة
ايمن"يابن الايه... جبتها ازاى الفكرة دى"
مازن"طول عمرى افكارى جامدة"
ايناس"هى من ناحية جامدة ...جامدة"
مازن"امل وشروق...ايه ليه ساكتين كده"
شروق"انا مع ايمن فى اى حاجة"
مازن"هاااا وانتى ياامل"
امل"انا سرحت فى حلمنا...معاكم طبعا"
ايناس"ياابو قلب حديد ياامل ياجااااااامد"
ايمن"بس مش هنقدر احنا ال5 على المجلة"
امل"اللى عنده موضوعات حلوة وعايز يشارك معانا يشارك"
ايناس"صح واكيد هنلاقى كتير عايزين يشاركوا معانا"
ايمن"احنا نبدأ الاسبوع ده بمجلة حائط ونكتب فيها اننا من الاسبوع اللى بعده هتبقى الكترونى ونعلن ان اللى عايز يشاركنا يبعتلنا"
امل"تمام ونعمل ايميل للمجلة نتابع منه موضوعات المشتركين"
ايناس"تمام اوى كده.. شكلنا كده مفيش محاضرات النهاردة انتوا قاعدين ولا ايه"
امل"لا انا همشى بقى"
ايناس"طيب يالا بينا.. سلام ياجماعة"
ومشيوا ايناس وامل... وهما فى العربية
"اخبار بنت اختك ايه يا ايناس"
"الحمدلله بقت عسولة خالص بس مش بشوفها كتير"
"هو لسه بيضايقك"
"انا عملت زى ماقلتى ومرة وهما عندنا فى البيت دخلى المطبخ وبيقولى عايز اتكلم معاكى ضرورى... قمت مزعقة وقلت له هقول لبابا على عمايلك دى وهو يتصرف معاك.. من ساعتها بقى بطل ييجى عندنا الحمدلله"
"احسن اللى زى ده بيبقى جبان زيه زى عادل لو خفتى منه يزودها لو اديتيله على دماغه يبعد عنك"
"خلاص اتعلمت الدرس الحمدلله"

امل وهى بتفتح الباب بالمفتاح
سمعت صوت ابراهيم... وحد تانى متعرفوش
كملت فتح الباب... كان ابراهيم قاعد بيتغدا مع واحد تانى
بعد ما القت التحية دخلت على مامتها فى المطبخ
"مين ده ياماما"
"واحد صاحب اخوكى"
"وعندنا ليه؟؟"
"هو يعرف اخوكى من الشغل بس من اسكندرية ولما اخوكى بيروح هناك اسامة ده بيعزمه وبيرحب بيه"
"ومعزموش فى بيته ليه"
"ماانتى عارفة الفت ملبوخة بالعيال ولا فاضية تعزم ولا حاجة واخوكى اتصل بيا وقالى اجهز غداء"
"طيب مش هنتغدا احنا بقى"
"غيرى هدومك وتعالى نتغدا هنا لحد ما يخلصوا"

امل ومامتها لما اتغدوا... دخل ابراهيم عليهم
"ماما اعملى الشاى...وابقى هاتيه انتى بلاش امل"
"حاضر"
ورن تليفون البيت... وصوت ابراهيم بينادى على مامته
"ماما تعالى كلمى ام نجوى"
"يوووووه هتقعد ترغى ياختى وانا مش فاضية"
"اقول لابراهيم يقولها انك نايمة"
"لالا لاحسن تزعل...لو طولت ومعرفتش اقفل معاها ابقى ودى الشاى لاخوكى"
"حاضر"
ووقفت امل تعمل المطبخ... والشاى خلص واتصب ومامتها لسه بتتكلم...واضطرت امل تطلع لهم الشاى قبل ما يبرد

فى الكلية... وفى امتحانات اخر السنة
بعد الامتحان واقفين الاربعة مع بعض
ايناس"على فكرة احنا كده هنقعد شهر من غير المجلة ماتنزل وانا خايفة الناس تنسانا"
امل"هنعمل ايه بس ضغط الامتحانات واحنا شايلين مواد من السنة اللى فاتت يعنى هنذاكر ولا ننزل المجلة"
مازن"مااحنا هيبقى عندنا الصيف ننزل المجلة ونرجع نشاطنا تانى اقوى من الاول"
ايناس"بس امل فى الصيف مش بتعرف تنزل كتير علشان اخوها انما فى الدراسة عارفين نشتغل"
مازن"الا امل... امل مهمة جدا وانا بحب شغلها تصويرها ممتاز "
ايناس"ماتحاولى ياامل تبقى حتى تنزلى الصبح ونعمل شغلنا واخوكى بيبقى فى شغله"
امل"بس ساعات بيبقوا قاعدين عندنا ومراته بتبقى موجودة واخاف لو نزلت كتير يعملى مشكلة"
ايمن"ماتقوليله عندك تدريب فى الصيف تبع الكلية واليوم اللى تكونى هتنزلى فيه قوليله انه تدريب وحاولى تخليها يومين تلاتة بس فى الاسبوع"
مازن"حلوة فكرة ايمن... واحنا مينفعش نشتغل من غيرك"
امل"اوك ...ربنا يستر"

فى بيت مازن مامته وباباه قاعدين بيتفرجوا على التليفزيون
ومازن راجع من بره
الام"مازن كنت فين طول النهار"
مازن"كنت مع اصحابى بنحتفل بالنتيجة"
الاب"باين ان اصحابك دول كويسين من ساعة ماعرفتهم وانت بتنجح وانا فرحان بيك"
الام"ها ياحبيبى عايز ايه هدية النجاح"
مازن"اللى انا عايزه هتجيبهولى"
الام"طبعا"
مازن"وعد"
الاب"شكلك طمعان فى حاجة كبيرة"
مازن"بصراحة اه"
الام" ايه هى... مفيش حاجة تغلى عليك"
مازن"عايز شقة فى مكان حلو"
واستغرب الام والاب وبصوا لبعض وردوا الاتنين
"ليه"

ايمن هو ومامته بعد ما رجع من شغله
"ماما بقولك ايه...مش كفاية كده بقى"
"كفاية ايه"
"عايز اخطب شروق"
"الف بركة ياحبيبى... انت جاهز يعنى"
"حاليا ممكن نقرا فاتحة بدبلتين وربنا يسهل بعد كده واهو اللى حوشته معقول بس نخلى الشبكة وكتب الكتاب السنة الجاية لما اخلص ولحد ماهى تخلص يكون ربنا فرجها وكونت فلوس للعفش وابقى اشوف اى شقة ايجار على قدنا"
"انت مرتب كل حاجة ما شاءالله عليك"
"انا بقالى سنين بشتغل علشان ايه مش علشان اصرف على نفسى وعلشان اقدر اخطب شروق"
"بس تفتكر اهلها هيوافقوا على كل اللى انت قلته ده من غير شروط"

امل قاعدة فى اوضتها بتشتغل على الكمبيوتر
دخلت عليها مامتها وهى فرحانة
"مبروك ياحبيبتى الف مبروك"
"الله يبارك فيكى ياماما...ماانتى باركتيلى الضهر لما رجعت"
"انا مش بباركلك على النتيجة بس"
"اومال على ايه"
"اسامة خطبك"
"اسامة مين"
"صاحب اخوكى اللى كان اتغدا عندنا قبل كده"
"وهو يعرفنى منين"
"ده اخوكى طاير م الفرحة وبيشَكر فيه اوى وقال ييجى هو واهله يوم الجمعة"
"هو ايه الهبل ده... ييجى فين هو واهله من غير مااعرفه اصلا"
"ماهو جاى علشان تشوفيه وعلشان اهله يشوفوكى"
"ماما بلاش استعجال... انا معرفوش"
"استعجال ايه.. ده شاب كويس وابن ناس وجاهز وشقته جاهزة وعايز يناسب اخوكى واخوكى يعرفه من فترة كبيرة وعارف اخلاقه ومتدين زينا وكمان مبسوط هو واهله"
"معرفوش ياماما ازاى كده بس"
"بكرة تعرفيه... بقولك ايه بقى مش معنى انى بوافقك على حاجات كتير انى هوافقك على كلامك ده... العريس كويس وابن ناس واخوكى يعرفه وهنبقى مطمنين عليكى... واحنا نعرف اكتر منك بكرة تعرفيه وتاخدى عليه وهتفتكرى كلامى ده كويس"

الحلقة 18
رد عليهم مازن
"انا عايزها علشان عندى طموح اعملها مقر للمجلة بتاعتى انا واصحابى"
الام"ماشى يامازن... بس متكونش شقة كبيرة ابدأ بشقة معقولة شوية واذا مشى الحال ابقوا كبروها بمجهودكم انتم"
الاب"واشمعنى انت اللى هتجيب الشقة يعنى"
مازن"الفكرة خطرت على بالى دلوقتى وانا بكلمكم ومحدش من اصحابى يعرف لسه"
الام"دور على الشقة اللى تناسبك واحنا موافقين"
وبصت لجوزها علشان تسمع رأيه وتأكيده على كلامها
الاب" ماشى... ربنا يوفقك"

شروق مع مامتها فى البيت
هما الاتنين بس
"ماما... انتى طبعا عارفة ان ايمن اللى قدامنا معايا فى الكلية والسنة اللى فاتت دى قربنا من بعض زيادة شوية"
"قربتوا ازاى يعنى"
"يعنى بنشوف بعض كل يوم... وبنتكلم وبيساعدنى فى الدراسة لما بطلب منه...كده يعنى ياماما اكيد انتى فاهمة قصدى"
وفهمت مامتها قصدها لما اتكسف شروق
"انتى بتحكيلى شعورك ولا هو اتكلم معاكى"
"هو اتكلم معايا... وعايز ييجى يكلم بابا"
وفرحت الام ...فرحتها مش علشان عريس جاى لبنتها
فرحتها كانت لان ايمن عايز يطلبها منهم رسمى ومستغلش انهم مع بعض فى الكلية استغلال سئ
ورجعت افتكرت حاجة اخدتها من فرحتها
"بس يخطبك ازاى وفيه حاجات كتير متنفعش"
واتخضت شروق
"حاجات ايه...ايمن كويس جدا ياماما"
"انا عارفة انه مؤدب ومحترم بس ابوه سمعته مش قد كده"
"بس مامته طيبة اوى وايمن طالع زيها ...وبعدين ياماما مش معقول يبقى باباه طول عمره منكِد عليهم وييجى يقف كمان قدام ارتباطنا بحكاية سمعته دى"
"وهو ايمن خلص علشان ييجى يخطب"
"بصى ياماما هو فاضله سنة ممكن نقرا فيها فاتحة وبعد كده ربنا يسهل... مش انتى طول عمرك بتقولى ان الراجل اهم حاجة اخلاقه وتربيته مش فلوسه"
"اه بقول... ولسه بقول"
"انا عايزاكى تتكلمى مع بابا بس لو اعترض على اى حاجة والنبى ياماما تساعدينا وتقنعى بابا علشان لما ايمن ييجى كل حاجة تمشى كويس"
"انتى بجد بتحبيه"
كانت شروق عايزة تقول انها بتحبه اوى من زمان... بس سكتت واكتفت ان مامتها تفهم سكوتها
"ماما... اطمِن"
وحضنتها مامتها
"ربنا يقدم اللى فيه الخير ان شاءالله"

امل وايناس مع بعض الصبح بيغطوا موضوع وبعد ما خلصوا
"هتصل بمازن وايمن علشان نقابلهم"
"ليه فى حاجة"
"مازن كلمنى امبارح وبيقول عايزنا ضرورى"
واتصلت ايناس بيه...
"ازيك يا مازن... اه امل معايا... هو فيه حاجة؟... طيب ماشى"
امل"ايه؟؟"
"بيقول هيكلم ايمن ونتقابل كمان ساعة فى المكان بتاعنا"

لما اتقابلوا كلهم فى الكافيه اللى بيتقابلوا فيه كل مرة
مازن"قوموا معايا"
ايمن"على فين"
مازن"محدش يسأل خالص...كلها شوية وهتعرفوا"
وقاموا معاه امل مع ايناس فى عربيتها ورا مازن وايمن
ركن مازن فى منطقة سكنية... ركنت وراه ايناس
نزل ايمن ومازن ... وراحوا ناحية ايناس اللى كانت لسه قاعدة فى العربية
مازن"يالا انزلوا"
ايناس"ننزل فين"
ايمن"انت هتفضل ممشينا وراك كده... انا مش فاهم حاجة"
مازن"انزلوا بقى علشان تفهموا كل حاجة"
ونزلت ايناس وامل وراح مازن ناحية عمارة
امل"انت رايح فين يامازن...انا مش طالعة حتة معرفهاش"
مازن"وانا يعنى هخطفكم انتوا ال3...اطلعوا معايا بس"
طلعوا كلهم ورا مازن....فتح شقة فى الدور التالت
مازن"ادخلوا بقى وقوليلى... ايه رأيكم فى مقر حلمنا"
بصوا لبعض ال3... وابتسموا بفرحة مع عدم الفهم الكامل
مازن"من غير ما تسألوا... انا عايز اشترى شقة واعملها مقر للمجلة بتاعتنا...وحاجة كمان"
ايمن"قول ياابو المفاجآت"
مازن"هنعملها مجلة بجد ... ورقية يعنى مش الكترونى بس"
امل"انت بتحلم اوى يامازن"
مازن"وهى حلمنا كانت ايه... انتى نسيتى اول مجلة عملناها اتقالنا ايه عليها... فاكرة لما حلمنا وحققنا حلمنا بتشوفى عدد تحميل العدد الواحد بيوصل قد ايه... حلمنا هنكبرها"
ايناس"انا معاك جداااا يامازن... حلمنا هى حلمنا فعلا ولازم نفضل نحلم ونحقق حلمنا"
ايمن"يا سلااااااااااام ع الاخبار الحلوة... اقولكم حاجة يوم الجمعة رايح اتكلم مع ابو شروق"
ايناس"واااااااو... مبروك ياايمن"
ايمن"الله يبارك فيكى بس ده انا لسه رايح اتكلم بس"
مازن"تتكلموا وتتفقوا وتقروا الفاتحة وتكتبوا الكتاب وتعلوا الجواب وزغروطة يابنات"
ضحكوا مع بعض الا امل... كانت ساكتة وواضح انها بتغالب دموعها
مازن"مالك ياامل"
امل"انا كمان يوم الجمعة جاى لى عريس"
ايناس"وااااااااو تانى فرحين فى وقت واحد"
ايمن"واضح انك مش فرحانة خالص"
امل"خالص"
ونزلت دموعها غصب عنها...قربت منها ايناس بسرعة حضنتها
"ايه ده ايه ده... مالك ياامل"
مازن وايمن مش فاهمين...وبيسألوا بعض"مالها"
ايناس"طيب تعالوا ننزل نقعد فى اى حتة علشان امل تحكى مالها"
مازن"قبل ماننزل الشقة عجبتكم خلاص... اخلص فيها"
ايمن"وانت هتشتريها على حسابك لوحدك ليه بس"
مازن"وهى يعنى هتخسر...اهى شقتى...انما المجلة والشغل احنا ال4 زى بعض بالظبط "
ايمن"ماشى الكلام... ع البركة"
امل"انا هروح بقى مش هينفع نروح فى حتة دلوقتى"
ايمن"طيب قوليلنا مالك"
امل"مفيش ...متضايقة بس من موضوع العريس اللى جاى فجأة ده وماما وابراهيم مصممين عليه"
مازن "مصممين ايه؟؟دى حياتك انتى وانتى اللى تختاريها"
امل"عندى امل انى معجبش العريس ولا اهله لما ييجوا تانى"
ايناس"بس هو متقدملك يعنى انتى عاجباه خلاص... ومش عاجبنى سلبيتك دى يا امل...ارفضى لو مش عاجبك"
مازن"طبعا لو مش عاجبك ارفضى"
ايمن"ادى لنفسك فرصة ياامل تتعرفى عليه يمكن يطلع كويس"
امل"انا اسفة ياايمن...نسيت اقولك مبروك..ربنا يتمم لكم بخير"
ايمن"الله يبارك فيكى... وانتى كمان ربنا يتمملك بخير"

يوم الخميس جه ابراهيم ومراته وولاده... وباتوا فى بيت الام
طول ماهما قاعدين ابراهيم بيتكلم عن اسامة وحكايات ومواقف تبين قد ايه هو كويس
والفت والام عمالين يتكلموا فى هنقدم ايه ونجيب ايه ونحضر عشا علشان يشوفوا كرمهم وشطارة امل
امل كل ماتحاول تبين انها رافضة تتقابل من كل اللى حواليها بعدم السماح لها بمجرد التفكير...الموضوع منتهى
لما جه اسامة ومامته وباباه واخته وجوزها
كل الموجودين بيرحبوا بيهم... حتى الفت
ولما خرجت اما تسلم عليهم... كانت مكسوفة تبص ناحية اسامة
ام اسامة"ماشاءالله على القمر... عرفت تختار يااسامة...تعالى ياحبيبتى اقعدى جنبى"
امل بتتحرك زى حسب ما بتتوجه منهم... مش عارفة تتكلم لانها لوحدها قصادهم كلهم
الامور بتمر بسرعة جدااا... قرأوا الفاتحة
بيتفقوا على تفاصيل العفش والمؤخر والجهاز
ابو اسامة"بعد ما اتفقنا بقى على كل حاجة... الجمعة اللى بعد الجاية نيجى نجيب الشبكة وبعدين نحضر للخطوبة وكتب الكتاب"

بعد ما مشيوا... قعدت امل تعيط
"احنا متفقناش على قراية فاتحة...انتوا قلتوا هييجوا بس...انا مش عايزاه"
ابراهيم"ومش عايزاه ليه ان شاءالله...في ايه يتعيب"
امل"محصلش قبول ياابراهيم... ده مش كفاية"
ابراهيم"لا مش كفاية...انتى بس تلاقيكى مكسوفة انما لما تاخدوا على بعض مش هتقولى كده"
امل"ياماما قولى حاجة... ياناس محسيتش ناحيته بأى قبول"
الفت"انتى بتتبطرى على عريس زى ده... ده على رأى المثل البطران اخرته قطران... ولا ايه ياطنط"
الام"يا امل هو فيه عرسان بالمواصفات دى دلوقتى"
امل"حتى لو مفيش...مش عايزاه..وده اخر كلام"
وزعقت الام... وانفعلت... ومسكت قلبها
وافتكرت امل الازمة اللى جت لها قبل كده
"مالك ياماما"
الام وهى بتعيط" حرام عليكى تعبتى قلبى... هو انا عايشالك العمر كله... عايزة اطمن عليكى قبل ما اموت"
امل"ياماما متقوليش كده"
ابراهيم"انتى زودتيها اوى... موتى امك من حرقة الدم"
امل وهى بتبوس ايد مامتها
"متزعليش يا ماما... خلاص هعمل اللى يريحك... وخلاص مش هتكلم تانى"

ايمن وشروق... تمت قراية فاتحتهم
مازن وايمن بيتابعوا توضيب الشقة والتصاريح اللى محتاجينها علشان تبقى المجلة مطبوعة
امل وايناس بيتابعوا الشغل بنفس طريقتهم السابقة
اسامة بييجى كل اسبوع لامل بعد ما جابوا الشبكة وبيحضروا لكتب الكتاب... امل مش قادرة تحب اسامة ولا حتى تتقبله
كل ما بييجى بتستحمل وجوده بالعافية وتحس ان روحها ردت لها بعد ما يمشى
جت الدراسة... اخر سنة
واتحدد ان خلال شهر هيتم كتب الكتاب...بعد ما حجز اسامة وابراهيم المكان
الشقة خلصت وبقت جاهزة انهم يبدأوا منها شغل
الشقة اوضتين بس وريسيبشن كبير
الاوضتين...كل اوضة بمكتبين
واحدة لامل وايناس والتانية لمازن وايمن
والريسيبشن فيه ترابيزة طويلة فى النص للمحررين اللى اغلبهم مش دائمين ... وعلشان الاجتماعات
ومكتبين بعد الباب...واحد للسكرتيرة والتانى للمحرر الالكترونى
"دول الثابتين المتواجدين يوميا "
ايناس وايمن ومازن بيروحوا بشكل يومى
الا امل... بتروح حسب ظروفها..خصوصا انها بقت متحاطة بابراهيم من ناحية واسامة من ناحية تانية
كنت احلى لحظاتها وهى معاهم فى المجلة
ولما اتحدد يوم كتب الكتاب... وحست انها هتتحرم من كل حاجة بتحبها لو اتجوزت وسافرت اسكندرية
هتتحرم من اصحابها... ومن المجلة.. حلمها وحلمهم
وقررت انها لازم تنهى الارتباط ده بأى طريقة ومهما كانت النتايج

الحلقة 19
رجعت امل البيت... وكانت باين عليها انها مش مبسوطة
"مالك ياامل"
"انتى عادى ياماما كده عارفة انى هتجوز واسافر وموافقة"
"انتى هتتكلمى فى الموضوع ده تانى"
"ياماما بقالنا كام شهر مع بعض حاسة انى مش طايقاه لما بيكون هنا بفضل اتمنى الوقت يجرى بسرعة علشان يمشى يبقى ازاى هتجوزه واعيش معاه"
"زمان كانوا مبشوفوش بعض وبيعيشوا "
"واحنا دلوقتى زى زمان"
"اه زى زمان....وانا غلطانة انى سيبتلك السايب فى السايب تدخلى وتطلعى زى ماانتى عايزة"
واستغربت امل من كلام مامتها... وقارنت نفسها بكل اللى حواليها
"سايبين مين؟؟ ده انا الوحيدة اللى مبتعرفش تروح ولا تيجى الا بالمواعيد فى واحدة دلوقتى بتدى جدول محاضراتها لاخوها ده حتى اى شغل مطلوب للكلية بعمله بالعافية... ده انتوا قافلين عليا كأنى هتخطف لو خرجت... نفسى اخرج مع اصحابى وانا مش ماشية اتلفت حواليا كأنى بعمل حاجة غلط... كل البنات بيخرجوا ويتفسحوا ويسافروا كمان وانا هنا زى ماانا"
"مين اللى حفظك الكلام ده... مكنتيش كده... اكيد البت ايناس اللى انتى رايحة وجاية معاها دى هى اللى قلبتك كده"
وضحكت بسخرية
"انتوا فاكرين انى هفضل اخبى عينى عن اللى شايفاه حواليا"
وسمعوا صوت الباب بيتفتح ...وابراهيم جه
الام"الحمدلله انك جيت ياابراهيم...تعالى شوف اختك وكلامها"
ابراهيم"انا سامع صوتها وانا بفتح...فى ايه"
امل"مش عايزة اتجوز اسامة"
ابراهيم"ليه بقى ان شاءالله...علشان راجل محترم وبيعاملك كويس"
امل"انا معيبتش فيه...هو كويس بس مش بحبه"
ابراهيم"اهلااااااا... سمعينى تانى "
وهجم عليها مسكها من كتفها...ولوى دراعها وراها
"حب ايه... انتى تعرفى حد تانى"
واتألمت امل...عيطت من الالم
"دراعى هيتكسر...اااااه"
"انتى تعرفى حد تانى على خطيبك"
"والله العظيم ابدا"
واتدخلت الام لما صعبت عليها امل
"سيبها يا ابراهيم مش كده"
ابراهيم بعد ما زقها بعيد عنه
"انا مش عايز اسمع الكلام ده تانى...مش كفاية كل يوم والتانى متشحطط بين هنا وبين بيتى وشغلى كل ده علشان تفضل عينى عليكى... كفاية بقى واهو ايام وهتبقى فى عصمة راجل ويشيل هو همك بقى"
امل"وهو انا بعمل ايه علشان تفضل عينك عليا"
الام"اسكتى بقى يا امل... انتهينا من الموضوع ده"
دخلت امل اوضتها... وهى بتعيط
ابراهيم قاعد وهو متنرفز
"متديهاش ودنك تانى فى الكلام ده"
"والله يابنى ما بسكت لها خالص"
"انا خايف يكون حد مالى ودانها بكلام الحب والكلام الفارغ ده"
"معقول؟؟ لالا اختك عاقلة ومش بتاعة كلام من ده"
"ربنا يهون بالايام دى خلينا نخلص بقى واهو لما يعيشوا مع بعض وهتعرفه هتتعود عليه وتعرف اننا بنعمل لمصلحتها"

فى المجلة... ايناس نسيت احساسها بالوحدة وسط انشغالها بالكلية والمجلة واصبحت هى كمان مشغولة طول اليوم
ومبقتش تحس بافتقادها لمامتها وباباها...بالعكس بقت هى كمان مشغولة زيهم
مازن زى ايناس بالظبط انشغل بالكلية والمجلة ومش بيرجع بيته الا على النوم ومن وقت بعاده عن عادل وسفره لمامته وباباه وهو بطل الحشيش نهائيا...واصبح شخص طبيعى جدا
ايمن وشروق بين الكلية والمجلة مع بعض والحب اللى بينهم بيشجعهم للنجاح وخصوصا ان ايمن ساب الشغل واتفرغ للمجلة
وجودهم فى كلية اعلام ساعدهم ان طلبة كتير يشتغلوا معاهم كنوع من التدريب العملى ليهم ومن غير ما يكون حد فيهم ملتزم باى حقوق ناحية التانى
لاهما بيدفعوا مرتبات ليهم ولا الطلبة ملزمين بعدد معين من الموضوعات فى العدد الواحد
الوحيدين اللى بياخدوا مرتب السكرتيرة والمحرر الالكترونى

اتقابلوا ال4 فى الكلية
مازن"بقولكم ايه احنا محتاجين نروح المجلة الجمعة كمان"
ايناس"ماشى"
امل"انا عارفة انكم بتتعبوا اوى فى المجلة وانا بروح قليل اوى"
ايمن"معلش احنا عارفين ظروفك"
ايناس"انا مش عارفة ازاى هتتجوزى وتسيبينا"
امل"انا لو عليا عايزة افضل معاكم ومسيبكومش ابدا"
ايمن"يابنتى ازاى ساكتة كده بس"
امل"مش قادرة عليهم"
مازن"بقولك ايه...اتكلمى مع خطيبك وصارحيه ومتهيألى يعنى لما يسمع منك انك رافضاه هيبعد وخصوصا انتى بتقولى هو مش وحش"
امل"مشفتش منه حاجة وحشة بس مش طايقاه لله فى لله كده"
ايمن"انا رأيي من رأى مازن برضه"
ايناس"وانا كمان شايفة كده"
امل"ربنا يقدرنى لما ييجى بكرة "
ايمن"انا عايز اقولكم حاجة بس خايف احبطكم"
امل وايناس ومازن"قول"
ايمن"احنا لازم نشوف حاجة تزود دخل المجلة... احنا يدوب اللى بنصرفه على الطباعة هو اللى بيرجع بعد التوزيع وبصراحة مازن بيصرف كتير من جيبه على المجلة وكده مينفعش"
مازن"معلش احنا لسه فى البداية"
ايناس"كلام ايمن صح...بس معنى كلامك بقى لازم نجيب اعلانات"
ايمن"ايوه ومن الاعلانات وفلوس توزيع المجلة الحكاية تمشى والحمدلله احنا توزيعنا كويس مش وحش لاننا لينا قرائنا من زمان"
امل"همشى انا بقى علشان متأخرش"
ودعوها وكلهم بيشجعوها انها متستسلمش لاخوها

تانى يوم كان معاد زيارة اسامة
ولما بيججى بيكون ابراهيم ومراته موجودين
وفى الاغلب مش بيقعدوا لوحدهم ... وكل مرة امل بتتحجج انها بتساعد مامتها فى المطبخ علشان تضيع كتير من وقت الزيارة
المرة دى كانت مختلفة... كانت عايزة تقعد معاه لوحدهم
بس مفيش مجال خالص... وهو بيغسل ايده بعد الغدا
راحت عند الحمام... وهى بتناوله الفوطة
قالت بهمس
"ممكن تقول لابراهيم ننزل لوحدنا عايزة اتكلم معاك"
وفعلا استأذن اسامة من ابراهيم ..وبعد الحاح وافق
ماشيين الاتنين وبينهم مسافة كبيرة نسبيا
"تحبى نروح فين"
"اى مكان نقعد فيه نتكلم"
وراحوا كافيه قريب وقعدوا فيه...كانت امل بتفتكر كل كلمة من اصحابها علشان تتشجع وتقوى نفسها انها تتجرأ وتتكلم وتواجه
"انا مش مصدق نفسى انك طلبتى نخرج لوحدنا"
"علشان عايزة اتكلم معاك فى موضوع مهم بس ياريت متزعلش منى"
"ربنا مايجيب زعل..خير"
"انا بحترمك جدا علشان انت شخص يستحق الاحترام انا بس عايزة اقولك ان ارتباطنا ده حصل غصب عنى معلش ده مش عيب فيك لا سمح الله بس ممكن ميكونش حصل بيننا القبول اللى يخلينا نتجوز"
"بس اللى اعرفه غير كده"
"وهو انا قلتلك حاجة تانية قبل كده"
"ابراهيم لما سألته عن رأيك قال انك مرحبة جدا وسعيدة بس مكسوفة وانك خجولة اوى علشان كده طلب منى متصلش بيكى كتير ومسألكيش عن شعورك لانك بتتكسفى"
"هو قالك كده؟؟؟ معلش هو بيكدب عليك انا موقفى كان واضح من الاول انى رافضة الارتباط"
"طيب مش ممكن تدى نفسك فرصة نقرب من بعض"
"معلش انا مش عايزة اغشك...ربنا يرزقك بواحدة احسن منى انما انا مش هينفع"
"وانا مش هغصبك على حاجة... انا احترمت صراحتك رغم انى كنت اتمنى تكونى مراتى بس كل شئ نصيب"
وقامت امل... وقام معاها اسامة... وهما ماشيين
"متشكرة لانك تفهمت موقفى"
"العفو...بس هتقولى لابراهيم ايه"
"هقوله اللى حصل وربنا يعينى على المشاكل اللى هيعملها معايا"
"مفيش داعى... خليها تيجى منى احسن علشان ميضايقكيش"
"شكرا"

اعتذر اسامة عن تكملة الارتباط بأمل... بحجة ان محصلش بينهم توافق
ابراهيم كان بيسأل امل كتير عن السبب...كانت ترد بنفس الاجابة
رجعت امل لدراستها وللمجلة وهى مقبلة على الحياة اكتر
امل الوحيدة اللى مش بتروح المجلة بالليل ولا فى الاجازات
وفى يوم اتصلت بيها ايناس
"امل احنا مش رايحيين بكرة الجامعة"
"ليه"
"محتاجين محاسب فى المجلة وفيه واحد جاى بكرة يقابلنا فلازم نكون موجودين كلنا وانتى معانا...تعالى على المجلة ومتروحيش الكلية... هنتقابل الساعة 10 "
"ماشى"

فى المجلة اتقابلوا الساعة 10
ايمن واينا وامل
دخلوا امل وايناس اوضتهم... وايمن دخل يستنى مازن فى اوضتهم
وبعد نص ساعة... دخل ايمن عند ايناس وامل
"المحاسب بره...هو مازن مجاش انا افتكرت مازن عندكم"
ايناس"لا مجاش...هو مش عارف المعاد"
ايمن"عارف طبعا"
ومسك ايمن موبايله...واتصل بمازن
"ايه يامازن المواعيد دى... طيب يالا...سلام"
امل"ايه؟"
ايمن"عربيته عطلت وهو جاى... سابها وركب تاكسى وبيقول قرب اهو... انا هروح استناه ولما ييجى نبقى نقابل الراجل اللى قاعد مستنى ده"
خرج ايمن... وقفت امل فى الشباك بتبص بره
وايناس قاعدة على مكتبها...
"امولة شفتى المقال بتاعى اللى نزلته امبارح"
"اه حلو اوى وفهمت انك بتحكى عن جوز اختك وانتى بتنبهى البنات ميأمنوش لحد ويخلوا بالهم من نفسهم"
"اه فعلا..طيب كويس انه عجبك"
"اهو مازن وصل اهو"
امل شايفة مازن نازل من التاكسى... وبيعدى الشارع
صرخت امل
"حاسب يامازن"
انتفضت ايناس من مكانها على صرخة امل
جريت تبص... شافوا مازن وعربية جاية عكس الاتجاه
وخبطته خبطة قوية...اترفع قدام عينيهم ونزل ع الارض
صراخ متواصل منهم وهما بيجروا نازلين الشارع
وايمن وراهم مش فاهم غير انهم بيقولوا مازن وبيعيطوا
نزل كل اللى فى المجلة... كان مازن فى نص الشارع
وحواليه ناس كتير... والدم مغرق الشارع ومازن

الحلقة 20
جه الاسعاف... اخد مازن
ايناس جريت على عربيتها ومعاها امل
ايمن"ولاء متقفليش المجلة غيرفى معادها عادى"
ولاء"حاضر...بس عايزين نطمن"
ايمن"اكيد اكيد اى جديد هتصل بيكى"
الكلام كان بسرعة قبل مايروح ايمن يركب مع ايناس وامل

فى المستشفى
ال3 واقفين قدام العمليات... متوترين
ايمن"مش المفروض نقول لاهله"
امل"هنقولهم ايه ؟؟هو احنا عارفين ماله؟؟"
ايناس"هو مفيش حد يطمنا كده... دول بقالهم كتير"
واستمروا على نفس القلق لحد ما خرج دكتور من الدكاترة اللى كانوا جوه
ايمن"طمنا يا دكتور... مازن كويس"
الدكتور"محتاجين نقل دم لانه نزف كتير ...بس اهم حاجة الخبطة مكنتش فى راسه يعنى مجرد جروح فى الراس انما الجمجمة والمخ سليم... خيطنا كل الجروح اللى فى اماكن متفرقة ودلوقتى لازم نعمل تركيب شرايح فى الفخد "
ايمن"يعنى بجد مفيش خطر"
الدكتور"لا الحمدلله... هنعمل العملية فورا"
ايمن"ماشى يادكتور... اهم حاجة يكون كويس"
امل وايناس"الحمد لله... الحمدلله"
بعد ما مشى الدكتور
ايمن"لازم بقى اهله يعرفوا ودلوقتى نقدر نطمنهم"
ايناس"وانت تعرف ارقامهم"
امل"موبايل مازن اهو معايا واحد اداهولى ساعة الحادثة"
اخد ايمن الموبايل...دور فيه
"فيه ماما وفيه بابا متهيألى اكلم باباه احسن"
امل"اه طبعا لان مامته حرام هتتخض اوى"
واتصل ايمن بالرقم المكتوب عليه بابا
"الو... السلام عليكم"
"مازن ازيك"
"انا ايمن صاحب مازن"
صوت الاب بقلق
"مازن فين؟؟مازن حصله حاجة"
"مازن بخير بس حادثة بسيطة وهيبقى كويس ان شاءالله"
"قولى الحقيقة مازن حصله حاجة"
"لا والله مازن هيبقى بخير ان شاءالله بس فى العمليات ... ياريت حضرتك ومامته تيجوا فى اقرب وقت"
"ان شاءالله...على اول طيارة"

خرج مازن من العمليات...
فضلوا قاعدين معاه...لحد ما بدأ يفوق
اتكلم كلام بسيط ونام تانى ومردش عليهم
قلقوا عليه... سألوا الممرضة
"متخافوش هو اخد مسكنات قوية علشان ينام..النوم احسن له "
رن موبايل امل...كان ابراهيم
"انتى فين ياامل"
"انا بركب اهو"
"الساعة بقت 5 وانتى بترجعى 4 كل ده فين"
"اتأخرنا شوية بس... بس خلصت خلاص"
بعد ماقفلت
ايناس"قومى انتى علشان متتأخريش انا قاعدة وايمن معايا اهو"
امل"ربنا يشفيه شكله وهو نايم كده يقطع القلب"
ايناس"اه والله مكناش نعرف انه غالى علينا كده"
امل"ان شاءالله يبقى كويس... افرضى باباه ومامته مجوش"
ايمن"انا مش هسيبه خالص ولو محدش جه من اهله هبات معاه..اطمنوا وانتى ياايناس لو عايزة تروحى روحى انتى"
ايناس"لا انا هنزل اجيب اى حاجة نتغدا بيها واوصل امل وارجعلك"

اول مادخلت امل بيتها...لقيت ابراهيم موجود
"ايه حكاية المحاضرات اللى بتتأخر كتير كده"
"معرفش الدكتور ساعات بيتأخر انا ذنبى ايه"
"طيب بعد كده لما يتأخر متحضريش وارجعى بدرى"
"ازاى يعنى"
"زى مابقولك كده...واهى هانت كلها السنة دى ونخلص من كل ده"
"ان شاءالله"
"متتأخريش عن معادك تانى ..انا بقولك اهو"
"حااااااااااااااااضر"
قالتها ودخلت اوضتها
"خلى بالك عليها ياماما مش هفضل حاطط عينى فى وسط راسى كتير كده"
"هى بس عملت ايه"
"وانا هستنى لما تعمل... حاسس انها مخبية حاجة انا مش عارفها"
"يو ياابراهيم...هتخبى ايه يعنى"
ابراهيم بتفكير"مش عارف"

فى نفس اليوم... وصل اهل مازن
ايمن بيزوره كل يوم
ايناس بتزوره كل يوم
امل بتسأل عليه ويوم تروح الكلية ويوم للمجلة

خرج مازن من المستشفى بعد اسبوع
بالاسعاف... لانه ممنوع من الحركة
مامته وباباه معاه وبيراعوه
وبعد يومين من رجوعه البيت
الام"مازن احنا هنحجزلك معانا"
مازن"تحجزولى فين"
الاب"تسافر معانا"
مازن"اسافر ازاى ...هو انا بقوم من مكانى"
الاب"احنا اخدنا اسبوعين ودى اقصى اجازة نقدر ناخدها"
الام"وعلشان تكون وسطنا واعرف اراعيك "
مازن"وهتراعينى ازاى وانتى وراكى شغل"
الام"هنجيب حد يقعد معاك طول فترة الشغل"
مازن "انا عايز افضل هنا...ده انا كنت مخنوق فى الاجازة اللى قضيتها هناك مع انى كنت حر قادر انزل واطلع واروح واجى عايزنى وانا عاجز كده اروح اتخنق هناك"
الام"ماهو انا مينفعش اسيبك ومينفعش اسيب شغلى"
ورن جرس الباب... قام الاب يشوف مين
ايمن جه يزور مازن كالعادة... دخل ايمن الاوضة
الام"اهلا ياايمن... تعالى اتكلم مع مازن وشوف دماغه الناشفة"
ايمن"خير... مزعل مامتك ليه يا مازن"
وحكت الام لايمن... ومازن مُصر على موقفه
وحاول ايمن يقنعه ان كلامهم صح
"انا مش مسافر... تجيبلى حد يشتغل هنا بدل هناك وخلاص"
الام"وهو فيه وقت ندور... هشوف طيب"

فى المجلة... كانوا امل وايناس فى مكتبهم
دخل لهم واحد اول مرة يشوفوه
"صباح الخير... انا ايهاب المحاسب اللى كنت جاى يوم الحادثة"
ايناس"اه...اهلا اهلا..اتفضل اقعد"
ايهاب"معلش انا جاى بس اقولكم انى معروض عليا شغل وانا ارتبطت معاكم بكلمة ومش عارف انتوا لسه محتاجين لى ولا اشوف الشغل التانى"
بصوا لبعض ايناس وامل
امل"لا طبعا محتاجينلك...بس هو من يوم الحادثة واحنا مش مستقرين...اسفين ان محدش اتصل بيك"
ايهاب"ابدا مفيش مشكلة...انا مقدر الظروف...طيب استأذن ولما الظروف تستقر حد يكلمنى وانا جاهز للشغل فى اى وقت"
قام يمشى
ايناس"لحظة ..استنى دقيقة بس"
وقامت ايناس بره..واتصلت بايمن
"ايمن المحاسب هنا ... انت جاى امتى...طيب هخليه يستنى لحد ماتيجى"
ودخلت ايناس...
"ممكن تستنى ايمن وتستلم الشغل النهاردة ان شاءالله"

لما وصل ايمن واتفقوا مع ايهاب على الشغل..قعد مع ايناس وامل
"اهل مازن مسافرين بكرة... وملقوش حد يراعيه... انا هبقى معاه الفترة الجاية دى وممكن ابقى مش فاضى اجى المجلة... حاولى ياامل تبقى انتى وايناس متواجدين هنا كتير علشان المجلة متقفش"
امل"حاضر... بس انت هتعمل ايه "
ايمن"مازن نفسيته تعبانة من قلة حركته دى وكمان اهله هيسيبوه فنفسيته تعبت اكتر... مينفعش اسيبه انا كمان..حرام مين يساعده ومين يشوف طلباته... ربنا يقدرنى ومش هسيبه غير لما يتحرك ان شاءالله"
ايناس"هو لسه كتير لحد ما يتحرك"
ايمن"الدكتور قال اسبوعين كمان وممكن يتحرك جوه البيت على خفيف وبعد اسبوعين تانيين يبدأ علاج طبيعى وربنا يسهل...هقوم انا بقى اشوف شغلى"
بعد ما قام ايمن ... الاتنين قاعدين زعلانين على حال مازن
"واحنا مش هنساعدهم ياامل"
"المفروض نعمل ايه"
"انا عن نفسى مازن وقف معايا فى موضوع عادل ولازم اردله جميله ...انا هبقى اروح اعملهم اكل وكمان اكيد ايمن لا هيعرف يتعامل مع الغسالة ولا يقوم بمراعاته فى شغل البيت"
"وانا مش هنسى لمازن انه جالى بسرعة يوم ما ماما تعبت بس هعمل ايه"
"ماهو انا مينفعش اروح بيته لوحدى...نروح مع بعض ساعة كده فى اليوم نشوف محتاجين ايه نعمله وكفاية على ايمن انه هيفضل معاه 24ساعة"
امل قعدت تفكر وهى مترددة
"انتى مترددة كده ليه؟؟دى مساعدة مريض وكمان مش اى حد ده مازن اللى وقف جنبنا كلنا"
"ماشى ياايناس بس نروح الصبح قبل الكلية علشان متأخرش عن معاد الرجوع بتاع كل يوم مش عايزة مشاكل مع ابراهيم"
"ماشى.. نروح الساعة 9 قبل المحاضرات"

امل وايناس بيروحوا كل يوم
نفسية مازن بتتحسن فى وجودهم
هما فعلا مبيقعدوش كتير بس بيعملوا كل احتياجات البيت من تنضيف واكل وغسيل وينزلوا يروحوا الكلية او المجلة

بعد 10 ايام فاتوا ...وكان فاضل ايام ويسمح الدكتور لمازن بالحركة
امل وايناس بيتقابلوا... ويروحوا مع بعض عند مازن

ابراهيم وهو رايح شغله اتصل بيه مديره وبعته مأمورية لفرع من فروع الشركة

امل وايناس نازلين من العربية وطالعين عمارة مازن

ابراهيم فى التاكسى... لمح امل وايناس

وقف التاكسى... نزل ومشى وراهم من غير ما يشوفوه

هما طالعين... وهوا وراهم
خبطوا وفتح لهم ايمن... دخلوا وقفلوا الباب وراهم
ابراهيم مش مصدق نفسه... حب يختبر اخته قبل ما يتصرف
اتصل بيها على الموبايل
"الو... ازيك ياامل...انتى فين... فى الجامعة.. ماشى"
خبط الباب بكل عصبية ...رزع على الباب
ايمن بيفتح الباب ... ووراه امل وايناس

وقفت امل ووشها اصفر وبصوت مبيطلعش
"ابراهيم"

الحلقة 21
شدها ابراهيم من ايدها... بمنتهى العنف
"استنى بس ياابراهيم...هفهمك"
"ولا كلمة خالص"
قالها ونظرات عينه كلها نار
ماسكها بمنهى القوة والعنف وبيجرى بيها على السلم
كأنه بيجرها... وقف تاكسى
زقها ورا وقعد جنبها
"ياابراهيم انت فاهم غلط"
مردش عليها مجرد برق لها بس وبص على سواق التاكسى
فهمت امل انها تسكت خالص

فتح ابراهيم الباب بالمفتاح...وزق امل جوا
واول ما قفل الباب...
"هفهمك ياابراهيم"
لف وضربها بالقلم على وشها...
جت الام من المطبخ على المشهد ده
الام"فيه ايه"
وهجم ابراهيم على امل... ضرب ضرب متواصل
حاولت الام تحوش
"بتضربها كده ليه ...اتكلم فيه ايه"
"بنتك جايبها من شقة"
لطمت الام على وشها... وقعدت تعيط
"يا مصيبتى... شقة ... شقة ياامل"
امل بتعيط ومن كتر الضرب مش لاحقة تتكلم
شدها ودخلها اوضتها... فتح شنطتها واخدت الموبايل
"من دلوقتى مفيش موبايل ولا تليفون ولا خروج ولا كلية وهتفضلى فى البيت زى الكلبة لحد ماتموتى او ييجى حد يرضى يتجوزك"
امل بتعيط ومقدرتش تسكت
"حرام عليك...انا هحكيلك انا كنت هناك علشان..."
"اسكتى خالص ولا طايق اسمع صوتك وان كانت ماما مش قادرة عليكى من النهاردة انا جاى اقعد هنا وخليكى كده مشحططانى وراكى يا فاجرة يا قليلة الادب"
"انت ازاى متخيل انى اعمل حاجة غلط"
"لما اكلمك وتقوليلى فى الجامعة الاقيكى فى شقة كنتى بتعملى ايه بتصلى"
"طيب انا راضية بكل اللى تعمله ومش هناقشك بس متمنعنيش من الكلية"
"انسى خلااااااااااص الكلية اللى قلبت حالك دى مش شايفاها تانى"
"هتضيع مستقبلى على اخر سنة"
"ولو على اخر يوم... مش هتخرجى من هنا غير على قبرك يا بيت جوزك"
"طيب الامتحانات"
"خلاص انتهينا قلت مفيش نزول نهائى"
خرج من الاوضة وهى بتعيط... جاب مقص وقطع سلك التليفون... وحط موبايلها فى جيبه
"انا رايح شغلى ياماما... ومفيش خروج من باب البيت ليها نهائى وبعد الشغل هروح اجيب الفت والعيال وهنيجى نقعد هنا لحد ما تتأدب...اوعى اى حد ييجى يكلمها ولا تفتحى الباب لحد خالص"
الام قاعدة بتعيط بس ومصدقة كل كلمة قالها ابراهيم ومأيداه

بعد مانزلت امل مع ابراهيم
ايناس وايمن واقفين ساكتين مندهشين ومش عارفين هيحصل ايه
مازن بينادى عليهم من اوضته..دخلوا له الاتنين
سألهم ايه اللى حصل... حكوا له
ايمن"تفتكرى ممكن يفهم غلط"
ايناس"هو بيفهم غير غلط المهم رد فعله هيكون ايه؟؟"
مازن"يعنى ايه رد فعله هيكون ايه؟؟ هو ممكن يعمل ايه"
ايمن"مش عارف بس واحد بطريقته مانعها من كل حاجة وبيشك فى كل حاجة هيعمل ايه معاها"
ايناس"انا مرعوبة عليها ومش عارفة اعمل ايه"
مازن"اتصلى بيها"
ايناس"خايفة.. شوية كده واكلمها يكون الموضوع هدا شوية"
بعد ساعة خلصت ايناس وقبل ماتنزل
مازن"اتصلى بأمل كده وشوفى ايه الاخبار"
اتصلت ايناس...
"الموبايل مقفول"
ايمن"جربى تليفون البيت كده"
واتصلت ايناس بتليفون البيت...
"جرس ومحدش بيرد"
ايمن"وبعدين ايه القلق ده...ليكون عمل فيها حاجة"
ايناس"بعد الشر... يمكن لسه مروحوش البيت"
مازن"ولو لسه مروحوش مامتها فين"
ايناس"مش عارفة بقى متخوفونيش... انا هروح المجلة وهحاول اكلمها واول مااطمن هكلمكم"

طول اليوم وايناس مش عارفة توصل لامل من التليفونات
تانى يوم امل مظهرتش برضه... فات 3 ايام
وفى مكالمة بينها وبين ايمن
"ايناس احنا لازم نطمن على امل مش هينفع كده"
"انا هموت م القلق عليها ومش عارفة اتصرف"
"روحى لها البيت"
"تفتكر يعنى اروح عادى ماهو اكيد اخوها مش طايقنى"
"روحى الصبح واخوها فى شغله"
"هروح لوحدى؟؟ بصراحة خايفة"
"هبعت معاكى شروق واسألوا عليها وشوفوا مش بتيجى ليه وليه مفيش تليفونات شغالة"
"طيب ابقى شوف هقابل شروق فين وازاى وربنا يستر"

تانى يوم وحوالى الساعة 11 الصبح
راحت ايناس وشروق عند امل
الام فتحت لهم الباب... ووقفت
"نعم"
"ازيك يا طنط انا ايناس صاحبة امل"
"اه ...صاحبتها اللى بوظتيها وشقلبتى كيانها"
واتحرجت ايناس من الكلام...وشافت امل جاية تجرى من جوه
"ماما عيب كده... ازيك ياايناس"
الام"اخرسى يابت وادخلى جوه"
ايناس"انا عايزة اطمن على امل مش بتيجى ليه"
الام"خلاص امل هتقعد فى البيت ومش هتكمل"
امل بتعيط وهى واقفة ورا مامتها... ايناس مصدومة
شروق ساكتة خالص... الام :
"مش عايزين حد ييجى تانى... ولا تحاولى تكلميها تانى"
ورزعت الام الباب فى وشهم
نزلوا وهما مش بينطقوا من الاحراج اللى هما فيه

الايام بتمر
امل بتتعامل معاملة ذليلة ومحدش بيديها اى فرصة يسمعوا لها
وكل اللى مقتنعين بيه ان حبسها هو الحل الوحيد
مع سوء معاملة من كل الموجودين

مازن بدأ يتحرك وبعدين بدأ العلاج الطبيعى وبقى يروح المجلة والكلية بس مش كل يوم

ايهاب المحاسب الجديد اشتغل معاهم ولان مالوش مكان فمكنش فيه غير مكتب امل يقعد عليه
ال3 كل ما يتجمعوا من غير امل حاسين ان حاجة مهمة ناقصاهم
ناقصهم وجودها وشغلها وحماسها وكل حاجة مش مكتملة من غير وجود امل

ايناس بحكم قعدتها فى نفس المكتب مع ايهاب
اتعرفوا على بعض اكتر وعرفت كل ظروفه
انه من اسرة متوسطة وكان خاطب واحدة زميلته وفسخوا الخطوبة لقلة امكانياته وعلشان كده ساب الشغل اللى كان فيه وجه يشتغل فى المجلة

ال4 بيتعاملوا مع اللى بيشتغلوا بدون حواجز انهم اصحاب المجلة

فات وقت والامتحانات قربت..وفى يوم قررت امل انها تحاول مع ابراهيم انها تروح الامتحانات...واستنت لما كان قاعد لوحده
"ابراهيم انا عارفة انى غلطت ومكنش المفروض اروح اى مكان انت متعرفوش بس سيبنى اروح الامتحانات وانا مش هكلم حد خالص"
"الموضوع منتهى وياريت مسمعش صوتك لانى لا طايق صوتك ولا طايق اشوفك قدامى"
مشيت امل من قدامه ودخلت اوضتها...كانت بتعيط كتير
شافت موبايل ابراهيم فى الشاحن
مسكته بسرعة واتصلت بايناس
"ايناس..انا امل..وحشتينى ووحشتونى كلكم.. لا خلاص مفيش فايدة حتى الامتحانات مانعنى منها ... بيقول مش هنزل م البيت تانى الا يا ميتة يا متجوزة ... هعمل ايه مش راضى يسمعنى... حاولت احكى مفيش فايدة... هو شايف انى عار ومستنى راجل تانى ييجى يشيل العار من عليه...امرى لله ربنا عالم انى عمرى ماعملت حاجة تغضبه...هقفل معاكى لاحسن صوته جاى...مع السلامة"
قفلت امل بسرعة... ومسحت رقم ايناس وسابت التليفون مكانه

كانت ايناس فى المجلة لما جت لها المكالمة
قامت وراحت لايمن ومازن وحكتلهم المكالمة كلها
ال3 زعلانين وساكتين خالص
مازن"يعنى امل مستقبلها هيضيع بسببى"
ايمن"وانت ذنبك ايه بس"
ايناس"انت ملكش ذنب يامازن...انا اللى اقترحت عليها اننا نيجى عندك بس مكنش يخطر فى بالى ان كل ده هيحصل"
ايمن"مش عارف احنا ممكن نعمل ايه علشان نساعدها"
مازن"انا كده ضيعت مستقبلها"
مازن بيتكلم باحساس كبير بالذنب... وايناس وايمن ساكتين كل واحد بيفكر ممكن يساعدها ازاى"
مازن"يعنى مقالتش ان فيه اى امل انها بس تحضر الامتحانات"
ايناس"اخوها حالف عليها ما هتعتب باب البيت الا ياعلى بيت جوزها يا بعد الشر عليها يعنى لو حصلها حاجة"
ايمن"راجل متخلف"
ايناس"متخلف وغبى..مش راضى حتى يسمعها"
مازن"خلاص مفيش غير حل واحد"
وانتبهوا له الاتنين...على امل
"انا هروح اطلب ايدها من اخوها واقوله نكتب الكتاب... متهيالى كده بقى يبقى نفذ شرطه انها تتجوز...وامل تحضر الامتحانات ومستقبلها ميضيعش بسببى"
استغربوا الاتنين
ايناس"تتجوزها؟؟؟"
ايمن"انت مجنون"
مازن"مجنون ليه...علشان عايز انقذها وانقذ مستقبلها ابقى مجنون"
ايمن"وهو اخوها هيوافق؟؟ اهلك انت هيوافقوا؟؟ انتوا بتحبوا بعض اصلا علشان تتجوزوا... هتتجوزها رد جميل؟؟"

الحلقة 22
ايناس"تتجوزها؟؟؟"
ايمن"انت مجنون"
مازن"مجنون ليه...علشان عايز انقذها وانقذ مستقبلها ابقى مجنون"
ايمن"وهو اخوها هيوافق؟؟ اهلك انت هيوافقوا؟؟ انتوا بتحبوا بعض اصلا علشان تتجوزوا... هتتجوزها رد جميل؟؟"
ايناس"انت قصدك يعنى جواز بجد؟؟"
مازن"بصى جواز بجد كتب كتاب لحد ماتخلص امتحاناتها وتخلص من المشكلة اللى انا سبب فيها دى مش هتفرق"
ايمن"بس ده مش حل...مادام انت مش بتحبها يبقى بلاش تتجوزها"
مازن"عندك حل تانى"
سكت ايمن... ومعرفش يرد
بص لايناس...شافها ساكتة
"انتى ايه رأيك"
ايناس"زى ماقال مازن مش معقول هنسيبها يضيع مستقبلها"
ايمن"وهو لو اتجوزها من غير حب برضه بيضيع مستقبلها بس بشكل تانى"
ايناس"مش عارفة بقى"
قام مازن من مكانه
"بقولكم ايه... بدل مفيش حد منكم عنده حل...انا مش هسيبها تتأذى بسببى ...خلاص بقى وبعدين انا مش وحش اوى علشان جوازها منى يضيع مستقبلها ياايمن"
"انا مش قصدى عيب فيك انا اقصد انت مش بتحبها"
مازن"مين قال انى مش بحبها...امل بنت كويسة جدا واى حد يتمناها"
ايمن"واشمعنى مفكرتش فيها غير دلوقتى لما حسيت بالذنب ناحيتها"
مازن"ماشى انا مش بحبها الحب اللى تقصده بس برضه بخاف عليها وبعزها زى أُخت.."
ايمن"اهو مش متعود غير انها اخت وبس"
مازن"خلاص بقى ياايمن...ده قرارى وانا لوحدى المسئول عنه"
بصت ايناس لايمن
ايمن"متزعلش منى انا بقولك رايي وانت حر بس انا خايف عليكم وعموما انت حر"
مازن"هتساعدونى يعنى نروح له بسرعة ولا ايه"
ايناس"طبعا انا اقولك ساكنة فين بالظبط"
ايمن"ثوانى ثوانى...هو قالب عليها وشافنا انا وانتى صح؟؟ مشافش مازن ...يبقى مازن ميجيبلوش اى سيرة انه يعرف امل كويس وكده كده مازن اكبر مننا بسنتين... يعنى يروح له كعريس عادى شافها بس فى الكلية وسأل على اسمها وعنوانها من الكلية واحنا منظهرش فى الصورة خالص"
مازن"ياابن الايه يا صايع... معاك حق..ماانت حلو اهو"
ايمن"انت عندك شك فى ذكائى ولا ايه؟؟ ماهو مش معنى انى معترض انى اسكت ومقولكش ع الصح"
ايناس"بس مش مامتها شافتك يوم المستشفى"
مازن"اممم متهيألى مش هتفتكرنى دى كانت فى حالة صعبة اوى وفات وقت طويل يعنى مش معقول اللحظة اللى شافتنى فيها هتحفظنى"
ايمن"لا يبقى متقلقش مش هتفتكر"
ايناس"انت ناسى اهلك يامازن...مش هتقولهم"
ايمن"صحيح قول لاهلك الاول لاحسن يرفضوا"
مازن بعصبية"يرفضوا؟؟؟ وهما من امتى بيهتموا بحياتى ولو رفضوا انا مش هسكت لهم"
سكت ايمن وايناس... وفكروا ازاى يروح مازن لابراهيم

وفى شغل ابراهيم... راح له مازن
"ا \ ابراهيم؟؟"
"ايوه... مين حضرتك"
"ممكن بس اخد من وقتك دقايق"
"اه اتفضل"
وقعد مازن قصاد ابراهيم
"انا اسمى مازن... وكنت بسأل على حضرتك علشان اتقدم للانسة امل... انا كنت شفتها كام مرة من بعيد كده فى الجامعة وسألت عليها وعرفت انها من بيت واصل طيب...وان حضرتك المسئول عنها...ونعم التربية والاخلاق كنت بشوفها فى حالها ومش بتكلم حد بس لاحظت انها بقالها فترة مبتحضرش فجيت ادخل البيت من بابه ده بعد اذنك طبعا... واتمنى انى انال شرف نسبك ... انا والدى ووالدتى اساتذة جامعة فى الامارات وانا بدرس فى اخر سنة وبشتغل وجاهز ...وياريت انول شرف موافقتك"
مازن كان بيتكلم ويمدح فى ابراهيم علشان يكسبه معاه
وحس من ابتسامة ابراهيم انه مرحب بالكلام
فكمل بسرعة
"انا عندى شقة اهلى "
وافتكر مازن ان ابراهيم عارف مكان الشقة
"بس انا حاليا بنقل منها وبشوف شقة تانية وجاهز لكل طلباتك وان حصل نصيب بعد اذنك نعمل كتب كتاب علشان تبقى علاقة رسمية لانى مبعترفش بالخطوبة بحس انها حرام"
مازن بيتكلم من حلال وحرام علشان يكسب ابراهيم
وواضح انه نجح فعلا من رد فعل ابراهيم
"احنا طبعا نتشرف بيك وان شاءالله تزورنا علشان الوالد والوالدة نتعرف عليهم"
"والله الوالد والوالدة مينفعش ييجوا اجازات...انما طبعا ممكن يتكلموا فى التليفون... معلش انا مش عايز استنى للسنة الجاية لانى لوحدى ومفيش اسرة احس انى معاهم واتمنى تكونوا انتوا الاسرة اللى تقبلنى ابن لها"
"طبعا طبعا... بس الكلام ده مينفعش هنا لازم تنورنا فى البيت"
"انا فعلا جبت عنوان البيت من الجامعة بس مكنش ينفع اجى من غير ما استأذنك واخد منك معاد"
ابراهيم اتغر اوى من كلام مازن... عجبه كلامه ودخوله البيت من بابه زى ماقال
"انت تنورنا ... تشرفنا الاسبوع الجاى"
"خير البر عاجله وبدل مانستنى اسبوع ممكن يبقى بكرة"
"لازم بس اتكلم مع الوالدة الاول والعروسة تعرف"
"طيب ممكن بعد بكرة...انا مستعجل على نسبك وانك تعتبرنى اخ ليك"
"تنورنا بعد بكرة الساعة 8 ان شاءالله"
"ان شاءالله...استأذن انا واسف انى عطلتك"
مشى مازن وهو فرحان انه عرف يلف دماغ ابراهيم بكلمتين

فى المجلة... مازن قاعد يحكى وايناس وايمن بيسمعوا له
ايناس"يخربيتك يامازن ...ايه الدماغ دى"
مازن"دماغ طبيعى وحياتك"
ايمن"بس شكله لقط الطعم"
مازن"اه... الحمدلله عدت على خير"
ايمن"كلم اهلك بقى يا حلو... وربنا يستر وتعدى على خير"
ايناس"اتمسكن لهم بقى علشان يوافقوا"
مازن"لاااااا دول ليهم سكة تانية خالص"
وقام مازن مسك التليفون...واتصل بمامته
"ازيك ياماما... الحمدلله...مخنوق شوية انتوا مش هترجعوا بقى... زهقت من القعدة لوحدى نفسى احس ان حد معايا يهتم بيا... يعنى الشغل اهم منى... امتحاناتى قربت ومينفعش اجى... هو مفيش غير حاجة واحدة ممكن تخلي نفسيتى احسن... اخطب... مش وقته ليه؟؟ ايه اللى يخلينى استنى... ماهو يا تيجوا بقى وتسيبكم م الغربة دى يا تخطبولى واهو الاقى حد يهتم بيا... اه طبعا بجد..قولى لبابا طبعا... هستنى ردك بالليل... مع السلامة"
ايمن"نفهم ايه بقى من المكالمة دى"
مازن"تفهم انه هيتكلموا مع بعض ويشوفوا ايه اللى يسكتنى علشان مقولش ييجوا... وهيوافقوا"

لما رجع ابراهيم من الشغل... وهما بيتغدوا
"استعدوا بعد بكرة فيه عريس جاى لامل "
الام"والنبى صحيح... يارب يكون كويس"
ابراهيم"اه ابن ناس اوى ومحترم وراجل عارف ربنا... وشارى"
امل"ياابراهيم انت قلت مفيش دراسة وانا ساكتة انما جواز لأ"
ابراهيم"وانتى ليكى عين تتكلمى ولا توافقى ولا متوافقيش انتى تخرسى خالص واللى انا وماما نشوفه انتى توافقى عليه كفاية اللى عملتيه"
سكتت امل... وكلهم اتغدوا وقاموا وهى اللى بتلم الاكل وتغسل المواعين
فى اوضة ابراهيم...دخلت الفت وقفلت الباب وقعدت جنبه
"اسمع بقى ياابراهيم...العريس ده جه نجدة ليا انا...انا اتخنقت من القعدة هنا وعايزة ارجع بيتى بقى... مش ذنبى ان اختك غلطت وانت بتعاقبها...ذنبى ايه اتعاقب معاها"
"وهى القعدة هنا عقاب...دى ماما وامل شايلين عنك كل حاجة"
"بس مش مرتاحة...عايزة ارجع بيتى... وبص بقى الحكاية دى تمت متمتش انا عايزة نرجع بيتنا وياريت تتمم الحكاية دى بقى خليها تتجوز و نخلص"
"ربنا يسهل"
وخرجت الفت من الاوضة وراحت المطبخ ياامل
"اساعدك فى حاجة يا امل"
واستغربت امل من عرض المساعدة الغريب ده
"لا قربت اخلص"
"بقولك ايه.. نصيحة منى متعانديش مع ابراهيم واسمعى كلامه... خطوبتك فى الوقت ده بالذات هى اللى ممكن تخلى ابراهيم يسامحك وانا هتكلم معاه انه يفك الحصار اللى عامله عليكى ده بس انتى تسمعى الكلام...وكمان علشان السنة متضيعش عليكى"
سكتت امل وهى بتفكر ان كلام الفت صح حتى لو هى بتقول كده لمصلحتها علشان ترجع بيتها فده كمان فى مصلحة امل نفسها
وبدأت امل انها تقنع نفسها ان اى عريس مهما كان هيكون هو سبب خلاصها من ابراهيم وتحكماته

فى المعاد المحدد... مازن بيرن جرس الباب
دخل ومعاه بوكيه ورد... وعلبة شيكولاته
استقبله ابراهيم... والام بترحاب شديد
قعدوا يتكلموا كلام عام... واتصل ادهم بباباه زى مااتفقوا
والاب اتكلم مع ابراهيم.. وطلب ايد امل
ووصاه على مازن... وقال انه متكفل بكل طلباتهم

ابراهيم فرحان اوى بكلامهم ورد على ابومازن بكل ذوق
ووافق وقال انه هيتفق مع مازن على كل التفاصيل

امل لسه فى اوضتها...دخلت لها الفت
"يالا ياامل ابراهيم عايزك...وعلى فكرة العريس شكله ابن ناس اوى وشاب صغير...امك داعيالك يا بت"

خرجت امل وهى مكسوفة من رهبة الموقف
اخدت صينية الجاتوه من الفت وراحت تقدمه

مازن ضهره ليها... وكان خايف من رد فعلها لما تشوفه
حطت الصينية قدامه من غير ماتبص له
ابراهيم"تعالى ياامل... قدمى لمازن عريسك"
بصت امل لمازن... كتمت شهقة كانت هتخرج منها فجأة
وحب مازن انه يلحق الموقف كله
"انا اعرف امل بس هى اكيد متعرفنيش...اهلا ياامل"
سلمت امل وهزت راسها وهى ساكتة بس اللى فهمته انها تعمل متعرفوش
امل بتفكر مازن جاى يخطبها فجأة كده
يعنى كان بيحبها وبيدارى؟؟
مازن"بعد ما بابا طلب ايد امل...ممكن نقرا الفاتحة ونحدد كتب الكتاب... ومعلش هيكون على الضيق علشان اهلى مش هنا وعلشان الامتحانات قربت"
الام"امتحانات ايه"
مازن"ماانا قلت لابراهيم انى بدرس وبشتغل وكنت شفت امل كام مرة كده فى الكلية... انا معاها فى نفس الكلية بس متكلمناش قبل كده"
ابراهيم"ماشى... احنا بنشترى راجل وانت تشرفنا"
مازن"وانا متفوتنيش الاصول الشبكة اللى هى عايزاها هجيبهالها ولما اجهز الشقة نبقى نعمل الفرح اللى يعجبها"

امل فرحانة ومش مصدقة نفسها.. مازن كل ده بيحبها وهى متعرفش
للدرجة دى عايز يعمل لها كل حاجة... ومستعجل كمان
مازن"نقول كتب الكتاب يكون يوم الجمعة ان شاءالله"
ابراهيم"بسرعة كده... خليها الجمعة اللى بعدها"
مازن"هتفرق فى ايه... انا عايز افوق للمذاكرة واكيد كمان امل عايزة تركز فى مذاكرتها... يوم الجمعة ان شاءالله...اتفقنا"
ابراهيم"ماشى"
مازن"هعدى عليكم الخميس ان شاءالله ننزل نجيب الدبل والشبكة... استأذن انا"
الام"خليك يابنى اتعشى معانا"
مازن"شكرا ياطنط... اشوفكم يوم الخميس ان شاءالله... اه صحيح ممكن رقم امل علشان ابقى اكلمها اهو الكام يوم دول نتعرف على بعض اكتر"
وبصت امل لابراهيم
ابراهيم"اديله رقمك ياامل... هو تليفونها بس كان بيتصلح وهجيبهولها من التصليح كمان ساعة كده"
مازن فهم ان ابراهيم هيديها التليفون...وده اللى كان بيقصده فعلا
امل حاسة انها مش فاهمة حاجة... بس فرحانة
وبتفكر معقول كل ده بجد؟؟ يعنى كمان 3ايام هيتكتب كتابها على مازن
اخر حاجة كانت ممكن تفكر فيها... بس دى احلى حاجة حصلت لها
مشى مازن... وهو نازل من عندهم
اتصل بايمن...علشان ايمن وايناس مستنيين يعرفوا الاخبار
"ايوه ياايمن...اه تمام جدا... كتب الكتاب يوم الجمعة"

امل بعد مانزل مازن... دخلت اوضتها
ومددت على سريرها وهى فى قمة السعادة
وكأن زيارة مازن دى جه علشان ياخد قلبها وينزل

الحلقة 23
مازن تانى يوم فى المجلة... بيحكى لايمن وايناس المقابلة
ايناس"هههه امل اتخضت ياعينى"
مازن"لقيت خايف لاحسن تعمل اى رد فعل يبوظ الدنيا"
ايمن"امل ذكية واكيد فهمت لما قلت انها متعرفكش"
مازن"بس اخوها ذوق معايا ولا كأنه صعب ولا اى حاجة"
ايناس"هو اصلا عايز يخطبها لاى حد وخلاص"
مازن"ده اسمه ايه بتهزأينى بالذوق"
ايناس"ههههه والله ما اقصد يامازن ده انت حبيبى"
مازن"ماشى ياختى... روحى شوفى شغلك بقى خلينا نشوف ورانا ايه"
ايمن"انتوا بتهزروا وناسيين حاجة متفقناش عليها"
ردوا ايناس ومازن
"ايه"
ايمن"امل... هتقولولها الحقيقة ولا ايه"
ورد مازن بسرعة
"حقيقة ايه...وهو احنا بنكذب عليها"
ايمن"انا اقصد هى فاهمة سبب الخطوبة المفاجئة دى ولا افتكرتك رايح تخطبها علشانها هى"
وركزت ايناس نظراتها على مازن... وبدا مازن متردد
"مش عارف هى فاهمة ايه"
سكتوا كلهم لحظات...بعدها رن موبايل مازن
وقبل ما يرد
"دى امل... الو ازيك ياامل... انا فى المجلة"
قامت ايناس وقفت جنب مازن وهو بيتكلم
"هات اكلمها...وحشتنى اوى"
ايمن"سلملى عليها كتير"
مازن"ايمن بيسلم عليكى وايناس عايزة تكلمك"
اخدت ايناس منه التليفون
"امولة حبيبتى وحشتينى... اخبارك ايه... اخوكى عامل ايه معاكى... يالا هانت من يوم السبت هترجعى لنا تانى بقى... احنا من غيرك مش حاسين بطعم اى حاجة خالص... ومبروك يا عروسة.. عايزة مازن..اهو معاكى"
ناولته التليفون... "هروح انا بقى اكمل شغل"
خرجت ايناس من المكتب...
"قوليلى ياامل...عايزة ايه شبكة ولا هتجيبيها منين... لا انا معرفش الحاجات دى ..بصى ابقى اتكلمى مع مامتك وشوفى... هبقى اعدى عليكم يوم الخميس على الساعة 8 كده... اه صحيح كنت هنسى...طيب هتصرف ماشى هبقى اعرفك ان شاءالله مع السلامة"
بعد ماقفل معاها
"ايمن... انا كنت ناسى حاجة مهمة"
"ايه هى"
"احنا متفقناش مع مأذون"
"ههههههه "
"انت بتضحك على ايه... تعرف حد"
"طبعا... بالليل واحنا مروحين هنروح نتفق مع المأذون اللى عندنا فى الحتة...انتوا هتكتبوا الكتاب فين"
"فى البيت...هو فيه غيرى وغيرهم"
"واحنا يا ندل"
"لاااا ...انتم مش هتظهروا غير لما يتم كتب الكتاب... مش بعد اللى عملناه ده كله نروح نفضح نفسنا"

ايناس اول ما دخلت المكتب
ايهاب قاعد على مكتب امل..مكانه المؤقت
اول ما شافها داخلة
"هو انتى نقلتى قعدتك معاهم هناك"
بصت له ايناس باستغراب
"نقلت ايه؟"
"من ساعة ما جه مازن وانتى معاهم جوا... بقالكم ساعتين قاعدين مع بعض"
وردت عليه بكل ثبات
"وانت هتعد علينا بنقعد مع بعض قد ايه؟"
بص ايهاب فى الكمبيوتر اللى قدامه...وكمل شغل
"مقصدش... انا اسف"
قعدت ايناس على مكتبها... وكل ما تشتغل شوية
تبص لايهاب... وتستغرب على كلامه معاها
اكتر من مرة...تلاقت نظراتهم
واول ما تيجى عينيهم فى عيون بعض... يبصوا فى الكمبيوتر

بعد شوية جه ايمن
"ايناس...انا نازل انا ومازن عندنا كام تقرير كده رايحين نعملهم وهنمشى من بره بره"
ومال عليها
"هنروح نتفق مع المأذون... العريس كان ناسى"
وانفجرت ايناس بالضحك... وظهر مازن على باب المكتب مستنى ايمن
ايناس وهى بتكمل ضحك
"هههههه ده انت عريس لبخة... تنسى المأذون"
اتكسف مازن وبص لايمن
"ماشى ياعم ايمن... هى الفضيحة دى يتقالها حاجة...يالا انا مستنيك تحت"
كملت ايناس وهى واقعة من الضحك... بصوت عالى يوصل لمازن
"يا عريييييييييييييييييييس"
ايمن واقف بيضحك
"انا هنزله بقى... ده انتى صحيح فضيحة"
ايهاب... علامات البلاهه باينة عليه وهو مش فاهم حاجة
ايناس بتشتغل على الكمبيوتر وهى لسه مبتسمة من اثر الضحك
"هو مازن عريس؟؟؟"
"اه... يوم الجمعة هيكتب كتابه على امل"
"امل؟؟"
"امل شريكتنا الرابعة فى المجلة... انت نسيتها مش شفتها يوم حادثة مازن"
"اه... وشفتها بعدها وانا بستلم الشغل كنتم انتم الاتنين موجودين"
"ايوه..هى دى"
"وانتى"
"انا ايه"
"من غير يعنى ما تتضايقى... انا كنت فاكر انتى ومازن.."
بصت له باستغراب ورفعت حواجبها
"اشمعنى يعنى... لا احنا اصحاب واخوات بس"
ابتسم ايهاب...ابتسامة واسعة جدااا
هى فى الاصل... ابتسامة فرحة واطمئنان
"يعنى هو وامل... طيب عقبالك ان شاءالله"
"ميرسى"
كل واحد فيهم بيكمل شغله... نظراتهم بتتلاقى
كل ما نظراتهم تتلاقى... يتبادلوا ابتسامة سريعة وكل واحد يكمل شغله

مرت الايام وامل ومازن بينهم مكالمات بسيطة
اغلبها المتصلة امل
البيت عند امل كله فرحة واستعداد لكتب الكتاب
راح مازن فى المعاد... ونزلوا اشتروا الشبكة
وتانى يوم... تم كتب الكتاب فى البيت
تمت الاجراءات... وخلصوا... الساعة 9
الترحيب بمازن كبير
"احنا هننزل انا وامل نتعشى بره"
ابراهيم"بس... احنا دلوقتى بالليل"
مازن"وهى هتخرج مع مين؟؟ مش مع جوزها"
اتفاجئ ابراهيم برد مازن... كان معتقد ان مازن هيسمع كلامه
مازن"جاهزة يا امل"
بصت امل لابراهيم ...مازن شافهم
مازن"انا قلت حاجة غلط ياابراهيم؟؟ مش الاصول برضه انى جوزها وانى صاحب الكلمة عليها من دلوقتى ولا ايه"
ابراهيم"الكلام ده لما تتجوزوا"
مازن"تمام... احنا اتجوزنا خلاص... ولو تحب اخدها باللى عليها معنديش مشاكل... تحب نستنى لبعد الامتحانات ونعمل فرح براحتك"
سكت ابراهيم...وشه قلب ألوان... الام ساكتة
ألفت"فعلا يا ابراهيم...امل دلوقتى مسئولة من جوزها من كل حاجة سواء اهتمام او مصاريف "
فهم مازن تلميح ألفت
مازن"مظبوط يا مدام... امل دلوقتى مراتى يعنى محدش هيصرف عليها غيرى ولا حد كمان هيفرض رأيه عليها فى اى حاجة ...يعنى اى حاجة تخصها...ترجعلى انا بس فيها"
امل الفرحة بتنط من عينيها...هى عارفة مازن كويس
مستحيل يكون قصده هيتحكم فيها زى ابراهيم
اخيرا جه اللى هيخلصها من ابراهيم
مازن"هااا... بعد العشا اجيبها على هنا ولا اخدها على البيت"
ابراهيم متنرفز"بيت ايه؟؟ هو احنا هنرمى بنتنا من غير جهاز ولا عفش جديد... انت ليه بتغير كلامك"
مازن"انا مغيرتش كلامى...بس مش عايز حد يكون له كلمة على مراتى غيرى"
ابراهيم" ماشى يا مازن... مراتك بس هتحلفلى ع المصحف"
مازن مستغرب"على ايه"
ابراهيم"انك مش هتلمسها ولا تدخل عليها الا بعد الفرح ولما الناس كلها تعرف انكم اتجوزتم وبجهاز وعفش جديد زيها زى اى بنت"
مازن بعد ما حس بالانتصار على ابراهيم
"احلفلك يا ابراهيم... وانا بقول مراتى فى المسئولية مش حاجة تانية"
نزلوا بعد ما ابراهيم اخد وعد من مازن
قعدت جنبه فى العربية... واول ما ساق
"انا محضرلك حتة مفاجأة"
"انت اكبر مفاجأة بالنسبة لى يامازن"
"انا ... ليه"
"اولا كل اللى حصل ده مش مصدقاه... ثانيا شخصيتك القوية دى على ابراهيم...انت خليته مش عارف يتكلم"
"هههههه بذمتك مش يستاهل... بصى ياامل انتى من دلوقتى مفيش حد له حُكم عليكى...انتى حرة اعملى اللى انتى عايزاه... اتصرفى فى حياتك زى ما تحبى ... اخرجى وقت ماتحبى ... اشتغلى حققى حلمك... اكتبى اسمك فى وسط المصورين المحترفين بشغلك واجتهادك انتى متميزة ومحدش يقف فى طريقك"
امل مستغربة... ومازن رسم لها احلام وحطها على اول الطريق كمان انه خلصها من قيود ابراهيم
"انا بحبك اوى يامازن"
فرمل مازن فرملة قوية... من مفاجئة الكلمة
عمره ما فكر ان امل هتقوله كده... حب ايه؟؟ ده مكنش قصده
"فيه ايه"
"مفيش انا بس اتهيألى انى شفت قطة بتعدى الشارع"
"لا مفيش حاجة... انا مشفتش اى قطط"
"معلش معلش"
وكمل مازن سواقة وهو سرحان... هو مش عايز يخدعها
"ايه بقى المفاجأة اللى قلتلى عليها"
"دقايق وهتعرفى"
امل فرحانة...باين فى نظرات عينيها... وصوتها وكل حاجة بتدل على فرحتها
ركن مازن فى جراج اوتيل فايف ستارز
"الله... احنا هنتعشى هنا...انا عمرى ماجيت مكان زى ده دى فعلا مفاجئة حلوة اوى"
"المفاجئة لسه جوه"
مشيوا جنب بعض... ماشيين عادى
امل مستنية يمسك ايديها... بس ممسكهاش
سكتت واقنعت نفسها انه مكسوف
بعد خطوات.. افتكر مازن انهم عروسين
اخد ايديها وحطها فى دراعه
حس بفرحة امل وحبها...لما قربت منه وهما ماشيين

دخلوا المطعم.... وشاور مازن على ترابيزة
"المفاجئة اهى"
شافت ايناس وايمن وشروق قاعدين مستنيينهم
راحوا ناحيتهم... قاموا كلهم يسلموا عليهم
ايناس هتتنطط من فرحتها بأمل... شروق وايمن كمان فرحوا انهم شافوا امل
بعد السلام والمباركات وطلب العشاء
ايمن ملاحظ ان مازن مش طبيعى...ومش عارف يكلمه لانه قاعد قدامه...وكل واحد جنب خطيبته وايناس على طرف بينهم
ايمن"ماتيجى يامازن معايا نشوف حاجة هنا بس"
مازن فهم ان ايمن عايزه...قام
شروق"حاجة ايه"
ايمن"مفيش شفنا واحد نعرفه هنتاكد بس هو ولا مش هو"
مشيوا مازن وايمن...قامت ايناس قعدت جنب امل
"مبروك ياامولة... خلاص بقى طبعا من بكرة انتى معانا فى الكلية والمجلة من غير حصار"
"ان شاءالله..ده مازن ده طلع حكاية تصدقى خلا ابراهيم مش عارف ينطق معاه ولا كلمة"
"مازن راجل يا بنتى اومال ايه"
"اه ياايناس... مكنتش اعرف انه بيحبنى وانا لقيت نفسى بحبه اوى"
ابتسمت ايناس ابتسامة صغيرة...لانها مش عارفة ترد

ايمن ومازن راحوا الحمام
"مالك يا مازن شكلك سرحان ولا بتفكر فى حاجة"
حكى له مازن كا اللى حصل...وجملة امل الاخيرة
"انا كل احساسى بيها... صديقة جدعة بس"
"وبعدين...اهو ده اللى كنت عامل حسابه... هتسكت وتبقى بتخدعها ولا تقولها وتصدمها"

الحلقة 24
"مالك يا مازن شكلك سرحان ولا بتفكر فى حاجة"
حكى له مازن كا اللى حصل...وجملة امل الاخيرة
"انا كل احساسى بيها... صديقة جدعة بس"
"وبعدين...اهو ده اللى كنت عامل حسابه... هتسكت وتبقى بتخدعها ولا تقولها وتصدمها"
"انا مش عايز اخدعها وفى نفس الوقت مش لو صارحتها مضمنش رد فعلها"
"مكنش المفروض ده يحصل خالص الامور كده اتلخبطت ع الاخر"
"مكنش فيه حل تانى ياايمن وانت عارف مش هيكون جزاء مساعدتها ليا انى اضيع مستقبلها على اخر سنة كلية"
"طيب انا عندى حل... هنسكت لحد ما تخلص الامتحانات وتاخد البكالوريوس وبعد كده حتى لو اتطلقتوا هتبقى شهادتها معاها"
"وترجع لذل اخوها تانى"
"مازن انت كلامك يدل انك خايف عليها وبتحبها"
"انا خايف عليها وصعبانة عليا دى حقيقة... بحبها انا من الاول مش بكرهها... بص ياايمن احساسى بيها زى ماهو ما اتغيرش"
"يمكن يتغير... ولا فيه حد تانى وانا معرفش"
"لا حد تانى ولا اولانى انا محبيتش خالص قبل كده"
"يمكن امل تكون اول حب"
"يمكن"
"طيب كفاية بقى اتأخرنا عليهم اوى.. وربنا يقدم اللى فيه الخير"

مرت الايام بسرعة
وبدأت امتحانات التيرم
شغل المجلة ...مش بيروحوا كلهم كل يوم
يوم ايمن وشروق وايناس ... ويوم امل ومازن
ورجعت امل لمكتبها...ومكنش فيه مكان لايهاب
غير مكان فاضى جنب ولاء السكرتيرة
جابوا فيه مكتب لايهاب ويكون مكانه الدائم

ولما قسموا الايام... ومازن بيوصل امل تحت البيت
"انت هتعمل ايه بكرة"
"هذاكر ان شاءالله وانتى كمان ذاكرى واشوفك بعد بكرة"
"طيب ماتيجى ونذاكر مع بعض طول اليوم... دى ماما بتسأل عليك وعايزة تشوفك"
فكر مازن شوية... وشاف نظرات الامل المنتظرة موافقته
"ماشى... بس هنذاكر ومفيش تضييع وقت خالص"
"طبعا...هستناك الصبح"
"اوك هجيلك على 12 كده"
نزلت امل من العربيىة وهى فرحانة جدا
تانى يوم راح مازن فى المعاد...مامتها استقبلته بترحاب كبير
امل استقبلته بفرحة كبيرة... وانتظار
استغرب لما شافها ...شكلها متغير كتير
لابسة بيجامة شتوى... وبشعرها عاملاه ديل حصان
قعدوا على الكنبة الكبيرة فى الانتريه
والكتب والملازم قدامهم...
الام جت من المطبخ ومعاها صينية شاى
"اشربوا وانتوا بتذاكروا لحد ما اخلص الغدا"
مازن"شكرا ياطنط تعبناكى معانا"
الام"ابدا ياحبيبى... انت منورنا"
قعدوا يقسموا اللى هيذاكروه خلال اليوم والايام الجاية
وفى وسط ماهما بيذاكروا
"اقولك حاجة ومتزعليش ياامل"
"انا مزعلش منك"
"اول مرة اشوفك حلوة اوى كده"
استغربت امل
"كنت شايفنى وحشة؟؟"
"هههه لا خالص... قصدى يعنى شكلك فى البيت غير بالحجاب"
مسكت امل الكتب اللى قدامها... واتكسفت
انتبه مازن لكلامه...هو بيتكلم عادى بس امل هتفهم غير كده
بعد ساعتين مذاكرة بدأت الام تحضر الغدا
احساس العيلة وحنان الام اللى عند ام امل
خلاه يحس احساس تانى خالص... احساس بحب لوجوده معاهم
الايام ماشية على نفس الحال... يوم مع بعض فى البيت
ويوم مع بعض فى الكلية اوالمجلة
مازن مبقاش بيتكسف من امل ومامتها
كأنهم عيلة واحدة بالظبط... بيجيب احيانا طلبات للبيت وهو جاى
او يطلب اكله نفسه فيها من مامة امل
وابراهيم وألفت بييجوا زيارات عادية واغلبها بيكون مازن موجود
ابراهيم والفت علاقتهم بأمل اتغيرت... بقت كلها احترام فى المعاملة
مازن وامل علاقتهم عادية... بس زادت قرب
مفيش اى كلام حب بيتقال بينهم... الا عادى
امل مستنية مازن يبدأ ...لانه مقالهاش انه بيحبها
ومازن خايف امل تقول تانى انها بتحبه لانه مش عايز يخدعها

خلصت امتحانات التيرم...ورجعوا تانى لشغلهم فى المجلة
والايام بتعدى هادية بدون اى مشاكل
وفى يوم كانوا كلهم بره فى شغل
ورجعت ايناس على المجلة... اول ما دخلت
شافت ايهاب وولاء مقربين الكراسى بتاعتهم وقاعدين على مكتب واحد...مكتب ايهاب
ولاء كانت بتضحك بصوت عالى...ولما دخلت ايناس وقفت ضحك
"فى ايه؟؟"
قالتها ايناس بعصبية... وبصت لهم شزرا ودخلت على مكتبها
كانت عمالة تقرقض فى ضوافرها وتعضعض فى شفايفها
ربع ساعة وجت امل...وبعد ما قعدت على مكتبها
"مالك ياايناس بتاكلى فى نفسك كده ليه"
"مشفتيش الاتنين اللى بره قاعدين ازاى"
"ازاى؟؟ واللى بره 3 مش 2"
"مش ولاء وايهاب بس"
"لا هيثم موجود على مكتبه كمان"
"طيب خلاص...اصل انا لما جيت لقيت ولاء وايهاب قاعدين قاعدة شكلها بايخ وولاء بتضحك بصوت عالى كده اتضايقت... سمعة المجلة مهمة ودى السكرتيرة "
"لا كل واحد على مكتبه"
"طيب"

فى امتحانات التيرم التانى ... حست ايناس انها محتاسة فى المذاكرة
قالت لهم انها مش هتروح المجلة خالص طول فترة الامتحانات
وفى يوم فى وسط الامتحانات بعد ما خلصت
وهى فى طريقها للبيت...رن موبايلها
"الو..ايهاب ازيك... بخير الحمدلله... خير..لا مش هينفع اجى المجلة دلوقتى انا قريبة من البيت...للدرجة دى الموضوع مهم... طيب ماشى...فين... اوك خلال نص ساعة ان شاءالله"

فى المعاد كانت ايناس بتركن فى مول
وطلعت فى كافيه....شافت ايهاب مستنيها
بعد ما سلموا على بعض
"هاااا.. خير ايه الموضوع المهم ده"
"تشربى ايه الاول"
"قهوة مظبوط... هااااا طمنى فى ايه"
بعد ما طلب ايهاب 2 قهوة
"بصى يا ستى الشركة اللى كنت بشتغل فيها عايزة تعمل اعلانات فى المجلة"
"حلو... وبعدين"
"بس انا بقى بقولك اهو"
"يعنى انت جايبنى وموضوع مهم وميستناش علشان تقولى اعلانات؟؟ مقولتش لمازن ولا ايمن ليه اللى رايح المجلة النهاردة"
ارتبك ايهاب... فتح ازازة المياه اللى قدامه... حط شوية فى الكوباية
وشرب شوية صغيرين... ومردش
"يا ايهاب... هو ده الموضوع المهم ولا فيه حاجة تانية"
"بصراحة... فيه حاجة تانية"
"ايه هى"
"كنت عايز اشوفك بأى طريقة والاعلانات دى حجة"
وعملت ايناس انها اتضايقت من الطريقة اللى جابها بيها
"انت بتضحك عليا...ومفيش اعلانات"
"لالالا والله فيه بجد... بس دى حجة علشان اشوفك وخلاص انتى بقالك فترة مجيتيش المجلة ووحشتينى اوى"
مكنش عندها اى رد... سكتت وافتكرت عادل
وافتكرت كمان يوم ما كان قاعد هو وولاء جنب بعض
"انا عايز اتكلم معاكى من زمان بس كنت متردد"
"انت فاكر انك ممكن تضحك عليا بكلمتين...لااااا انا بقيت فاهمة الناس كويس"
واتصدم ايهاب من رد فعلها
"قصدك ايه؟؟ واضحك عليكى ليه"
"هو شوية ولاء وشوية وانا ولا ايه؟؟"
"انتى بتقولى ايه ؟؟ وايه جاب سيرة ولاء... انا بحبك انتى "
كلمة الحب لمست احساسها وخصوصا ان صوت ايهاب كان بيقولها بتردد وخوف ... وحست بصدقه
"وولاء؟؟"
"مالها"
"ايه بينكم"
"مفيش"
"يا سلاااااااام... بامارة ما شفتكم بعينى وانتم لازقين فى بعض وهى بتضحك فى منتهى السعادة"
"ثوانى ثوانى... انتى قصدك يوم ما مكنش حد فى المكتب غيرنا"
"ايوه"
"انتى بصيتى على مكتبى كويس"
"وابص ليه... انا مالى"
"ماهو انتى لو بصيتى كنتى فهمتى اننا كنا طالبين غدا وبتغدا مع بعض... ويومها السلطة وقعت على ورق كنت بشتغل فيه طول اليوم علشان كده ولاء قعدت تضحك عليا... بس انتى لما دخلتى هى اتحرجت من الموقف وسكتت"
ايناس بتحاول تفتكر...بس هى فعلا مشافتش اى موقف تانى يدينه
"على فكرة انا نفسى اصارحك من زمان بمشاعرى دى بس كنت خايف ومتردد"
"ليه"
"انا والله كل اللى اقصده من كلامى معاكى انى ارتبط بيكى رسمى بس برضه لسه خايف"
"من ايه"
"من الفروق الاجتماعية اللى بيننا... انا شايف مستواكى وانتى شايفة انا على قدى... واكيد ليكى طلبات انا مش هقدر عليها"
"عارف انا ايه طلباتى من اللى هرتبط بيه"
رد ايهاب بقلق
"ايه"
"انه يحبنى بجد... ويتقى الله فيا ويكون محترم ومؤدب"
"كل اللى قلتيه ده موجود عندى... بحبك بقالى فترة ومش شايف غيرك فى الدنيا... والحمدلله بشهادة كل اللى يعرفونى انى مؤدب ومحترم ... وبتقى الله فى كل معاملاتى مش معاكى انتى بس"
وابتسمت ايناس تشجيعا
"يبقى قلقان من ايه"
"قلقان لانى ولا اقدر اجيب شقة تليق بمستواكى ولا اقدر اعمل فرح فى اوتيل كبير ولا اهلى مستواهم زى اهلك... امى ست بيت وابويا راجل موظف هو اه ناظر مدرسة وله مكانة اجتماعية بس برضه فى الاخر موظف عادى"
"المهم احنا الاتنين... ومدى التفاهم بيننا وانا قلتلك المواصفات اللى بتمناها ايه؟؟ وواضح انك نجحت فيها"
"يعنى اقدر اتقدم وهتقفى معايا... وانا مش معدم يعنى ممكن اجيب شبكة معقولة واعمل فرح صغير والشقة بقى دى ممكن نسكن مع اهلى وبابا لما يطلع معاش ممكن يجيبلى شقة معقولة"
"هقولك تانى الماديات اخر حاجة بفكر فيها"
"حتى لو اخر حاجة انتى بتفكرى فيها...اهلك هيكون رأيهم كده برضه"
"خلينا نستنى بعد الامتحانات وافاتحهم فى الموضوع بتاعنا ده"
"انا مكنش عندى امل انك توافقى خالص...بس انا دلوقتى فرحان اوى واوعدك ان عمرك ما هتندمى لانى بحبك بجد"

خلصت الامتحانات.... والنتيجة قربت
ايناس وايهاب زاد ارتباطهم ببعض... وكل اللى فى المجلة عرفوا انهم على وشك الخطوبة
مازن وايمن مأيدين اختيار ايناس لان رأيهم فى ايهاب انه شخص كويس
مازن وامل مع بعض دايما واللى يشوفهم يقول انهم اسعد 2 بيحبوا بعض
فى مكتب ايمن ومازن
"فرصة ان امل وايناس مش هنا...انا مش عارف اسألك بقالى فترة كبيرة... انت ناوى تعمل ايه مع امل"
"مش ناوى اعمل حاجة"
"هتفضل مكمل معاها على غش كده"
"غش ايه؟؟ انا مخدعتهاش فى حاجة..انا روحت خطبتها بارادتى وهى وافقت بارادتها فين المشكلة...انما لو عرفت سبب الخطوبة ممكن كرامتها تحركها وتطلب الانفصال"
"حقها تختار"
"بس انا مش بفكر انى اسيبها ولا اطلقها"
"حبيتها؟؟"
"الحب اللى شايفه بينك وبين شروق ولا بين ايناس وايهاب مش هو... بس انا مرتاح معاها وحاسس انها مرتاحة معايا...م الاخر كده احنا الاتنين محتاجين بعض هى محتاجة تتخلص من قيد اخوها وانا محتاج وجود الاسرة فى حياتى...اسعد ايام حياتى من بعد ما خطبتها معرفش بقى ده حب ولا تعود ولا ايه"
"هو حب بس غريب شوية"
"خلاص يبقى بحبها...مراتى يا جدع وبحبها"
فى اللحظة اللى وصلت فيها امل...وسمعته
شافها... فرحانة وهى واقفة ع الباب
راح ناحيتها...شدها من ايدها
"تعالى"
ايناس خبطت فيه وهو بيشد امل وخارج من المكتب
ايناس"اااه...ايه ياعم بالراحة بتجرى كده ليه"
رد عليها وهو اخد امل من ايدها وامل ماشية معاه مستسلمة
"رايحين نجيب فستان الفرح"

الحلقة 25
مازن خرج هو وامل
ايمن ساكت وحاطط ايده على خده
ايناس بتضحك"ماله الواد ده"
"مش عارف"
"وانت مالك بتقول مش عارف كده ليه... مازن فرحان اوى وهو بيقول رايحين نجيب فستان الفرح يعنى شكله حب امل بجد"
"تفتكرى؟؟"
"اه افتكر"
"ياريت ميكونش تسرع ولا احتياج ولا تعود لان بجد امل متستاهلش مننا اننا نخدعها"
"ليه بتقول نخدعها....مازن بيعاملها كويس حتى لو ارتبط بيها عادى بس ممكن يحبها ودى بتحصل كتير واننا سكتنا ومقلناش حاجة ده مش خداع انا فعلا كنت شايفاه خداع فى الاول بس كل ده كان فى مصلحتها واهو زى ماانت شايف هما الاتنين مبسوطين ازاى...انسى بقى ياايمن وبطل قلق"

فى بيت امل
"وروحنا ياماما شفنا فساتين كتير ...بقيت مش عارفة اختار ايه ولا ايه"
مازن"كل ما تقول على فستان حلو نلاقى واحد تانى تقول احلى"
الام"وبعدين فين اللى جبتوه"
امل"كلهم عجبونى"
مازن"علشان كلهم عجبوها مجبناش حاجة"
الام"مش لما تحددوا الاول معاد الفرح تبقوا تجيبوا الفستان"
امل بصت لمازن بكسوف
مازن"لما ماما وبابا ييجوا هنحدد معاد ان شاءالله"
امل"هما قالوا جايين امتى"
مازن"مستنى تليفون واول ما يحجزوا هيكلمونى"

فى المجلة...ايناس وايهاب قاعدين جنب بعض على مكتبها
"لسه متكلمتيش مع مامتك"
"مش عارفة اتلم عليها ولا بشوفها ياايهاب"
"وبعدين"
"خلال يومين ان شاءالله هكون اتكلمت معاها"
ورن موبايل ايناس
"الو... انتى فين يا شروق وعملتى ايه... انا فى المجلة... محدش فيهم موجود... كلهم بره... طيب يا حبيبتى مبروك... حاولى مع تليفون ايمن تانى... استنى استنى... صوت ايمن جه"
كان صوت ايمن وصل المجلة ... قامت ايناس راحت على صوت ايمن ومعاها المكالمة
"تليفونك ماله ياايمن"
"فصل شحن... فيه حاجة"
"خد كلم شروق"
ناولته الموبايل وكان ايهاب وراها
"خير"
"النتيجة ظهرت دلوقتى وشروق واحدة صاحبتها قالتلها"
"هتروحى تشوفيها"
"طبعا"
كانت بتاخد شنطة ايدها... وراحت على ايمن
"هاااااا... جاى معايا"
"طبعا... هتصل بمازن من عندك اقوله"
"طيب يالا واحنا نازلين"
خالد وهو بيقعد على مكتبه وهما خارجين من المجلة
"اول ماتشوفيها كلمينى"
"اكيييييييييد"

فى الجامعة... وقدام كشف النتيجة.... زحممممممممة
ايناس وايمن وصلوا شافوا امل واقفة
ايناس"جيتوا امتى"
امل"بعد تليفون ايمن جينا على طول"
ايمن"فين مازن"
امل"جوه"
وشاورت امل على الزحمة الشديدة قدام النتيجة
ايناس"يالا يا ايمن...اضرب اغطس فى الزحنة ومتطلعش من غير النتيجة"
ايمن وهو بيدخل وسط الناس
"ياااااااااااا مسهل"
ايناس بتضحك"اتشفط يا عينى"
امل مردتش عليها عينيها بتدور على مازن وايديها بتفركها فى بعض
"مالك يابنتى قلقانة كده ليه...انتى مش ذاكرتى كويس"
"ايوه دى حتى السنة دى المذاكرة كانت مع مازن"
قالتها وهى بتتنهد... ضحكت ايناس
"يا سيدى يا سيدى ع المذاكرة"
"مش النتيجة بس اللى قلقانى"
"فيه ايه تانى"
"اهل مازن جايين بعد بكرة... ولا شفتهم ولا شافونى وقلقانة ياترى هيحبونى مش هيحبونى مش عارفة"
"ياجميل انت تتحب من غير كلام"
وظهر مازن... الاتنين بيبصوا له بقلق
"مبروووووووووووووووك... كلنا جيد الا الدحيحة دى جابت جيد جدا"
واتنطت ايناس من الفرحة... وحضنت امل وباركوا لبعض

ايناس فى عيادة مامتها... داخلة عليها
"ايناس ازيك... وحشتينى"
بعد ما سلموا على بعض
"انا نجحت وجبت جيد جدا يا ماما"
"مبروك يا حبيبتى... برافو عليكى انك مقصرتيش فى مذاكرتك مع المجلة"
"لاااااا انا جدعة اوى.. بس خلاص بقى الحمدلله اتخرجت وخلاص"
"مبروك تانى واختارى الهدية اللى تعجبك"
"لا سيبك من الهدية هتجيبوها هتجيبوها...فيه موضوع تانى اهم عايزاكى فيه"
"خير"
"فيه واحد زميلى عايز يقابلكم انتى وبابا"
"زميلك؟؟ فى الكلية"
"لا ده محاسب معانا فى المجلة.. عايز ييجى هو واهله"
سكتت الام لحظات بعد ما كان واضح قصد ايناس
"طيب نتعرف عليه الاول يا ايناس"
"ماشى ياماما... شوفى امتى"
"سيبينى بس اتفق مع باباكى على معاد وبعدين هنقولك"
"متنسيش يا ماما..انا عارفة ممكن تنشغلى وتنسى"
"لا متخافيش... بكرة هقولك نقابله امتى...يبقى ييجى لوحده نشوفه ونتعرف عليه الاول"
"اوك... يالا اسيبك بقى وارجع المجلة"
ابتسمت لها الام
"روحى طمنيه"
ضحكت ايناس بفرحة وشاورت لمامتها..بااااااااى وخرجت

فى المطار... مازن وامل معاه مستنيين مامته وباباه
"مازن"
"نعم"
"افرض معجبتش مامتك وباباك هتعمل ايه"
"وانا لسه معملتش؟؟؟انتى ليه قلقانة كده"
"عارفة انى مش جميلة وعارفة اننا على قد حالنا وعارفة ان اكيد كانوا عايزينلك واحدة مستوى تانى خالص"
"انتى عبيطة ياامل"
"ليه"
"انتى شايفانى مش راجل..ولسه هاخد اوامر من بابا وماما...انا اختارتك انتى وانا مقتنع بيكى يبقى خلاص محدش له عندى حاجة"
"يعنى علشان مقتنع بيا بس"
مسمعهاش مازن لانه لمح اهله... وكان بعد عنها خطوات وهو بيقولها"اهُم وصلوا"
مشيت وراه بخطوات بطيئة... وهى بتحاول تكون واثقة من نفسها
سلم على مامته الاول.. وبعدين باباه
سلمت عليهم وهى مكسوفة...خرجوا كلهم من المطار

راحوا على البيت عند مازن... وامل معاهم زى ما مازن متفق معاها...بعد ما دخلوا ...دخل الام والاب اوضتهم
"امل.. عايز عشا حلو من ايديكى لماما وبابا"
"عيونى"
"بصى انا جايب حاجات كتير عندك فى التلاجة... شوفى انتى هتعملى ايه... ظبطيهم بقى"
"حاضر يا مازن... اتطمن انت عندك شك فى قدراتى "
"لاااااا... انا خلاص بقيت اسير اكل ايديكى انتى ومامتك"
وسمعوا صوت مامة مازن
"مااااااااااااااااااااااااااااازن"
بص لها مازن...
"هروح اشوف ماما عايزة ايه... ونحدد معاد الفرح"
قالها وهو بيغمز لها وهو خارج من المطبخ

ايناس فى اوضتها... بتلبس طرحتها
اتصل بيها ايهاب
"ايه ياايهاب...انت فين... طيب يالا متتأخرش... متوتر ليه؟؟ لو مكنوش عندهم استعداد مكنوش حددوا معاد بسرعة كده... لا طبعا مقلتش اى حاجة عنك لسه ...هما مسألونيش هما بس قالوا عايزين يقابلوك"
صوت جرس الباب بيضرب
"هو انت اللى بتضرب الجرس... معرفش مين جاى دلوقتى... انت مالك ياسيدى يمكن البواب ... يالا مستنياك ...سلام"
بصت ايناس لنفسها فى المراية بعد ما قفلت الموبايل
بتلف يمين وشمال تطمن على لبسها كله
لقت باب الاوضة بتتفتح....
"انوووووووووسة حبيبتى"
"منى... ايه المفاجئة الحلوة دى"
اخدوا بعض بالاحضان والقبلات
"لما ماما حكت لى ان فيه واحد جاى يتقدملك... حسن قالى لازم اجيلك واكون معاكى"
لما جت سيرة حسن... اتضايقت ايناس
واضطرت انها تدارى ضيقتها علشان اختها
وكملت منى
"ايه الحلاوة دى...زى القمر يا حبيبتى"
"اومال فين جودى"
"مع حسن بره"
واتفاجئت ايناس.... حسن اللى بقاله كتير متقابلتش معاه
ايه اللى جابه النهاردة بالذات؟؟
بل هو كمان صاحب اقتراح انهم يكونوا موجودين
ورن جرس الباب
منى"ده اكيد العريس جه"
خرجت منى من الاوضة... وايناس واقفة مكانها
وجود حسن وهو عارف ان ايهاب جاى... ميطمنش

» حكاية كان حلم
» حكاية لسه بحب
» حكاية اشجان
» حكاية شبح الماضى
» حكاية عقد عرفى